Hvarf aftur til fortíðar

Einisdalur er lítið dalverpi rétt vestan við Grindavík. Þrátt fyrir smæð sína er hann samt svo risastór í minningunni. Þarna eyddi maður heilu og hálfu dögunum við hornsílaveiðar, feluleik og ýmislegt annað dundur. Gjarnan var tekið með nesti og þannig voru dagarnir fljótir að líða í Einisdal.

Ekki hafði ég komið í Einisdal í fjöldamörg ár þangað til dag einn í fyrrasumar og með í för var átta ára gamall afagutti. Það var ennþá sami draumkenndi sjarminn yfir þessum fallega stað og minningarnar frá því í bernsku runnu ljóslifandi fyrir augum manns, hvar maður veiddi mest af sílunum og hvar maður datt og hruflaði sig og svo framvegis…

Fallegast þennan dag var samt að sjá afaguttann upplifa sömu töfrana og gleðina við sínar hornsílaveiðar og náttúruskoðun og Einisdalur veitti mér.

Ekki laust við að maður hafi meyrnað örlítið við þetta hvarf aftur til fortíðar.