Hið frábæra sundstarf í Reykjanesbæ

Sundliðið í bænum er og hefur verið mjög öflugt undanfarin ár og áratug. Það er og hefur verið unnið mikið í sjálfboðavinnu að bættum hag þess. Við vitum ýmislegt um það en nú er af sem áður var. Eftir að hafa verið með fjögur börn í sundi hér í Reykjanesbæ í um 17 ár er svo komið að ekkert þeirra er að synda lengur. Sú síðasta sem það gerði var reyndar afrekssundkona sem synt hefur fyrir Íslands hönd.

Þannig er mál með vexti að við kærðum yfirþjálfara sundliðs ÍRB fyrir einelti í garð dóttur okkar. Málinu var vísað til Æskulýðsvettvangsins, sem er enginn sérfræðingur í eineltismálum, en í okkar tilviki hópur sem leiddur var af sálfræðingi og skipaður öðru menntuðu fólki. Þessi hópur sem býður upp á þessa vinnu ókeypis,(því það kostar nú ekkert smáræði að kaupa út svona rannsókn) hefur nú skilað af sér. Í stuttu máli sagt kemst hópurinn að þeirri niðurstöðu „að þjálfarinn hafi farið út fyrir þann ramma sem honum er ætlað að vinna innan, er varða samskipti.“ Í okkar huga er það ekkert vafamál að þarna er verið að segja kurteisislega að hann hafi brotið af sér.

Stjórn Sundráðs ÍRB er alls ekki á sama máli vegna þess að það segir líka á öðrum stað að það hafi ekki endilega verið ásetningur eða ætlun þjálfarans að haga sér svona. Það er bara algjört aukaatriði, hann hagaði sér svona hvort sem það var óvart eða ekki og þá skiptir engu máli þó að „allir aðrir“ séu ánægðir. Þó að „allir aðrir“ séu ánægðir kemur það ekki í veg fyrir að hann geti ekki brotið af sér og gefur honum engan rétt á að koma illa fram við einn eða fáa iðkendur. En Sundráðið lítur svo á að hann hafi ekkert brotið af sér eða allavegana sé það ekki neitt alvarlegt. Það ætlar að sjá til þess að svona lagað gerist ekki aftur. En trúið okkur, þetta er ekki í fyrsta sinn sem hann lendir í svipuðum málum gagnvart iðkendum/foreldrum . Þetta er a.m.k. þriðja málið sem hann lendir í og í fleirri tilvikum hafa sundmenn bara hætt því þeir hafa ekki áhuga á að standa í þessu stappi við þjálfarann og Sundráðið. Svo er það bara með hreinum ólíkindum að yfirþjálfarinn sé með háskólagráðu í íþróttafræðum og stór þáttur í því sé sálarfræði. Þvílík öfugmæli.

Einnig er svo ótrúlegt að stjórn Sunddeildar Keflavíkur og stjórn Sundráðs ÍRB hafa staðið þétt við bakið á yfirþjálfaranum frá fyrsta degi og myndað um hann alvöru skjaldborg. Það er bent á það í skýrslunni að Sundráðið hefði betur átt að taka á málinu frá hlutlausu sjónarhorni. Þau eiga nefnilega ekkert síður að gæta hagsmuna iðkenda en þjálfara. Hversu oft höfum við ekki heyrt að hagur iðkenda skuli hafður að leiðarljósi en þegar öllu er á botninn hvolft kemur allt annað í ljós. Og á meðan kæran var hjá ráðgjafahópnum var yfirþjálfarinn endurráðinn til eins árs.

Annað sem er svo ótrúlegt er að Sunddeild Keflavíkur er með vottun ÍSÍ sem fyrirmyndarfélag og okkur finnst þetta bara með eindæmum. Aðalstjórn Keflavíkur hefur fengið skýrsluna í hendur en aðhefst ekkert. Og það er ekkert launungamál að yfirþjálfarinn hefur lengi þverbrotið eina af siðareglum Keflavíkur, þá sem fjallar um samskipti þjálfara og iðkenda á internetinu.

Núna, heilum 9 mánuðum eftir að þetta leiðindamál kom upp og hefur valdið öllum miklu hugarangri, er staðan þannig að dóttir okkar er með ör á sálinni, sem ómögulegt er að segja hvenær muni gróa, er hætt að iðka sund og andleg heilsa hennar er ekki góð en yfirþjálfarinn er í sinni vinnu eins og ekkert hafi í skorist. Árangur og vinsældir koma þessu máli bara ekkert við þó reynt sé að láta líta út fyrir að sundstarfið hér í bæ sé til fyrirmyndar.

Því miður getum við ekki sagt til um það hver lendir upp á kant við þjálfarann næst og vonandi verður það ekki þitt barn eða barnabarn, en það er alveg ljóst að það kemur að því að annar iðkandi lendir upp á kant.