Kveðja frá Stakksfélögum og ferðahópnum
Brynjar í Óðni var það nafn sem við kölluðum hann oftast enda kenndur við vélsmiðjuna Óðinn sem hann rak og vann í stórann hluta lífs síns. Þegar sá sem þetta ritar kynnist þeim hjónum, höfðum við Brynjar eignast öflugar fjórhjóladrifnar bifreiðar sem voru notaðar óspart til ferðalaga um óbyggðir Íslands. Þau Brynjar og Jóhanna ásamt börnum voru afar dugleg við að stunda slíkar ferðir og njóta. Ég minnist ótal ferða norður fyrir Hofsjökul í Ásbjarnarvötn, suður Sprengisand til Veiðivatna og þaðan yfir Hófsvað til Landmannalauga. Til slíkra ferða þurfti traustar bifreiðar og trausta stjórnendur sem ekki voru ragir við að takast á við fjölbreytt, viðfangsefni og áskoranir sem ferðir um lítt og ókannað hálendi Íslands voru. Þar voru þau Brynjar og Jóhanna á réttum stað. Suðurnesjafólk var orðið ansi þekkt í þeim þrönga hópi ferðalanga sem fór slíkar ferðir á þeim tíma en þar voru áberandi, Brynjar, Knútur Höiriis ásamt undirrituðum sem allir áttu traustar fjallabifreiðir sem báru sama litinn og var því eftir þeim tekið hvar sem þeir fóru. Þetta voru góðir og ánægjulegir tímar með glöðu og skemmtilegu fólki. Það er freistandi að minnast einstakra ferða eins og þegar kabyssan í Landmannalaugum leitaði útrásar eða páskaferðanna í Öræfasveitina þar sem mörg óvænt og spennandi ævintýri biðu okkar. Brynjar var einn stofnanda Björgunarsveitarinnar Stakkur þar sem hann og Jóhanna störfuðu í af miklum krafti. Á mörgum ferða okkar um óbyggðirnar, mest að sumarlagi vorum við oft búin að hugsa um hvernig við gætum notið þess að ferðast þar um einnig að vetri til. Það fór svo að hópur samrýmdra ferðafélaga stofnuðu félagsskap um kaup á snjóbíl, fyrst einum en síðar öðrum . Brynjar sá um og smíðaði sleða fyrir báða snjóbílana, til aðseturs í slíkum ferðum. Það tímabil var okkur mikill gleðigjafi, páskaferðir í Landmannalaugar og víðar með fjölskyldum og vinum voru afar ánægjulegar. Hópur ferða og björgunarsveitafélaga tók sig saman eftir gott starf innan björgunarsveitarinnar um að stofna ferðahóp til að viðhalda tengslum og minningum um þá góðu tíma. Þar létu þau Brynjar og Jóhanna sitt ekki eftir liggja. Hópurinn kallar sig 1313 og hefur haldið sambandi í 36 ár.
Það er erfitt að kveðja góða vini og félaga eftir ánægjulegt samstarf til margra ára. Samstarf sem byggst hafði á trausti og áreiðanleika þar sem oft reyndi á þolinmæði og útsjónarsemi þegar við lentum í erfiðum og óvæntum aðstæðum. Þá var gott að hafa þau Brynjar og Jóhönnu í hópnum.
Við félagar þeirra í fjallaferðum og björgunarstarfi þökkum Brynjari samfylgdina af heilum hug og munum sakna hans með djúpu þakklæti fyrir samstarfið, ánægjuna og ljúfmennskuna sem fylgdi honum í öllum okkar ferðum. Okkar dýpsta samúð er hjá Jóhönnu, börnum þeirra og fjölskyldum.
Brynjar, góða ferð á hverjar þær slóðir sem þú ert lagður á og kæra þökk fyrir samfylgdina.
Fh. Félaga í Björgunarsveitinni Stakkur og Ferðahópsins 1313.
Garðar Sigurðsson.
