Hvað er til ráða?

Fréttir undanfarna daga hafa ekki beint blásið vonarglæðum í hjarta manns um komandi vetur. Metfjöldi atvinnulausra og mun sú tala án efa hækka á næstunni.

Eins og gerðist í framhaldi af hruninu 2008 sem leysti úr læðingi mikinn sköpunarkraft einstaklinga þá vonar maður að það sama gerist núna út um allt land. Ferðalög innanlands þjöppuðu þjóðarsálinni meira saman en ég tel að dæmi séu um.

Margir fóru á staði sem þeir höfðu aldrei komið á áður og var ég sjálfur þar engin undantekning. Fór með öll mín 70 aukakíló alveg upp efsta part að Dynjanda og var það stórkostleg stund fyrir sálina, lappirnar og hjartað.

En núna er veturinn að hefjast með meiri rútínu fyrir alla og þá veltir maður því fyrir sér hvaða möguleika hefur þetta svæði á að byggja upp fleiri stoðir í atvinnulífinu. Margt kemur til greina:

Uppbygging gróðurhúsa

Álversbyggingin er að manni skilst bara stálgrindarhús. Hægt væri að hafa þar lóðrétta ræktun eins og hefur gefist vel á öðrum stað á Íslandi.

Fyrir utan álvershúsið er auðvitað nægt landrými víða á Reykjanesinu fyrir slíka starfsemi.

Ávextir taka lengri tíma en grænmeti að rækta en ekki má heldur gleyma valmúafræjum sem er orðið leyfilegt að rækta á Íslandi og allavega eitt fyrirtæki þegar byrjað á því. Þar geta legið miklir möguleikar.

Uppbygging á ferðamannastöðum

Koma þarf þjónustumiðstöð sem talað hefur verið um á Reykjanesi í gagnið. Staðsetning við Reykjanesvita er góð en einnig hefur verið talað um fyrir ofan Seltjörn, rétt fyrir neðan mótorkrossbrautina.

Laga þarf veginn að Selatöngum, slæmur malarvegur sem er ekki langur.

Laga þarf veginn að Krísuvíkurbjargi. Er að verða ófær litlum bílum og stærri rútum. Er ótrúlega flott svæði með mikla möguleika.

Gera þarf endurbætur á merkingum á göngustígum. Stika þá og merkja betur upphafs- og endapunktana.

Söfn. Við höfum beðið lengi eftir hersafni/varnarliðssafni. Spurning er hvort að til sé húsnæði fyrir það einhvers staðar á svæðinu sem hægt væri að fá styrk fyrir leigu í einhvern tíma.

Fjöldi ólíkra safna gefur okkur ákveðna sérstöðu á landsvísu og þarna væri hægt að hafa meiri samvinnu milli safna. Aðgangseyrir inn á allt Reykjanesið til dæmis varðandi söfnin er ein hugmynd.

Fleiri hugmyndir eru til varðandi ferðamannaiðnaðinn en innviðir okkar eru að sumu leyti veiki punkturinn og þar er oftast nefnt salernisaðstöðuleysið sem hefur háð svæðinu í dagsferðum um svæðið eftir því sem ferðaþjónustufyrirtækin segja.

Halda áfram að markaðsetja Blue Diamond-hugmyndina sem var varpað fram fyrir þó nokkrum árum síðan en er enn fullgild í mínum huga. Þar sameinast ferðaiðnaðurinn og orkuiðnaðurinn á skemmtilegan máta.

Fyrsta alvöru vindorkuverið á Íslandi?

Eftir að hafa vanist að vera með vindmyllur í nærumhverfinu í Danmörku, þar sem allt fer á hliðina í tíu metrum á sekúndu, þá væri áhugavert að athuga svona uppbyggingu hér á landi. Ég hef alltaf séð fyrir mér þríhyrninginn sem afmarkast af hesthúsunum við Keflavík og svo Garð og Sandgerði. Þarna eru engin fjöll og varla hægt að tala um hóla. Fleiri Íslendingar en við höldum hafa menntað sig í þessum fræðum, bæði í byggingartæknifræði og orkufræðum og meðalvindur á þessu svæði myndi gera þetta að ákjósanlegum stað hugsa ég fyrir vindmyllugarð. Umhverfisáhrifin yrðu óveruleg. Passa þyrfti að þetta væri ekki of nálægt byggð eða golfvöllum og þetta gæti orðið upphafið að einhverju góðu. Hægt væri að reisa gróðurhús nærri upp á aðgengi að rafmagni, jafnvel gagnaver.

