MEÐ VILJANN AÐ VOPNI
Logi Þormóðsson annar stofnanda fiskvinnslunnar Tros í Sandgerði er Suðurnesjamönnum að góðu kunnur, enda þekktur fyrir það að láta skoðanir sínar í ljós. Logi er frumkvöðull á mörgum sviðum sjávarútvegs og meðal annars er hann hugmyndafræðingur að stofnun fiskmarkaða á Íslandi, en fyrir 15 árum fékk hann ásamt öðrum hugmynd að tölvukerfi fyrir fiskmarkaðsuppboð sem gjörbylti möguleikum á kaupum og sölu á fiski á Íslandi.Hann er líka frumkvöðull í ferskfiskútflutningi, en Tros hefur flutt út ferskan fisk með flugi í 25 ár og er áætluð velta á þessu ári verði rúmir tveir milljarðar króna. Logi er giftur Bjargey Einarsdóttur og eiga þau fjögur börn og þrjú barnabörn.
Þann 25. nóvember fyrir tveimur árum var Logi ásamt eiginkonu sinni á leið í flugvél til Írlands þar sem þau ætluðu sér að eyða helginni saman í Dublin. Logi man eftir því þegar þau flugu út, en síðan man hann ekki meira fyrr en í janúar: „Við flugum út á fimmtudegi og á sunnudagsmorgninum veikist ég og konan mín hringir strax á sjúkrabíl og ég var fluttur í snatri á sjúkrahús. Eftir miklar og strangar rannsóknir var ég greindur með Herpes vírus í heila, þessi virus varð þess valdandi að smátt og smátt fjaraði ég út.“
Herpes við heila
Herpesvírus er vel þekktur sem vírus sem veldur frunsu í mönnum og talið er að hann liggi í dvala í flestu fólki, og undir miklu álagi eða við önnur veikindi blossi hann upp og getur valdið miklum skaða.
Um 80% þeirra sem fá Herpes í heila látast af völdum hans.
En þeir sem lifa af eiga oft við mikil veikindi að stríða s.s.lömun málleysi, minnisleysi og ýmsa aðra kvilla. Herpes vírusinn var greindur í gegnum mænuvökva og hófst meðhöndlun hans strax á þriðja degi frá innkomu á sjúkrahúsið, þetta eru mjög sterk lyf sem höfðu ýmsar aukaverkanir í för með sér svo sem ristilbólgur, blóðtappa og ýmislegt annað.
Fjölskylda Loga stóð þétt við bakið á honum þann tíma sem hann lá á sjúkraúsinu og voru undirbúin fyrir það versta hvenær sem var.
Talinn af fjórum sinnum
„Það var ekki fyrr en 23. desember að fjölskyldu minni var sagt að ég myndi að öllum líkindum hafa það af, en þá var búið að telja mig af að minnsta kosti fjórum sinnum. Þeim var líka gerð grein fyrir því að ég myndi verða mállaus, ekki geta gengið og að ég yrði lamaður öðru megin, það væru bara eðlileg eftirköst“, segir Logi. Lyfjagjöfinn hafði slæm áhrif á ristillinn og á tímabili var haldið að það yrði að fjarlægja hann en sem betur fer gengu þær bólgur til baka.
Að sögn Loga er mjög erfitt að gera sér grein fyrir einkennum sem fylgja vírusnum og segir hann að sér hafi bara liðið ágætlega áður en þetta gerðist: „Ég var nátturulega í mjög miklu álagsstarfi, ferðaðist út um allan heim og var sífellt á þönum. Ég fann engin einkenni sem bentu til þess að ég væri eitthvað veikur og konan mín sá heldur ekkert athugavert við mig. Þetta getur komið fyrir alla,“ segir Logi alvarlegur á svip.
Með viljann að leiðarljósi
Þann 6. janúar kom Logi ásamt fjölskyldu sinni heim til Íslands eftir að hafa legið á sjúkrahúsi á Írlandi í tæpa tvo mánuði og var hann strax lagður inn á Landspítala háskólasjúkrahús þar sem hann lá fram í febrúar. Á þessum tíma var hann búinn að missa mikinn mátt hægra megin í líkamanum en frá byrjun var hann staðráðinn í því að ná fullum bata: „Ég fór strax af fullum vilja að berjast við þetta og reyna á hægri hliðina. Barátta mín var alveg á fullu og ég held að það hafi hjálpað mér mikið því ég ætlaði mér aldrei að gefast upp. Ég fer núna reglulega að synda og á sumrin er ég í golfinu. Ég hef verið á bíl þegar ég hef verið að spila golf, en næsta sumar ætla ég mér að ganga hringinn,“ segir Logi en eins og margir vita er hann forfallinn golfáhugamaður. „Getan í golfinu er náttúrulega mun minni en hún var. Maður veit ekkert hvernig sveiflan er því ég er ekki enn búinn að ná fullu valdi á hægri hliðinni. En þetta kemur allt,“ segir Logi.
