Páll Ketilsson
Páll Ketilsson skrifar
laugardaginn 22. janúar 2022 kl. 06:52

Tónlist er lífsgæðaaukandi

Halldór Lárusson, skólastjóri Tónlistarskóla Sandgerðis, segir mikla ásókn í tónlistarnám í Suðurnesjabæ

„Þetta er mjög lifandi og skólastjórastarfið er miklu skemmtilegra en ég gerði ráð fyrir. Tónlist er náttúrlega lífsgæðaaukandi og sýnir sig kannski best þegar elsti nemandinn er 85 ára,“ segir Halldór Lárusson, skólastjóri Tónlistarskóla Sandgerðis.

Halldór kom til Sandgerðis 2007 og með skólastjórastarfinu kennir hann nemendum að berja trommur en fyrir hann sjálfan var trommusett ekki í boði í tónlistarskólanum þegar hann hóf tónlistarnám ungur að árum en þegar Halldór var ellefu ára segist hann hafa ákveðið að verða tónlistarmaður. „Það var ekki trommusett í skólanum þegar ég byrjaði en ég lærði klassískan trommuslátt til að byrja með og líka á píanó,“ segir Halldór en fimmtán ára var hann byrjaður að spila á sveitaböllum með hljómsveitum.

Ásóknin í tónlistarnám í tvo tónlistarskóla í Suðurnesjabæ er svo mikil að ekki er hægt að anna allri eftirspurn. Píanó- og gítarleikur eru efst á blaði en svo er flest annað í boði. Að undanförnu hefur ásókn aukist í söngnám og trommuleik og þegar Víkurfréttir heimsóttu Halldór heim í skólann var hann við trommukennslu. Nemandinn þar, maður á miðjum aldri, segir að Halldór hafi selt sér þessa hugmynd, að fara í nám í trommuleik í heita pottinum í Sandgerði. „Þegar ég hitti fólk og tónlist kemur upp í umræðunni fæ ég oft að heyra hjá því að það hefði nú viljað læra á hljóðfæri og fær þá oftast spurningu til baka frá mér af hverju það skelli sér ekki og sæki um í tónlistarskóla – og fæ þá spurninguna: „Get ég það?“ Ég svara auðvitað á móti að það sé jú möguleiki á því. Tónlistarskólar séu ekki bara fyrir grunnskólanemendur.“

Annar ekki eftirspurn

Í Tónlistarskóla Sandgerðis fá 177 nemendur tónlistarkennslu frá unga aldri upp í eldri borgara. „Þetta eru nemendur í hljóðfæranámi og svo er hluti af þessu hljófæraval í samvinnu við grunnskólann, forskóla og skólakór Sandgerðis,“ segir Halldór en við spyrjum skólastjórann hvort tónlist sé fyrir alla.

„Það er einhver galdur við tónlist sem ég get ekki alveg útskýrt. Ég vissi til dæmis alveg hvað ég vildi verða þegar ég yrði stór, aðeins ellefu ára, og það hefur gengið eftir. Það kom aldrei neitt annað til greina. Tónlist sameinar menningarheima, fólk af öllum trúarbrögðum og lífsskoðunum. Þetta er eitthvað tungumál, mjög hollt. Ungmenni læra sjálfsaga og það er vitað að tónlistarnám styður við margs konar nám eins og stærðfræði og lestur og félagsfærni. Í svona tilfellum eins og með Guðmund okkar, 85 ára nemanda, er þetta svo lífsgæðaaukandi. Hann lifir fyrir þessa tíma í tónlistarskólanum. Almennt líður fólki betur og því ættum við að hvetja eldra fólk til að drífa sig meira í tónlist. Þetta er án efa þjóðhagslega hagkvæmt þegar eitthvað bætir líf þitt svona mikið, ekki síst á efri árum, minni veikindi og hefur góð áhrif á alla.“

Á trommunum með Sandgerðingum

Halldór hefur alla tíð spilað mikið og með alls kyns grúppum í gegnum tíðina og nú undanfarið hefur hann verið mikið í upptökum, til dæmis með góðum Sandgerðingum. „Ég var til dæmis að taka upp með Klassart systkinunum úr Sandgerði, þeim Smára og Fríðu Dís Guðmundsbörnum. Þá hef ég verið að vinna með Sandgerðingnum Ólafi Þór Ólafssyni og félaga hans Þorgils Björgvinssyni en við höfum líka verið saman í „opnu sviði“ í Grindavík. Þá hef ég líka unnið í upptökum fyrir hollenska hljómsveit að undanförnu. Þá geri ég mitt hér heima og sendi hljóðskrár til þeirra úti.“

Jákvætt viðhorf

Það er við hæfi að spyrja Halldór, sem kom úr Reykjavík til Suðurnesja fyrir fimmtán árum síðan, hvernig honum finnist tónlistarlíf á Suðurnesjum.

„Það hafa langflestir heyrt um bítlabæinn og um vinsælar hljómsveitir frá Keflavík í gamla daga og tónlistarlíf er mjög sterkt á Suðurnesjum en það sem mér fannst mjög áhugavert var að upplifa strax jákvætt viðhorf sveitarfélaga til tónlistar og tónlistarkennslu,“ segir Halldór Lárusson.

Skólastjórinn við trommusettið að kenna Arnari Helgasyni en þeir félagar hittust í heita pottinum þar sem skólastjórinn seldi honum hugmyndina að koma í nám.

Guðmundur Ákason með kennurum sínum, Vilborgu og Sigurgeir. 

Skólastjórinn við gula trommusettið.

Suðurnesjamagasín ræddi við 85 ára flautunemanda, Guðmund Ákason og Halldór skólastjóra.