Veiðar ganga vel í sumarbyrjun
Sumarið er komið í hús árið 2025 og vertíðin heldur áfram af krafti. Veiðin hefur gengið mjög vel hjá bátum í útgerð hjá Nesfiski ehf, sem sendi tvo báta vestur til Patreksfjarðar á steinbítsveiðar.
Sigurfari GK og Margrét GK á steinbítsveiðum
Sigurfari GK, sem er á dragnót, fór vestur og kom til Sandgerðis með fjörutíu og eitt tonn af afla. Þar af var steinbítur 33,5 tonn. Allur steinbíturinn fer til vinnslu hjá Miðnesi ehf, en þorskur og ýsa fara í vinnslu hjá Nesfiski í Garði.
Margrét GK, línubátur í eigu Nesfisks, landar afla sínum á Patreksfirði. Þaðan er aflanum ekið suður til vinnslu; steinbíturinn fer til Miðness ehf og þorskur og ýsa til Garðs. Margrét GK hefur landað um fimmtíu tonnum á Patreksfirði, með mesta afla í einum róðri um fimmtán tonn. Af þessu voru um fjörutíu og fjögur tonn steinbítur.
Leiðin frá Patreksfirði að vinnslustöðvunum er löng — um 435 kílómetrar — og tekur trukkinn um sex klukkustundir að keyra með fiskinn.
Strandveiðitíminn framundan
Þegar þessi pistill berst ykkur lesendum er mjög stutt í að strandveiðitímabilið hefjist. Í Sandgerði var mikil umferð í höfninni nýverið þegar undirritaður átti þar leið um. Bátar voru teknir upp í viðhald og Tjúlla GK var sett á flot.
Tjúlla GK og saga Magnúsar “Magna” Jóhannssonar
Í síðasta pistli fjallaði ég um Einar Magnússon og bát hans Ósk KE. Nú lítum við á Tjúllu GK, sem er í eigu annars kunnuglegs skipstjóra með djúpar rætur á Suðurnesjum, Jóhanns Magna Jóhannssonar, sem gjarnan er kallaður Magni.
Magni er sonur Jóa Brands, skipstjóra og útgerðarmanns í Sandgerði. Jói Brands gerði út báta eins og Sandgerðing GK 517, þar sem Magni sjálfur var skipstjóri. Síðar varð Magni skipstjóri á Breka VE frá Vestmannaeyjum og eignaðist togarann Breka KE, sem hann gerði út ásamt Sunnu KE. Togararnir stunduðu karfa- og ufsaveiðar og sigldu með afla að mestu til Þýskalands.
Sunna KE var gerð út í um tvö ár áður en hún var seld í september 2008, en Breki KE var gerður út í um fjögur ár og seldur í lok árs 2007. Á meðan togararnir báru skráningu KE lönduðu þeir mest í Njarðvík, þó Magni kæmi fyrst með Breka KE til Sandgerðis eftir kaup.
Magni hefur átt Tjúllu GK síðan árið 2015.
Nýr Ólafur GK í Sandgerði
Þegar ég var nýverið í Sandgerði kom nýr bátur til hafnar með kunnuglegt nafn: Ólafur GK 133.
Saga nafnsins Ólafur GK á sér langa sögu í Grindavík. Árið 1964 var Friðrik Sigurðsson ÁR seldur til Grindavíkur og fékk nafnið Ólafur GK 33. Sá bátur var gerður út í Grindavík í þrjátíu og eitt ár, til ársins 1995. Nýr Ólafur GK 33 tók þá við og var gerður út til loka árs 2000.
Þegar stálbátar frá Kína komu til landsins, eins og Siggi Bjarna GK og Benni Sæm GK, kom einnig slíkur bátur sem bar nafnið Ólafur GK. Sá bátur fór þó aldrei á veiðar og var seldur ónotaður úr landi.
Eiríkur Dagbjartsson á og gerir út nýja Ólaf GK 133. Hann var áður skipstjóri á Ólafi GK 33 í Grindavík í níu ár. Í mars 1992, þegar þeir voru að landa í Grindavík, bjargaði Eiríkur og áhöfn hans fimm manna áhöfn bátsins Ársæls Sigurðssonar HF frá Hafnarfirði sem fékk á sig brotsjó á leið til Grindavíkur.
Saga Ólafs GK 33 í Grindavík var löng og farsæl. En hvers vegna ber nýji báturinn númerið 133 í stað 33? Það er vegna þess að Margrét GK, sem fjallað var um fyrr í þessum pistli, ber nú númerið 33. Því bætti Eiríkur einum tölustaf fyrir framan og út úr því varð Ólafur GK 133.
