Vinirnir verja jólunum saman í Tælandi

„Það er bara skemmtilegt að stíga smá út úr þægindarammanum og gera einhverja vitleysu fyrir framan allt fólkið sem er að fylgjast með,“ segir Páll Erlingur Pálsson sem flakkar þessa dagana um heiminn með tveimur vinum sínum, Aroni Ívari Benediktssyni og Ivani Jugovic, en þeir félagar opnuðu Snapchat aðgang (the1wayticket) fyrir heimsreisuna og leyfa fólki að fylgjast með ævintýrunum.

„Eins og staðan er núna erum við staddir í Chiang Mai í Tælandi,“ segir Páll Erlingur, en þegar Víkurfréttir náðu tali af strákunum höfðu þeir verið í Tælandi í fjóra daga og á þeim dögum náð til að mynda að fara í river rafting og fá sér tattoo. „Við höfum einungis bókað gistingu fyrir næstu tvær nætur og engin flug. En við munum eyða jólunum og áramótunum í suður Tælandi.“

Ígulker festust í fætinum
Strákarnir hafa nú flakkað um heiminn í tvo mánuði og er stefnan sett á að koma ekki heim til Íslands fyrr en eftir þrjá til fjóra mánuði í viðbót. Fyrsta flugið út var 19. október síðastliðinn, en heimsreisan hófst í Amsterdam þar sem þeir voru í fjóra daga áður en þeir héldu svo af stað til Rómar. Í Róm skoðuðu strákarnir alla helstu túrista staðina, en þeim leist mjög vel á borgina. „Við fórum meðal annars á fótboltaleik sem var skemmtileg upplifun. Eftir Róm flugum við til Aþenu, en við bjuggumst við því að sjá meira þar. Við gerðum bara það besta úr því og fórum í dags siglingu og sáum þrjár grískar eyjar sem voru mjög fallegar.“ Á einni eynni lenti Ivan í vandræðum þar sem hann steig á nokkuð mörg ígulker. „Hann þurfti að fara daginn eftir til læknis að láta plokka meira en hundrað brodda úr löppinni á sér,“ segir Páll.

Sólarupprás við Ngorongoro Crater í Tansaníu.

Sebrahestar tóku á móti félögunum í Nairobi
Ferðalag strákanna hélt þó ótrautt áfram og næst tók við langt flug til Keníu. „Það fyrsta sem við sáum þegar við löbbuðum út af flugvellinum voru sebrahestar sem höfðu greinilega tekið sér smá göngutúr frá Nairobi þjóðgarðinum og voru komnir til að bíta gras við flugvöllinn.“ Annan daginn í Nairobi hittu strákarnir svo hópinn sem átti eftir að ferðast með þeim um Afríku, en hópurinn ferðaðist saman í gegnum ferðaskrifstuna G Adventures.

Hungraðar hýenur vildu vera með
Stoppað var stutt í Keníu og fyrsta daginn keyrði hópurinn til Tansaníu þar sem hann kom sér fyrir á tjaldsvæði rétt hjá Serengeti-þjóðgarðinum. Við tók þriggja daga safaríferð hjá hópnum um Serengeti og Ngorongoro-gíginn þar sem hann meðal annars gisti í tjöldum í miðjum þjóðgarðinum. „Margir höfðu látið okkur vita hvað við ættum að varast til að laða dýrin ekki að tjöldunum okkar. Á meðan við borðuðum kvöldmatinn okkar sáum við glitta í nokkrar hýenur sem höfðu fundið matarlyktina og fylgdust aðeins með okkur. Svo heyrðum við í ljónum í nokkur hundruð metra fjarlægð. Þessi safarí ferð var eins og að vera staddur í einhverri Planet Earth mynd.“

Ferðin reyndist þó ekki eingöngu dans á rósum, þar sem Páll var að öllum líkindum bitinn af kónguló. „Ég fékk blöðrur og varð mjög aumur í höndinni þar sem bitið var.“

Algjörlega þess virði að upplifa sandstorm
Í þorpinu Massai í Tansaníu býr einn stærsti ættbálkur landsins en það var næsti staður sem strákarnir heimsóttu. „Þegar við höfðum séð inn í kofana sem fólkið býr í tókum við eftir því að risastór sandstormur stefndi í áttina til okkar. Hann skall svo á nokkrum mínútum síðar,“ segir Páll og lýsir því þannig að næstu dagar hafi einkennst af skítugu hári og særindum í augum. „En það var algjörlega þess virði að fá að upplifa sandstorm.“ Hann segir einnig að þeir hafi verið einstaklega heppnir með þessa safarí ferð og séð öll dýr sem hægt hefði verið að sjá.

Strákarnir uppi á klettinum við hliðina á Sigiriya í Sri Lanka.

Þjófóttir apar stálu ávöxtum
Næst var stefnan sett á paradísareyjuna Zanzibar þar sem strákarnir slökuðu á, snorkluðu, syntu með höfrungum og nutu lífsins.

Malawi var svo næsti áfangastaður þar sem strákarnir vörðu meðal annars nokkrum dögum á ströndum Lake Malawi þar sem þeir til dæmis spiluðu fótbolta með heimamönnum. „Við héldum svo til Zamibíu og gistum á tjaldsvæði í litlum þjóðgarði þar. Á tjaldsvæðinu var nóg af þjófóttum öpum sem stálu ávöxtunum manns um leið og maður leit undan.“ Afríkuferðin endaði svo hjá Viktoríufossum þar sem strákarnir fóru meðal annars í teygjustökk úr 111 metra hæð. „Það var það erfiðasta sem við höfum gert.“
Eftir ferðalagið um Afríku er reynsla strákanna af heimsálfunni mjög góð. „Fólkið er svakalega vinalegt og mjög nægjusamt. Þau búa flest í moldarkofum en eru með bros á vör nánast alltaf þrátt fyrir að hafa ekki mikið á milli handanna.“ Eftir Afríku var ferðinni haldið til Sri Lanka.

Páll Erlingur spilar fótbolta með strákunum á ströndinni við Lake Malawi.

Vildu leyfa fólkinu sínu að fylgjast með
„Við vorum í nokkra daga á suðurströndinni þar sem við eyddum mestum tíma í sjónum á brimbrettum. Eftir það héldum við norður í átt að fjallgörðum Sri Lanka.“ Þar gistu strákarnir á hosteli sem var lengst uppi í fjöllum eða í yfir þúsund metra hæð. „Andrúmsloftið var mjög rólegt og hægt var að slaka vel á þar meðan maður naut útsýnisins. Við vorum í fjóra daga þar en fórum svo aðeins norðar til þess að klífa Sigiriya-klettinn sem við gerðum fyrripart dags því seinnipartinn flugum við yfir til Tælands.“
Áhugasamir geta fylgst með ferðalagi Arons, Ivans og Páls á Snapchat, en þeir segjast hafa ákveðið að stofna aðganginn svo fólkið þeirra heima á klakanum gæti fylgst með þeim. „Okkur langaði líka að sýna fólkinu heima hvernig þessir staðir eru og þá getur það kannski lært smá af okkar reynslu.“

[email protected]

Magnaður staður í Sri Lanka. Klettur sem sjö búddistar búa á og hugleiða.