Hagsmunir Suðurnesjamanna

Hagsmunir fjölskyldna og atvinnulífs á Suðurnesjum byggja m.a. á að eiga þingmenn sem hlusta á fólkið, skilja vanda svæðisins og berjast fyrir það. Oddný Harðardóttir, þingmaður samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi og formaður fjárlaganefndar, svarar grein minni í Mbl. og Vf.is frá síðustu viku þar sem ég lagði áherslu á mikilvægi þess að stjórnvöld vinni með okkur Suðurnesjamönnum í uppbyggingu atvinnulífsins í stað þess að vinna gegn okkur. Ég vonaði að nú kæmi sá kraftur frá Oddnýju sem hefur vantað til að fylgja málum eftir. Við segjum ekki örvæntingarfullum fjölskyldum að bíða og sjá til, mál séu í skoðun, vitandi það að ekkert muni gerast.

En þingmaðurinn olli mér vonbrigðum. Með upphafsorðum sínum í svargrein gefur hún í fyrsta lagi í skyn að hún hafi ekki einu sinni lesið greinina mína. Að því loknu segist hún „hafa frétt“ að þar stæði að ríkisstjórnin öfundi sjálfstæðismenn í Reykjanesbæ. Svo telur hún sig svara á „faglegum“ nótum og biður í framhaldinu um vönduð samskipti.

Þingmaðurinn, sem gerir lítið úr orðum mínum og áhyggjum af stöðu þúsunda Suðurnesjamanna, situr í stjórnarsófanum með vinstri grænum og hlustar þögul á andstöðu þeirra við einkarekstur sjúkrahúsa, framkvæmdir við Helguvíkurhöfn, ECA flugverkefni, virkjanir og álver. Ekki orð frá henni um að þetta gangi ekki lengur! Það eru aðeins orð sem heyrast frá Kristjáni L. Möller, samflokksmanni hennar fyrir norðan.

Ekki þeirra hlutverk að taka upp símtólið!
„Það er ekki hlutverk ríkisins að stíga inn í viðskiptasamninga einkafyrirtækja“, segir þingmaðurinn til að afsaka að ekki sé tekið upp símtólið til að spyrjast fyrir um stöðu stórra verkefna eða hvetja forsvarsmenn þessara fyrirtækja áfram þegar þjóðin þarf virkilega á þeim að halda. Þetta lýsir þeirri aðgerðarleysisstefnu sem of margir þingmenn Samfylkingarinnar virðast aðhyllast. Hún lýsir vissu skilningsleysi á því hvernig hægt er að hreyfa við hlutum og er miður að komi frá þingmanni í þessu kjördæmi.

Þriggja ára bið eftir virkjanaleyfi!
Samfylkingarþingmaðurinn segir mig kalla eftir pólitískum afskiptum af veitingu virkjanaleyfa „sem við Suðurnesjamenn hljótum að hafna“, segir hún. Í stöðunni er algerlega rangt að Suðurnesjamenn hafni pólitískum afskiptum af virkjanaleyfinu úti á Reykjanesi, því það er ekkert faglegt að það hafi verið að flækjast í kerfinu í 3 ár, þrátt fyrir fjölda jákvæðra umsagna frá fjölda sérhæfðra fyrirtækja sem um málið hafa fjallað. Það er meira að segja í drögum að rammaáætlun þingsins sem einn sterkasti kostur til jarðhitavirkjana. Enn ein afsökunin fyrir aðgerðarleysinu, nú undir merkjum „faglegs mats“.

Sérmeðferð!
Oddný talar um meinta sérmeðferð Reykjanesbæjar í fjármálaráðuneytinu – skoðum það aðeins. Þegar sveitarfélögin seldu hluti sína í Hitaveitunni, greiddu þau öll fjármagnstekjuskatt af sölunni, þ.á.m. Reykjanesbær. Reykjanesbær hélt eftir stórum eignarhlut en seldi síðar, gekk þá á fund fjármálaráðuneytis og vildi semja um greiðslu á skattinum. Þá var tilkynnt að þegar væri verið að skoða leiðir til að koma til móts við sveitarfélög sem skulda háar fjárhæðir í fjármagnstekjuskatt. Getur verið að einhver hafi verið á undan með vandamálið? Það er algjörlega ný söguskýring Oddnýjar að þetta hafi verið gert sérstaklega fyrir Reykjanesbæ því aldrei kom beiðni frá okkur til þingmanna um það og ekki er ólíklegt að önnur sveitarfélög í enn verri stöðu hafi átt meiri þátt í að þessi leið var valin, mögulega Hafnarfjörður þar sem meirihlutinn tilheyrir flokki Oddnýjar, Samfylkingunni.

Lítið gert úr hugmyndum um einkasjúkrahús

Og enn sannfærir þingmaðurinn sig og sína um að ekkert hafi verið að andstöðu vinstri grænna við einkasjúkrahús. Upphafshugmyndir voru einmitt að byrja smátt með því að nýta nýjar ónotaðar skurðstofur á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja og þróa sig yfir í stærra . Formleg beiðni kom til heilbrigðisráðherra 7. apríl 2009. Oddný hélt því fram í fjölmiðlum í september í fyrra að ekkert erindi hefði borist heilbrigðisráðuneytinu um að umræddir einkaaðilar vildu nýta skurðstofurnar og því væri ekki við ráðherra vinstri grænna að sakast. Hún leiðrétti þau ósannindi aldrei þótt ég óskaði eftir því við hana. Hún heldur því nú fram að ef verkefnið byggði á því að byrja fyrst smátt og þróa sig í stærra, þá hafi það í heild ekki staðið á nægilega styrkum stoðum. Athyglisvert!

Atvinnuleiðin
Greinar mínar eru skrifaðar í ljósi þess veruleika sem samfélagið býr við – þær eru ekki um erfiða fjárhagsstöðu sveitarfélaga - þær tengjast því að ekkert gengur að fá hjól atvinnulífsins til að snúast. Það eru tekjur af vel launuðum störfum sem skapa fjölskyldum lífsviðurværi og börnum þessa lands bjarta framtíð. Það er ekki nóg að við tölum saman, við þurfum að vinna saman og það þarf að koma verkum fram.

Árni Sigfússon, bæjarstjóri í Reykjanesbæ