Er Nikkel-svæðið „bissness“ ?
Suðurnesjamenn bíða í ofvæni eftir að fá Nikkel svæðið afhent frá Varnarliðinu. Landið er eftirsóknarvert byggingarland en nokkur mengun hefur þó hlotist af starfsemi Varnarliðsins á svæðinu, hún er þó talin viðráðanleg en sumum þykir nóg um þá sjónmengun sem þarna er vegna ryðgaðra tanka og annars ósóma. Nokkur bið hefur orðið á afhendingu landsins til Reykjanesbæjar en Ólafur Björnsson vill að málið verði klárað sem fyrst og gagnrýnir vinnubrögð bæjarfulltrúa sem og tilboð Utanríkisráðuneytisins um að bjóða Reykjanesbæ landið til leigu.
Þann 18. maí sl., er haft eftir Skúla Skúlasyni, forseta bæjarstjórnar, í VF. „að nú væri sjálfsagt að setjast niður með ráðuneytinu og klára málið“. Þar var hann að koma á framfæri nýjustu afrekum ráðamanna Reykjanesbæjar í að hreinsa óhugnaðinn af svo nefndu Nikkel-svæði. Einnig kom fram að það væri forgangsmál hjá meirihlutanum í bæjarstjórn að hreinsa Nikkel-svæðið. Síðan hefir ekkert fréttst af gangi mála frá Skúla.
Þann 7. des. segir frá því í VF. að Kristján Pálsson hafi lagt fram fyrirspurn á Alþingi um hvað þessu máli liði. Í svari Halldórs Ásgrímssonar utanríkisráðherra kom m.a. fram að þann 9. ágúst 1996, sömdu íslensk stjórnvöld við Bandaríkjamenn um að fá afhennt öll mannvirki lóranstöðvarinnar að Gufuskálum á Snæfellsnesi, gegn því að þau rifu niður og fjarlægðu öll mannvirki og aðstöðu , sem eru ofanjarðar á neðra Nikkel-svæðinu.
Bandaríkjamenn stóðu strax við sinn hluta samningsins, en ekki hefir verið hreyft við draslinu á neðra Nikkel. Það hefir því verið svikið í um fjögur ár. Hvenær fréttu ráðamenn Reykjanesbæjar af þessum samningum? Hafa menn hugleitt hvaða verðmæti, svona gróflega, stjórnvöld hafa þegið fyrir að hreinsa, neðra Nikkel ?
Ef ég man rétt þá eru þarna 12 íbúðir í blokkum og tvö einbýlishús auk annarra bygginga, síðast en ekki síst er þarna hæsta mastur í Evrópu, fyrir senda hverskonar fjarskipta auk útvarps og sjónvarps. Væntanlega hefir Landsíminn fengið það til afnota, gegn nokkru gjaldi. Vera má að fleiri nýti þetta mikla mannvirki.
Er til of mikils mælst að krefjast þess að stjórnvöld standi án frekari tafa við sinn hlut af þessum samningi svo allir, heimamenn og ferðamenn, sem hér fara um, þurfi ekki lengur að horfa á þennan ósóma. Þetta er óhugguleg auglýsing á landinu okkar og er eitt það fyrsta sem blasir við útlendingum, sem heimsækja landið.
Spurningum hér að framan vænti ég að Skúli geti svarað, eftir að hafa setið að samningi við vini sína í ráðuneytinu í 8 mánuði. Hreinsunin ofanjarðar er „forgangsmál“.
Annar áfangi er jarðvegsskiptin. Ekki eru allir á einu máli um það hvað langt þarf að ganga í þeim efnum en fróðlegt væri að heyra frá Skúia hvaða upphæðir hann ræðir um í það verk?
Ég hefi áður vikið að þeirri ósvífni ráðuneytisins að ætla að taka leigu fyrir þetta land þegar þeir loksins koma til með að afhenda það og gæti skrifað sérstakan pistil um það.