Mikill áhugi lækna
Fyrir rúmum 5 árum seldi Logi stóran hlut í Tros til SÍF. Á síðasta ári keypti svo SÍF restina af hlutafénu í fyrirtækinu en ætlunin var að Logi myndi starfa þar áfram. Í september á síðasta ári buðu nýir eigendur Loga að fara í tveggja ára veikindafrí á launum svo hann gæti náð sér. Logi þáði boðið og hann ætlar sér að nýta þann tíma vel. „Það skipti miklu máli að fá þetta svigrúm. Mér var ráðlagt að fara til taugasálfræðings og það hefur einnig hjálpað mér mjög mikið með málið, minnið og lesturinn“ segir Logi og bætir við að vegna þess hve fáir ná sér á strik eftir veikindi sem sem þessi þá hafi hann fundið fyrir miklum áhuga lækna á sér:
„Sálfræðingurinn minn skipulagði fund þar sem yfir 20 taugalæknar komu og spurðu mig spjörunum úr. Þeim fannst það merkilegt hve vel ég hefði náð mér eftir þetta,“ segir Logi og brosir.
Man illa nöfn
Ýmis eftirköst hafa hrjáð Loga eftir veikindin og meðal annars á hann mjög erfitt með að muna nöfn og hann getur lítið lesið: „Það er ekkert að minninu mínu nema ég er agalega slæmur að muna nöfn. Það er alveg sama þó þú hafir sagt mér hvað þú hétir, þá gæti ég ekki munað það. Það er engin regla á því hvernig ég man nöfnin. Ég hef líka misst allt lyktarskyn og finn bara alls enga lykt núna. Það er dálítið skrýtið stundum að finna enga lykt en þegar ég var strákur í sveit þá var svo vond lykt þar að ég vandi mig á það að vera ekkert að þefa, þannig að ég tók ekkert eftir því fyrr en löngu seinna að ég fyndi ekki lykt“, segir Logi og bætir brosandi við að það geti haft nokkra kosti að finna ekki lykt.
Erfitt að þegja
Þegar hlustað er á sjúkrasögu eins og Loga þar sem hann var talinn af að minnsta kosti fjórum sinnum fer maður ósjálfrátt að hugsa hvernig manni eins og honum líði í dag. „Þetta var náttúrulega mjög erfitt fyrir fjölskylduna, en ég lít á þetta sem ákveðið verkefni í lífinu sem þarf bara að leysa. Ég held að viljastyrkurinn skipti öllu máli í þessu og mér hefur aldrei liðið illa út af þessum veikindum. Ég var voðalega upptekinn í vinnu, en ég hætti að skipta mér af öllu eftir að þetta gerðist, bara til þess að ná að jafna mig. Það voru feiknaleg átök við sjálfan mig að steinþegja eða halda kjafti og hamast við að þegja. Það var nokkuð merkilegt að upplifa það, því maður var náttúrulega alltaf með opinn kjaftinn og skipt-andi sér af öllum hlutum,“ segir Logi og hlær.
