Blómagarður áhugamannsins

Ritari pistilsins er fullur samviskubits yfir því að hafa í bjartsýniskasti talið vorið vera komið.  Að vísu er fallegt út um gluggann að líta svo fremi að hann sé hreinn, en útsprungnar páskaliljur og túlípanar í vexti hafa sannarlega fengið á baukinn í þeim vetrarhretum sem við höfum fengið að upplifa með stuttu millibili.

Þar sem jörð er auð þá er lítið sem ver þessar elskur fyrir næðingnum. Hins vegar er aðdáunarvert að fylgjast með endurreisninni þegar líf færist í fallnar plönturnar og þær rétta úr sér hægt og bítandi um leið og veður hlýnar. Ég hef oft velt fyrir mér hvort við séum ekki einfaldlega að planta haustlaukunum of snemma á haustin, því þeirra bíða gjarnan vorhret líkt og við upplifum þessa dagana. Blöðin þorna vegna næðingsins og stilkarnir drjúpa höfði. Á seinni árum hef ég dregið það fram í desember og allt fram í janúar að stinga niður laukum. Afleiðingin er að sjálfsögðu síðari blómgun en jafnframt fallegri, með breiðum allt fram í júlímánuð. Ég finn líka til með kirsuberjatrénu úti í garði sem er alsett bleikum, frosnum, blómum og mun vart bera ávöxt í ár. Þetta staðfestir hve mikilvægt skjólið er. Ég nýt þeirra forréttinda að hafa byggt mér gróðurhús strax og ég fluttist til Reykjanesbæjar á sínum tíma. Þar inni er sumar þar sem rósir eru þegar í blóma og aðrar plöntur sem sáð hefur verið fyrir í fullum vexti. Að sjá líf kvikna af fræi og verða að gróskumikilli plöntu veitir ómælda ánægju, hvort sem er sumarblóm, kryddjurt eða skógarplanta. Það fylgir því spenningur að fylgjast með fyrstu kímblöðunum koma upp eftir að forræktað hefur verið í bökkum. Á þessum tímapunkti eru plöntuvísarnir nokkurs konar massi án séreinkenna, óendanlega viðkvæmir og þarfnast umönnunar. Þegar plönturnar eru síðan færðar yfir í potta eða beð koma fram eiginleikar einstaklingsins, sumar plöntur verða alltaf veiklulegar, aðrar spjara sig vel, svo er einnig um mannfólkið. Að rækta má líkja við tilraunastarfsemi. Þegar vel tekst til veitir það ómælda gleði, þegar miður tekst hvetur það til að gera betur næst. Maður öðlast reynslu með því að lesa sér til og deila með sér reynslu annarra. Þess vegna stofna menn félagsskap, líkt og við höfum gert hér á Suðurnesjum. Við höfum fengið til okkar fólk með mikla reynslu til að miðla okkur, enda hafa fræðslufundirnir verið afar vel sóttir. Síðastliðið sumar var á Íslandi í fyrsta sinn haldin norræn rósahelgi, enda hafa íslenskir garðeigendur hingað til ekki verið að flíka mikið reynslu sinni í ræktun rósa. Sú upplifun sem þátttakendur fengu var hins vegar stórkostleg því margir góðir ræktendur hafa mun lengur en ætlað var skapað garða sem unun er að ganga um.

Systkin okkar af Norðurlöndum voru uppnumin af reynslu sinni eftir þessa helgi og rituðu langa pistla í garðyrkjurit sín er heim var komið. Einn þessara ræktenda er Kristleifur Guðbjörnsson fyrrverandi lögreglumaður og margfaldur Íslandsmethafi í frjálsum íþróttum. Hann var einn af fyrstu íbúum Holtahverfis í Mosfellsdal og hefur ræktað af eljusemi ásamt konu sinni garð sem engu er líkur. Hundruð rósa, dalía og lilja prýða garð þeirra hjóna og hann veit deili á öllum plöntum og sögu þeirra. Ritari skoðaði þennan garð sl. sumar og varð fyrir hugljómun. Nú ætlar Kristleifur að koma til okkar þann 24. apríl og deila með okkur reynslu sinni. Hann á mikið safn mynda úr garðinum sínum, sem hann ætlar að sýna okkur. Það er því sérsök ánægja að fá hann til okkar þetta kvöld og fagna síðan sumri daginn eftir.

Fundurinn verður haldinn í Húsinu okkar (gamla K-húsið) kl. 20. Léttar veitingar í fundarhléi.

Aðgangseyrir 500 kr. fyrir félagsmenn, 1000 kr. fyrir aðra. Verið hjartanlega velkomin.

Konráð Lúðvíksson, formaður Suðurnesjadeildar Garðyrkjufélags Íslands