Nú ætla ég að ljúka þessu með því að þakka Kristjáni fyrir það framtak að spyrjast fyrir um þetta mál á Alþingi. það hefði mátt gera fyrr. Ég vona að Kristján láti ekki staðar numið og skora á þá þingmenn, sem heita á að séu málsvarar okkar Suðurnesjamanna, að fylgja Kristjáni fast í þessu máli. Gefið kvölurum okkar engan frið fyrr en full lausn er fengin á þessu máli, þessi slagur hófst fyrir meira en 30 árum.
Gleðilegt nýtt ár, Ólafur Björnsson.
Þann 18. maí sl., er haft eftir Skúla Skúlasyni, forseta bæjarstjórnar, í VF. „að nú væri sjálfsagt að setjast niður með ráðuneytinu og klára málið“. Þar var hann að koma á framfæri nýjustu afrekum ráðamanna Reykjanesbæjar í að hreinsa óhugnaðinn af svo nefndu Nikkel-svæði. Einnig kom fram að það væri forgangsmál hjá meirihlutanum í bæjarstjórn að hreinsa Nikkel-svæðið. Síðan hefir ekkert fréttst af gangi mála frá Skúla.
Þann 7. des. segir frá því í VF. að Kristján Pálsson hafi lagt fram fyrirspurn á Alþingi um hvað þessu máli liði. Í svari Halldórs Ásgrímssonar utanríkisráðherra kom m.a. fram að þann 9. ágúst 1996, sömdu íslensk stjórnvöld við Bandaríkjamenn um að fá afhennt öll mannvirki lóranstöðvarinnar að Gufuskálum á Snæfellsnesi, gegn því að þau rifu niður og fjarlægðu öll mannvirki og aðstöðu , sem eru ofanjarðar á neðra Nikkel-svæðinu.
Bandaríkjamenn stóðu strax við sinn hluta samningsins, en ekki hefir verið hreyft við draslinu á neðra Nikkel. Það hefir því verið svikið í um fjögur ár. Hvenær fréttu ráðamenn Reykjanesbæjar af þessum samningum? Hafa menn hugleitt hvaða verðmæti, svona gróflega, stjórnvöld hafa þegið fyrir að hreinsa, neðra Nikkel ?
Ef ég man rétt þá eru þarna 12 íbúðir í blokkum og tvö einbýlishús auk annarra bygginga, síðast en ekki síst er þarna hæsta mastur í Evrópu, fyrir senda hverskonar fjarskipta auk útvarps og sjónvarps. Væntanlega hefir Landsíminn fengið það til afnota, gegn nokkru gjaldi. Vera má að fleiri nýti þetta mikla mannvirki.
Er til of mikils mælst að krefjast þess að stjórnvöld standi án frekari tafa við sinn hlut af þessum samningi svo allir, heimamenn og ferðamenn, sem hér fara um, þurfi ekki lengur að horfa á þennan ósóma. Þetta er óhugguleg auglýsing á landinu okkar og er eitt það fyrsta sem blasir við útlendingum, sem heimsækja landið.
Spurningum hér að framan vænti ég að Skúli geti svarað, eftir að hafa setið að samningi við vini sína í ráðuneytinu í 8 mánuði. Hreinsunin ofanjarðar er „forgangsmál“.
Annar áfangi er jarðvegsskiptin. Ekki eru allir á einu máli um það hvað langt þarf að ganga í þeim efnum en fróðlegt væri að heyra frá Skúia hvaða upphæðir hann ræðir um í það verk?
Ég hefi áður vikið að þeirri ósvífni ráðuneytisins að ætla að taka leigu fyrir þetta land þegar þeir loksins koma til með að afhenda það og gæti skrifað sérstakan pistil um það.
Nú ætla ég að ljúka þessu með því að þakka Kristjáni fyrir það framtak að spyrjast fyrir um þetta mál á Alþingi. það hefði mátt gera fyrr. Ég vona að Kristján láti ekki staðar numið og skora á þá þingmenn, sem heita á að séu málsvarar okkar Suðurnesjamanna, að fylgja Kristjáni fast í þessu máli. Gefið kvölurum okkar engan frið fyrr en full lausn er fengin á þessu máli, þessi slagur hófst fyrir meira en 30 árum.
Gleðilegt nýtt ár, Ólafur Björnsson.