„Sem betur fer tapaði ég ekki sjálfstraustinu og það á eflaust eftir að heyrast í mér. Það er mjög mikilvægt að halda því. Ég er að nota mér það sem Tros gerði fyrir mig að veita mér þennan tíma til að byggja mig upp að nýju. Maður hefur kannski lært það af þessu öllu saman að vera ekki að skipta sér af öllum mögulegum hlutum sem manni kemur ekki við.“
Engin minnimáttarkennd
Þegar Logi er spurður að því hvort viðmót vina, kunningja og fólks sem hann þekkir hafi breyst eftir veikindin svarar hann því neitandi: „Þegar maður kom út úr þessu þá voru menn hálf skelfingu lostnir og vissu ekkert um mann. Ég á ekki í neinum vandræðum með það, en ætli fólk sjái ekki strax breytingu á mér því að ég er mun rólegri,“ segir Logi brosandi og bætir við að lífsviðhorf hans hafi ekkert breyst. „Ég hef ekki neina minnimáttarkennd útaf þessu og mér finnst ég ekki vera í neinum vandræðum. Ég hef alltaf kunnað að bjarga mér og ég mun gera það, alveg sama hvað á gengur. Ég hef alltaf litið mjög skemmtilega á lífið og maður glímir við það sem maður fær hverju sinni.“
Forðast íhaldið
Logi og Bjargey kona hans fluttu á síðasta ári í nýtt hús við Gígjuvelli í Keflavík, en þau tóku þátt í að innrétta húsið að þeirra þörfum. Að innan er húsið mjög bjart og skemmtilega hannað. Loga og Bjargey líður vel í nýja húsinu: „Við vorum í stærra húsi, en eftir að börnin komust til manns þá var kjörið að minnka aðeins við sig. Það var nú líka alltaf ætlunin að flytja hingað þar sem maður er nærri því kominn út úr bænum því þegar ljóst var að íhaldið myndi vinna hreinan meirihluta þá varð ég að vera staðsettur þannig að ég þyrfti ekkert að sækja í Reykjanesbæ, heldur gæti keyrt beint í Sandgerði til að versla þar í Kaupfélaginu og komið svo heim,“ segir Logi brosandi en hann hefur alltaf verið mjög pólitískur og hann segir að veikindin hafi ekkert breytt því. „Það þurfa allir að hafa skoðanir á hlutunum og því er ég svo sannarlega ekki hættur.“
Sterkir straumar
Það voru margir sem báðu fyrir Loga þegar hann lá í veikindum sínum á Írlandi, en sjálfur segist hann ekki vera trúaður maður. „Ég er búinn að ferðast út um allan heim og það eru til margir Guðir, en það er bara til einn skratti og ætti maður þá ekki að trúa á hann?“, segir Logi og hlær en hann segir að hann notist við kirkjur landsins og þær séu samfélaginu til góðs. Logi vill koma á framfæri þökkum til allra þeirra sem studdu hann og fjölskyldu hans í þessum veikindum.
Fjölskyldan fann fyrir sterkum straumum til Dublin og er sannfærð um að það hafi fleytt þeim yfir þessi erfiðu jól og áramót.
Eins og áður segir er Logi í veikindafríi frá Tros og ætlar hann sér að fara aftur að vinna í september á næsta ári. Hann er bjartsýnn á framtíðina og er harðákveðinn í að ná fullum bata. „Eins og ég sagði lít ég á þetta sem ákveðið verkefni og ég ætla mér að sigrast á því. Ég er bjartsýnn á að það takist,“ segir Logi að lokum.
Þann 25. nóvember fyrir tveimur árum var Logi ásamt eiginkonu sinni á leið í flugvél til Írlands þar sem þau ætluðu sér að eyða helginni saman í Dublin. Logi man eftir því þegar þau flugu út, en síðan man hann ekki meira fyrr en í janúar: „Við flugum út á fimmtudegi og á sunnudagsmorgninum veikist ég og konan mín hringir strax á sjúkrabíl og ég var fluttur í snatri á sjúkrahús. Eftir miklar og strangar rannsóknir var ég greindur með Herpes vírus í heila, þessi virus varð þess valdandi að smátt og smátt fjaraði ég út.“
Herpes við heila
Herpesvírus er vel þekktur sem vírus sem veldur frunsu í mönnum og talið er að hann liggi í dvala í flestu fólki, og undir miklu álagi eða við önnur veikindi blossi hann upp og getur valdið miklum skaða.
Um 80% þeirra sem fá Herpes í heila látast af völdum hans.
En þeir sem lifa af eiga oft við mikil veikindi að stríða s.s.lömun málleysi, minnisleysi og ýmsa aðra kvilla. Herpes vírusinn var greindur í gegnum mænuvökva og hófst meðhöndlun hans strax á þriðja degi frá innkomu á sjúkrahúsið, þetta eru mjög sterk lyf sem höfðu ýmsar aukaverkanir í för með sér svo sem ristilbólgur, blóðtappa og ýmislegt annað.
Fjölskylda Loga stóð þétt við bakið á honum þann tíma sem hann lá á sjúkraúsinu og voru undirbúin fyrir það versta hvenær sem var.
