Reykjanes Rokk - í sátt við umhverfið
Dagana 14. og 15. september tóku þrjár kynslóðir tónlistarmanna úr Reykjanesbæ og nágrenni sig til og rokkuðu fyrir Reykjanesskagann til þess að vekja athygli á framtíðarsýn Landverndar. Á tónleikunum komu fram Deep Jimi and the Zep Creams, Heiða og heiðingjarnir, Rúnar Júlíusson, Æla, Hinir guðdómlegu neanderdalsmenn, Þröstur Jóhannesson, Koja, Tommy Gun, Voda og Black Messiah. Þá lögðu landsþekktir leikarar af Suðurnesjum, þeir Jón Páll Eyjólfsson, Bergur Ingólfsson og Friðrik Friðriksson sitt af mörkum auk þess sem Jóhann G. Jóhannsson, úr Óðmönnum, útbjó myndbandið Keilir í nútíð í tilefni af tónleikunum. Allir sem að verkefninu komu gáfu sitt framlag í þágu þess að Reykjanesskaginn yrði gerður að eldfjallagarði og fólkvangi. Meðan á tónleikunum stóð voru sýndar myndir af Reykjanesskaganum á tjaldi fyrir ofan sviðið.Bítlabærinn var og verður
Á sínum tíma voru það tónlistarmenn úr Keflavík sem færðu þjóðinni rokk og ról með Hljóma í fararbroddi og í dag er af nógu að taka í tónlistarlífi á Suðurnesjum. Ný fermdir ungliðar í Black Messiah renndu úr hlaði með ofsafengnu dauðarokki og tilheyrandi höfuðsveiflum. Þá fylgdi Voda í kjölfarið með þjóðvega þungarokki í anda Ted Nudgent og hljómsveitirnar Tommy gun og Koja dúndruðu rokki og róli yfir salinn.
Aðrir sálmar
Trúbadúrinn Þröstur Jóhannesson spilaði efni af disknum sínum Aðrir sálmar. Að hætti trúbadúra talaði Þröstur við salinn og fór með dæmisögur, gamanmál og hugleiðingar. Hann sagði frá því að yfirlýst stefna sveitarstjórna á Vestfjörðum væri að þar skyldi aldrei rísa stóriðja. Síðan útskýrði hann grundvöll stefnunnar sem er að á Vestfjörðum er ekkert sem hægt er að virkja. Salurinn hló með Þresti sem renndi af stað með næsta lag. Diskurinn Aðrir sálmar er verk sem Suðurnesjamenn ættu allir að eiga.
Fulltrúar gullaldarinnar
Verk Jóhanns G. Jóhannssonar, Keilir í nútíð, var sýnt á tjaldi fyrir ofan sviðið. Á meðan verkið rullaði kom Rúnar Júlíusson, ásamt hljómsveit sinni, sér fyrir á myrkvuðu sviðinu. Ljósbjarminn af tjaldinu var eina birtan á svæðinu og á sviðinu mátti sjá móta fyrir prófílnum af Rúnari með bassann og hattinn í rokkara stellingu tilbúinn í slaginn. Sýningunni á Keili í nútíð lauk með lófataki ljósin kviknuðu og Rúnar renndi af stað með lagið sitt Reykjanesbraut. Þetta var magnað sjónarspil og þar sem tvinnuðust saman tveir fulltrúar frá gullaldar tímabili rokksins í Keflavík.
Það sem er
Hinir guðdómlegu neanderdalsmenn sýndu tilburði sem ekki hafa sést lengi enda tíu ár síðan þeir komu síðast fram. Af frammistöðu hljómsveitarinnar í gærkvöldi að dæma er tímabært að sveitin sendi frá sér geisladisk og óstaðfestar heimildir herma að svo kunni að verða áður en langt um líður. Í tilefni styrktartónleikanna komu Heiða og heiðingjarnir saman eftir tveggja ára hlé, vonandi halda þau áfram enda gott band á ferðinni. Hljómsveitin Æla var kynnt til sögunnar með skemmtilegum orðaleik þar sem kynnir kvöldins sagði, „Hvað viljum við gera þegar við heyrum minnst á virkjanir og álver“ og salurinn svaraði „Æla.“ Hljómsveitin fór á kostum og vakti gríðarlega lukku meðal viðstaddra með grípandi pönkrokki af nýlegum diski sínum „Sýnið tillitsemi ég er frávik.“ Framsækin sviðframkoma gefur þessu pönkrokk-bandi skemmtilegt yfirbragð. Síðasta hljómsveit kvöldsins var Deep Jimi and the Zep Creams. Sveitin hefur verið talsvert áberandi í tónlistarheiminum um nokkurt skeið enda hæfileikaríkir einstaklingar á ferð og augljóst af stemmingunni í salnum að dæma að sveitin á sér dyggan hlustendahóp.
Að öllu samanlögðu er óhætt að segja að hér hafi farið fram frábærir tónleikar fyrir góðan málsstað og greinilegt að listamenn af Suðurnesjum snúa bökum saman og slá skjaldborg um verndun samhliða hóflegri nýtingu á Reykjanesskaganum.