Sjávarorkugarður

Þetta hefur verið gert í nokkrum löndum og 2013 fóru fram tilraunir við Höfn í Hornafirði. Þarna liggja gífurlegir möguleikar. Sjónmengun væri lítil sem engin þar sem þetta væri allt neðansjávar og einnig er hægt að ganga að þessari orku vísri, sem er ekki alltaf raunin með vindorkuver sem dæmi. Mér hefur dottið í hug að gera mættir athuganir á þessu út við Hafnir. Þar væri þá hægt í framhaldinu að byggja upp atvinnulíf sem myndi styrkja þetta rómantíska hverfi Reykjanesbæjar. Skipulagstillögur sem voru kynntar um uppbygginu á Höfnum gætu flýtt þeirri þróun.

Suðurnesjalína 2

Í stuttu máli að þá þarf að klára það mál. Ég þekki ekki pólitíkina í því máli en þetta getur ekki verið stopp endalaust. Er sæstrengur málið til Reykjanessins kannski? Einhvers staðar frá höfuðborgarsvæðinu?

Nokkur önnur atriði

Kvikmyndaver hugsanlega í álversbyggingunni. Skortur er á stóru húsnæði fyrir þennan iðnað hér á landi þó reyndar sé verið að vinna í því þessa stundina.
Bílageymsla á Patterson-svæðinu. Hægt væri að bjóða bílaleigunum að geyma flota sína á því svæði. Girða það af og hafa vakt. Þúsundir bíla kæmust léttilega þar fyrir og aðgengi yrði að vera allan sólarhringinn.
Fraktumsýsla fyrir flugið. Þessari hugmynd var komið á framfæri við brotthvarf hersins en þarna er spurning um markaðssetningu flugvallarins í þessum geira. Nægt rými er innan haftasvæðisins til slíkrar uppbyggingar og líka utan fyrir stoðstarfsemi.
Uppbyggingin sem er fyrirhuguð í Njarðvíkurhöfn. Ég hef svo sem ekki neinu við hana að bæta annað en bara „go for it“. Afleidd störf yrðu fjölmörg þar og gætu kallað á meiri þörf fyrir iðnaðarmenn á svæðinu sem aftur myndi styrkja Fjölbrautaskólann, það er nóg af lögfræðingum.
Endurvinnsla. Möguleikarnir í endurvinnslu eru nánast óþrjótandi. Hef séð myndbönd og kynningar á mjög fullkomnum flokkunarstöðum í Bandaríkjunum til dæmis.
Mörg fyrirtæki sýndu Helguvík áhuga á sínum tíma. Dekkjaframleiðandi, kínverskt rútuyfirbyggingarfyrirtæki og auðvitað einhver fleiri. Væri hægt að rifja upp gömul kynni við þessi fyrirtæki eða setja sig í samband við sambærileg fyrirtæki. Þarna koma samgöngur með flugi og sjófrakt sér vel í markaðssetningunni.
Styðja eins og hægt er einstaklinga sem vilja fara af stað með lítil fyrirtæki. Sama hvaða geiri það er. Hendur bæjaryfirvalda eru auðvitað bundnar fjárhagslega en ráðgjöf og skjót úrvinnsla fyrirspurna og auðskyldir ferlar geta styrkt samkeppnisstöðu svæðisins.
Núna erum við að upplifa eitt mesta úrval veitingastaða sem Reykjanesbær hefur séð. Þá erum við ekki einu sinni farin að tala um hin bæjarfélögin og það sem er í boði hjá þeim hvað þetta varðar. Allt þetta hjálpar til að koma okkur á kortið gagnvart bæði útlendingum til að dvelja lengur en eina nótt hérna og ekki síst fyrir íbúa höfuðborgarsvæðisins að taka skemmtilega dagsferð hingað um skagann.

Hér hef ég stiklað á stóru um ýmsar hugmyndir sem gætu dreift betur úr vinnumarkaðnum og haft hann minna einhæfan, sem hann er í sjálfu sér ekki. En allavega reyna að draga aðeins úr beinum áhrifum flugsins á atvinnulíf svæðisins ef sá möguleiki er fyrir hendi.

Margt af þessu er auðvitað ekkert sem meðaljón getur farið í strax á morgun en vonandi kveikir þetta einhverja vonarglætu og á einhverri hugmynd sem fólk er með í maganum. Núna er vissulega haustið að koma en með samstilltu átaki getum við kannski látið vorið koma snemma, að minnsta kosti í huga okkar. Við erum öll ein stór fjölskylda.

Með kveðju,
Sigurbjörn Arnar Jónsson,
Sibbi.