Puttalingar í Marokkó: Matareitrun, hirðingjar, sól, hiti, sviti og heilu skógarnir af Pálmatrjám

Við frændurnir, Rúnar Berg og Skúli, höfum verið hér í Marokkó síðan laugardaginn 1. september. Casablanca tók við okkur við sólsetur eftir allt normalið í Lundúnum. Þar í bæ, London þar að segja, hlotnaðist okkur sá höfðinglegi heiður að verða vitni að Elísabetu Bretadrottningu aka úr Bökkinghamhöllinni frægu í átt að minningarathöfn Díönu prinsessu sálugri.

Endalausar strendur, snjóhvít eyðimörk, kús-kús, matareitrun, hirðingjar, sól, hiti, sviti og heilu skógarnir af Pálmatrjám. En Marokkó er bara svo miklu meira. Við eyddum ekki löngum tíma í Casablanca, rétt nóg til að skoða Hassam II moskuna, borða eina fajib- máltíð (sem við frændurnir vorum sammála um að væri einhver sú besta 400 krónu máltíð sem við höfum notið) og taka eina einkaskoðunarferð með hinum magnaða leigubílstjóra Haddim.

Marrakesh var næst á dagskrá. Það tók okkur þrjár og hálfa klukkustund að ferðast þangað í úttroðinni lest. Plássið var ekki meira en svo að aldrei höfum við kynnst öðrum eins þrengslum og eftir slíka ferð er hammam* himneskt. Djamaa el-fna-torgið í miðjum gamla bænum í Marrakesh var ekki sett á heimsminjaskrá UNESCO að ástæðulausu. Hin einstaka menningarupplifun sem á sér engan samanstað í heiminum var ástæðan. Og við fengum að kynnast þessari upplifun og það getum við svarið tunguna okkar upp á að frekar hefðum við viljað vera krossfestir í gær en að lifa ævina án þess að eiga minningu af þessu torgi. Sögur eins margar og misjafnar og mennirnir ganga á víxl með miklum undirtektum og klöppum áhorfenda, bongótrommur og rafmagnsfiðlur og þúsundir manns hvert einasta sólsetur er það sem gerir þetta torg svona sérstakt.

*  Hammam er marakóskur siður sem lýsir sér svo: „Sérstakt baðsvæði þar sem fólk kemur saman og hreinsar sig og/eða hvort annað með náttúrulegri ólífusápu og vörmu vatni sem hellt er úr fötu. Dautt skinn er skrúbbað af og stundum er þessu svo lokið með nuddi.  Venjuleg hammam baðferð gæti því farið svo: „Einn herramaður fer inn í hammam fyrir kynbræður. Hann borgar aðgangseyrinn 10 dirham og biður annan herramann um skrúbb og nudd. Báðir þessir herramenn klæða sig næst úr öllu nema undirfötunum og láta gæslumann geyma klæðin á meðan baðið er tekið. Næst er haldið í lítið rými sem hefur að geyma tylft af fötum, nokkra krana og sirka sex aðra hálfnakta herramenn. 
Annar herramanna fyllir fötu af vatni og vætir hinn og sápar hann svo liggjandi með ólífusápu. Því næst skrúbbar sá hinn sami herramanninn með þar til gerðum hanska uns lufsurnar af dauðu skinni lafa á líkamanum og gólfinu fyrir neðan. Svo er skolað og maðurinn, enn hálfnakinn byrjar að nudda herramanninn. Svo er herramaðurinn sápaður aftur og skolaður og þá loks getur hann klætt sig í fötin sín þar sem hann ilmar eins og ólífa og er eins mjúkur og rass á barni." Mjög eðlilegt alltsaman."