Talinn af fjórum sinnum
„Það var ekki fyrr en 23. desember að fjölskyldu minni var sagt að ég myndi að öllum líkindum hafa það af, en þá var búið að telja mig af að minnsta kosti fjórum sinnum. Þeim var líka gerð grein fyrir því að ég myndi verða mállaus, ekki geta gengið og að ég yrði lamaður öðru megin, það væru bara eðlileg eftirköst“, segir Logi. Lyfjagjöfinn hafði slæm áhrif á ristillinn og á tímabili var haldið að það yrði að fjarlægja hann en sem betur fer gengu þær bólgur til baka.
Að sögn Loga er mjög erfitt að gera sér grein fyrir einkennum sem fylgja vírusnum og segir hann að sér hafi bara liðið ágætlega áður en þetta gerðist: „Ég var nátturulega í mjög miklu álagsstarfi, ferðaðist út um allan heim og var sífellt á þönum. Ég fann engin einkenni sem bentu til þess að ég væri eitthvað veikur og konan mín sá heldur ekkert athugavert við mig. Þetta getur komið fyrir alla,“ segir Logi alvarlegur á svip.
Með viljann að leiðarljósi
Þann 6. janúar kom Logi ásamt fjölskyldu sinni heim til Íslands eftir að hafa legið á sjúkrahúsi á Írlandi í tæpa tvo mánuði og var hann strax lagður inn á Landspítala háskólasjúkrahús þar sem hann lá fram í febrúar. Á þessum tíma var hann búinn að missa mikinn mátt hægra megin í líkamanum en frá byrjun var hann staðráðinn í því að ná fullum bata: „Ég fór strax af fullum vilja að berjast við þetta og reyna á hægri hliðina. Barátta mín var alveg á fullu og ég held að það hafi hjálpað mér mikið því ég ætlaði mér aldrei að gefast upp. Ég fer núna reglulega að synda og á sumrin er ég í golfinu. Ég hef verið á bíl þegar ég hef verið að spila golf, en næsta sumar ætla ég mér að ganga hringinn,“ segir Logi en eins og margir vita er hann forfallinn golfáhugamaður. „Getan í golfinu er náttúrulega mun minni en hún var. Maður veit ekkert hvernig sveiflan er því ég er ekki enn búinn að ná fullu valdi á hægri hliðinni. En þetta kemur allt,“ segir Logi.
Mikill áhugi lækna
Fyrir rúmum 5 árum seldi Logi stóran hlut í Tros til SÍF. Á síðasta ári keypti svo SÍF restina af hlutafénu í fyrirtækinu en ætlunin var að Logi myndi starfa þar áfram. Í september á síðasta ári buðu nýir eigendur Loga að fara í tveggja ára veikindafrí á launum svo hann gæti náð sér. Logi þáði boðið og hann ætlar sér að nýta þann tíma vel. „Það skipti miklu máli að fá þetta svigrúm. Mér var ráðlagt að fara til taugasálfræðings og það hefur einnig hjálpað mér mjög mikið með málið, minnið og lesturinn“ segir Logi og bætir við að vegna þess hve fáir ná sér á strik eftir veikindi sem sem þessi þá hafi hann fundið fyrir miklum áhuga lækna á sér:
„Sálfræðingurinn minn skipulagði fund þar sem yfir 20 taugalæknar komu og spurðu mig spjörunum úr. Þeim fannst það merkilegt hve vel ég hefði náð mér eftir þetta,“ segir Logi og brosir.
Man illa nöfn
Ýmis eftirköst hafa hrjáð Loga eftir veikindin og meðal annars á hann mjög erfitt með að muna nöfn og hann getur lítið lesið: „Það er ekkert að minninu mínu nema ég er agalega slæmur að muna nöfn. Það er alveg sama þó þú hafir sagt mér hvað þú hétir, þá gæti ég ekki munað það. Það er engin regla á því hvernig ég man nöfnin. Ég hef líka misst allt lyktarskyn og finn bara alls enga lykt núna. Það er dálítið skrýtið stundum að finna enga lykt en þegar ég var strákur í sveit þá var svo vond lykt þar að ég vandi mig á það að vera ekkert að þefa, þannig að ég tók ekkert eftir því fyrr en löngu seinna að ég fyndi ekki lykt“, segir Logi og bætir brosandi við að það geti haft nokkra kosti að finna ekki lykt.
