Það er komið að stund sannleikans
Nýlegar bréfaskriftir bæjarstjórans í Reykjanesbæ og Guðbrandar Einarssonar í kjölfar viðtals við Júlíus Jónason forstjóra HS Orku í Viðskiptablaðinu um eitt helsta hagsmunamál íbúa á Suðurnesjum, álverið í Helguvík hljóta að teljast mikil tíðindi.
Öllum er nú ljóst að flest bendir til að það verkefni sem forsvarsmenn sjálfstæðisflokksins í Reykjanesbæ hafa haldið fram á undanförnum árum að stöðvaðist eingöngu sökum vanefnda fyrrum stjórnvalda hefur nú stöðvast af allt öðrum ástæðum. Erfiðlega gengur að ná samningum um raforkuverð til framkvæmdarinnar auk þess sem kannski mestu máli skiptir að ekki fæst næg orka til framkvæmdarinnar.
Á undanförnum árum hafa birst margar greinar og stór orð hafa verið sögð um ástæður þess að verkefnið næði ekki fram að ganga. Umkenningarleikurinn leikinn í þeirri vissu að fylgi við framkvæmdina og þá talsmenn hennar sem hæst létu myndu skila verkefninu áfram. En málið var ekki svo einfalt, og stóru orðin um að allt færi þetta á fulla ferð ef bara réttir flokkar héldu á málunum virðist ekki ætla að standast. Meira að segja hæstvirtur iðnaðarráðherra sem hvað hæst lét um dugleysi alvondu ríkistjórnarinnar í þessu máli virðist vera farin að sjá ljósið ef marka má ummæli hennar undanfarið.
Ráðist hefur verið í ótímabærar framkvæmdir með fé íbúa Reykjanesbæjar án öruggrar vissu um arðsemi þeirra framkvæmda og eftir situr bærinn í skuld upp á tæpa sjö milljarða króna vegna hafnarinnar eða um það bil 500. þúsund á hvern íbúa bæjarins. Niðurstaða bæjarstjóra Reykjanesbæjar er að eðlilegasta framhaldið sé að eyða umræðunni og standa saman að því er best verður skilið um fjölgun starfa í þeim anda er starfað hefur verið undanfarin ár. Stálpípu-stólpípu og allra þeirra verksmiðja er aldrei urðu.
Er ekki nóg komið? Málið getur ekki lengur snúist um jákvæðni, neikvæðni, eða samstöðu . Málið hlýtur að snúast nú afstöðu og ákvörðun forsvarsmanna Norðuráls um hvort af verkefninu verði í ljósi ummæla forstjóra HS Orku. Það er ekki lengur ásættanlegt að halda íbúum og byggðarlögum á Suðurnesjum í gíslingu væntinga Norðuráls um lágt raforkuverð, og stöðva á meðan önnur uppbyggingartækifæri er kynnu að bjóðast. Það hlýtur að teljast bæði sanngjarnt og eðlilegt eftir langan biðtíma framkvæmdarinnar að kallað sé eftir svörum hvað verður eða verður ekki. Það er komið að stund sannleikans.
Með bestu kveðju
Hannes Friðriksson