Skipulagsleysið varð til þess að við enduðum í Jeppa ásamt 3 öðrum farþegum í 3. daga leiðangur yfir fjöll, gegnum skóga og inn í þá eyðimörk sem ber nafnið Sahara. Leiðin var löng enda erum við að tala um 600 km. Í jeppanum kynntumst við líka Sachi frá Japan og Maríu og Símonettu frá Ítalíu sem ferðuðust með okkur þessa leið, ásamt 2 bílstjórum sem við, því miður, munum ekki nöfnin á. Fyrst ókum við í 2000 metra hæð yfir sjávarmáli upp á hinu Háa Atlas fjalli, svo sáum við nýmörg stórfengleg gljúfur sem samanstóðu af allt að 300 metra háum lóðréttum eyðimerkurklettum (sem áttu það til að kljúfa heilu fjöllin í tvennt) og læk sem rann í gegnum þau. Stundum hafði myndast dalur á milli klettana með pálmatréskógum svo grænum að þeir láta túborgdós blikna í samanburði. Nokkrar stórfenglegar köspur voru einnig á leiðinni m.a. sú sem margir kannast við í myndinni Babel sem Brad Pitt lék í. Inni í henni kynntumst við mjög vingjarnlegum teppagerðamanni af Berberætt. Hann var meira að segja var svo vinalegur að hleypa okkur 5 inn á heimilið sitt til að drekka te og skoða teppi. Hafði hann þau allmörg til sölu en brosið var ekki lengi á vörum hans eftir að við tilkynntum honum að við hefðum ekki áhuga á að kaupa af honum teppi. Guð blessi fröstreraða teppasölumanninn. 

Þannig er líka hinn týpíski Marokkóbúi, voðalega vinalegur og allt en það eina sem þeir eru á eftir eru peningar hins almenna túrista. Og þó virðast íbúarnir t.d. hér í Er-Rachidia (þar sem við erum ábyggilega fyrstu hvítu mennirnir sem sjást á götum úti síðan franski herinn fór héðan og íbúarnir því ekki mengaðir af túrismanum) sýna ósvikna vináttu og hjálpsemi.

Áður en við kvöddum vini okkar í jeppaleiðangrinum fórum við öll saman í úlfaldaleiðangur í saharamörkinni. Eins og Skúli orðaði það: 
„Að ríða úlfalda er pein in ðí es." Sjaldan hefur maður orðið jafn aumur í sitjandanum og eftir að hafa riðið þessum kvikindum í 4 tíma. 
Við skiptum þessu þó í tvennt því undir stjörnubjörtum eyðimerkurhimninum sváfum við eina nótt og tókum seinni tvo tímana í sólarupprás og riðum þá aftur í byggt ból.

Það eru augljóslega kosningar í nánd hér í Marokkó. Miðum í tonnatali sem segja manni að kjósa ekki höfrungaflokkinn er kastað yfir mann á meðan maður situr alsaklaus í úttroðnum grand-taxa (sem er ekki svo stór eins og nafnið gefur til kynna, heldur yfirleitt svona 20 ára gömul Benz bifreið) eftir að við kvöddum vini okkar 3 í Erfoud og tókum fyrrnefndan leigubíl hingað til Er-Rachidia. Þegar á áfangastað var komið hrundi annar okkar, Rúnar Berg, niður í götuna um leið og stigið var út úr bílnum. Upp var ekki stigið uns löngu seinna. 
Ástæðan var sú að löppin var óstarfhæf sökum blóðleysis sem plássleysi er gjarnt að valda, því hér í Marokkó er venjan sú að troða 7 farþegum í áðurnefndan bíl sem annars er hannaður fyrir 4. 
Við sjáum til hvernig þetta fer og þá hvort annar slíkur bíll verður nokkurn tímann brúkaður af okkur frændum. En hitt er ljóst að úrgangurinn okkar mun halda áfram að sturtast niður um holu á gólfinu þar til 16. næstkomandi, því þá förum við til Kúbu.

 

Efsta myndin: Við í Grand Taxa

Næst efsta myndin: Rúnar á Jamaa-El-Fna-torginu í Marrakesh

Næst neðsta myndin: Týpísk Marokkósk máltíð(og hugsanlega valdur að matareitrun)

Neðsta myndin: Skúli í London

Fleiri myndir inni á http://www.123.is/puttalingurinn