Erfitt að þegja
Þegar hlustað er á sjúkrasögu eins og Loga þar sem hann var talinn af að minnsta kosti fjórum sinnum fer maður ósjálfrátt að hugsa hvernig manni eins og honum líði í dag. „Þetta var náttúrulega mjög erfitt fyrir fjölskylduna, en ég lít á þetta sem ákveðið verkefni í lífinu sem þarf bara að leysa. Ég held að viljastyrkurinn skipti öllu máli í þessu og mér hefur aldrei liðið illa út af þessum veikindum. Ég var voðalega upptekinn í vinnu, en ég hætti að skipta mér af öllu eftir að þetta gerðist, bara til þess að ná að jafna mig. Það voru feiknaleg átök við sjálfan mig að steinþegja eða halda kjafti og hamast við að þegja. Það var nokkuð merkilegt að upplifa það, því maður var náttúrulega alltaf með opinn kjaftinn og skipt-andi sér af öllum hlutum,“ segir Logi og hlær.
„Sem betur fer tapaði ég ekki sjálfstraustinu og það á eflaust eftir að heyrast í mér. Það er mjög mikilvægt að halda því. Ég er að nota mér það sem Tros gerði fyrir mig að veita mér þennan tíma til að byggja mig upp að nýju. Maður hefur kannski lært það af þessu öllu saman að vera ekki að skipta sér af öllum mögulegum hlutum sem manni kemur ekki við.“
Engin minnimáttarkennd
Þegar Logi er spurður að því hvort viðmót vina, kunningja og fólks sem hann þekkir hafi breyst eftir veikindin svarar hann því neitandi: „Þegar maður kom út úr þessu þá voru menn hálf skelfingu lostnir og vissu ekkert um mann. Ég á ekki í neinum vandræðum með það, en ætli fólk sjái ekki strax breytingu á mér því að ég er mun rólegri,“ segir Logi brosandi og bætir við að lífsviðhorf hans hafi ekkert breyst. „Ég hef ekki neina minnimáttarkennd útaf þessu og mér finnst ég ekki vera í neinum vandræðum. Ég hef alltaf kunnað að bjarga mér og ég mun gera það, alveg sama hvað á gengur. Ég hef alltaf litið mjög skemmtilega á lífið og maður glímir við það sem maður fær hverju sinni.“
Forðast íhaldið
Logi og Bjargey kona hans fluttu á síðasta ári í nýtt hús við Gígjuvelli í Keflavík, en þau tóku þátt í að innrétta húsið að þeirra þörfum. Að innan er húsið mjög bjart og skemmtilega hannað. Loga og Bjargey líður vel í nýja húsinu: „Við vorum í stærra húsi, en eftir að börnin komust til manns þá var kjörið að minnka aðeins við sig. Það var nú líka alltaf ætlunin að flytja hingað þar sem maður er nærri því kominn út úr bænum því þegar ljóst var að íhaldið myndi vinna hreinan meirihluta þá varð ég að vera staðsettur þannig að ég þyrfti ekkert að sækja í Reykjanesbæ, heldur gæti keyrt beint í Sandgerði til að versla þar í Kaupfélaginu og komið svo heim,“ segir Logi brosandi en hann hefur alltaf verið mjög pólitískur og hann segir að veikindin hafi ekkert breytt því. „Það þurfa allir að hafa skoðanir á hlutunum og því er ég svo sannarlega ekki hættur.“
Sterkir straumar
Það voru margir sem báðu fyrir Loga þegar hann lá í veikindum sínum á Írlandi, en sjálfur segist hann ekki vera trúaður maður. „Ég er búinn að ferðast út um allan heim og það eru til margir Guðir, en það er bara til einn skratti og ætti maður þá ekki að trúa á hann?“, segir Logi og hlær en hann segir að hann notist við kirkjur landsins og þær séu samfélaginu til góðs. Logi vill koma á framfæri þökkum til allra þeirra sem studdu hann og fjölskyldu hans í þessum veikindum.
Fjölskyldan fann fyrir sterkum straumum til Dublin og er sannfærð um að það hafi fleytt þeim yfir þessi erfiðu jól og áramót.
Eins og áður segir er Logi í veikindafríi frá Tros og ætlar hann sér að fara aftur að vinna í september á næsta ári. Hann er bjartsýnn á framtíðina og er harðákveðinn í að ná fullum bata. „Eins og ég sagði lít ég á þetta sem ákveðið verkefni og ég ætla mér að sigrast á því. Ég er bjartsýnn á að það takist,“ segir Logi að lokum.