Kostnaður lýðræðisins
Lokaorð Ragnheiðar Elínar úr 19. tölublaði Víkurfrétta 2022
Ég komst áþreifanlega að því nú í vikunni að lýðræðið kostar – meira um það hér á eftir.
En lýðræðið er dýrmætt og mikilvægt, og eins og Churchill sagði er það ekki fullkomið, en samt besta stjórnarformið sem í boði er. Í tilefni sveitarstjórnarkosninganna nýti ég þennan ágæta vettvang enn og aftur til þess að brýna okkur öll til að taka þátt, lýðræðið er ekki sjálfsagt, fyrir því hafa blóðugar styrjaldir verið háðar í gegnum aldirnar…og eru enn því miður eins og stríðið í Úkraínu er átakanlegur vitnisburður um. Það er því áríðandi að við kjósendur tökum skyldum okkar alvarlega, mætum öll á kjörstað og tökum þátt í að velja okkur fulltrúa og veita þeim umboð til góðra verka.
Það er alltaf í tísku að tala stjórnmálin og ekki síst stjórnmálamenn niður. Hver kannast ekki við sígilda slagara á borð við að „það skipti sko engu máli hverja þú kýst – það er sami rassinn undir þeim öllum“ og að stjórnmálamenn séu algjörlega duglausir upp til hópa. Ég leyfi mér að mótmæla þessu hástöfum. Hafandi verið beinn þátttakandi í stjórnmálum í tvo áratugi kynntist ég alls konar stjórnmálamönnum úr alls konar flokkum. Suma líkaði mér betur við en aðra, aðra nánast hef ég haft óbeit á. Það breytir ekki því að ég þurfti að vinna með þeim öllum, hvort sem mér líkaði það betur eða verr, því það gerir lýðræðið kröfu um. Og allt þetta fólk þurfti líka að láta sér það lynda að vinna með mér, hvort sem því líkaði það betur eða verr.
Það sem ég komst að raun um í öllu mínu stjórnmálavafstri er að það er gott fólk í öllum flokkum og að fólk sem gefur kost á sér í stjórnmálastarf gerir það fyrst og síðast til að láta gott af sér leiða og með það eitt að markmiði að gera samfélagið sitt betra. Þess vegna eigum við að fagna því þegar fjölbreyttur hópur fólks með ólíkar stefnur og skoðanir býður sig fram til að gera bæinn okkar betri, við eigum að brýna þau til góðra verka, vera gagnrýnin á uppbyggilegan hátt og umfram allt gera kröfur um efndir fallegra fyrirheita fyrir kosningar. Frambjóðendur og kjörnir fulltrúar eiga að sama skapi að sýna kjósendum sínum þann metnað og virðingu að leggja sig alla fram og standa við það sem sagt er. Ekkert er hallærislegra en að afsaka eigið aðgerðarleysi með margtuggnum og þvældum afsökunum.
En þá aftur að kostnaðinum við lýðræðið. Eftir ofangreinda brýningu er lesendum væntanlega orðið ljóst að undirrituð leggur mjög mikið upp úr því að við nýtum atkvæðisréttinn. Við fjölskyldan vorum á Íslandi í síðustu viku til að ferma yngri soninn og kusum við hjónin auðvitað samviskusamlega utankjörstaðar. Það uppgötvaðist hins vegar þegar heim til Parísar var komið að frumburðurinn hafði gleymt því og var auðvitað drifinn í snatri í sendiráð Íslands hér í borg til að kjósa. Kjósandinn ber ábyrgð á því að atkvæðið komist til skila í tíma og höfðum við einungis nokkra daga til stefnu. Eftir að hafa varið dágóðum tíma á pósthúsum bæjarins og fengið einungis þau svör að það væri erfitt að lofa að þetta kæmist til skila fyrir helgi ákvað lýðræðiselskandi móðirin að við þetta yrði ekki unað - DHL var málið. Þar var því lofað að atkvæðið góða yrði komið á áfangastað innan sólarhrings, ekkert mál! Glöð í bragði smellti ég kortinu í posann – 79 Evrur mátti þetta kosta. Lýðræðið kostaði okkur sum sé rúmlega 11 þúsund krónur í þetta sinn! En munið bara eitt - þegar við vinnum með einu atkvæði þá vitið þið hverjum það er að þakka!
