Um álver og skottið á milli lappanna

Ef einhver nennir að fara inn á viðtal við mig á Bylgjunni sem  Guðbrandur Einarsson skrifar um 27. sept. sl. á vf.is þá kemur í ljós hvað ég sagði. Ég sagði að við ættum að nýta orkuna okkar til að koma stórum atvinnutækifærum í gang sem bíða tilbúinn (álver í Helguvík). Þáttastjórnandinn hafði rætt um ylrækt og því var hún notuð sem punkturinn í viðtalinu.

Guðbrandur Einarsson þarf ekkert að snúa útúr því sem ég segi þó orðið „álver í Helguvík“ hafi ekki endilega verið notað. Ég á auðvitað ekki að vera elta ólar við Guðbrand vegna þess að hann skammist yfir því að ég tali ekki um álverið í Helguvík beint í þessu viðtali.

Honum og öðrum til upplýsinga þá eru það fáir ef nokkur þingmaður sem jafn oft og jafn mikið ræðir um álver í Helguvík, tækifæri í atvinnuuppbyggingu og ég, þar með talin ylrækt, eða koma hjólum atvinnulífsins af stað.

Ég vakna á hverjum morgni og velti fyrir mér hvað ég geti gert til að hjólin fari að snúast. Ég hef staðið fyrir fundum með forsvarsmönnum HS Orku og Norðuráls og beitt mér í málinu. Ég er alltaf í vinnunni, hugsa um vinnuna og hvernig ég get látið gott af mér leiða. Guðbrandur hefur líka gert athugasemdir við það. Sendi okkur (400manns) sem stöndum að Skötumessunni, gestir og vinir mínir sem hjálpa við framkvæmdina tóninn fyrir nokkrum misserum og gerði lítið úr þessu brölti okkar eins og nú. Hann fór frá þeirri skömm með skottið á milli lappanna. Hann á því græjurnar og getur því sett sama skottið þar sem hann er vanur að hafa það.

Ég mun ekki gefast upp á því og leggja mig allan fram um að álverið komist á koppinn og það sem fyrst.

Guðbrandur þú ert velkominn í baráttuhópinn fyrir því að fjölga vel launuðum störfum á Suðurnesjum. Það er verkefni fyrir verkalýðsforingja sem bæta vilja hag fólksins. Um það á umræðan að snúast.

Ásmundur Friðriksson
alþingismaður.