Mæli ekki með flutningum í miðjum faraldri

Bergný Jóna Sævarsdóttir, sviðsstjóri stjórnsýslusviðs Suðurnesjabæjar ákvað að nýta tímann í heimsfaraldri til að fara í meira nám en hún gerði gott betur og flutti heimili sitt aftur „heim“. Hún hefur þrátt fyrir ýmsar takmarkanir farið í göngur og veiði en þó sett ýmislegt í „pásu“. Vonast þó til að geta haldið innflutningspartý fljótlega.

– Hvað er efst í huga eftir veturinn?

Covid, jarðhræringar og von um bólusetningar hefur verið ofarlega í huga. Jól og páskar voru með skrýtnara móti þar sem fjölskyldan var stöðugt að telja í hópa og vega og meta hvort skynsamlegt væri að hittast öll. Ég viðurkenni að maður þarf smá aðlögun núna við að hitta fleiri og fleiri án þess að fá samviskubit. Ég er einnig að koma mér fyrir á nýju heimili þó svo að það sé nú tæpt ár síðan ég flutti. Ég mæli ekki með flutningum í miðjum Covid faraldri. En ég er afskaplega þakklát þeim sem höfðu kjark og þor í að aðstoða mig og er ánægð með að vera komin heim aftur.

– Er eitthvað eftirminnilegt í persónulegu lífi frá vetrinum?

Ég tók ákvörðun um að skella mér í meira nám síðasta haust sem var kannski ekki skynsamlegasta ákvörðunin sem ég hef tekið þar sem ég hélt að ég hefði meiri tíma nú í Covid til að sinna náminu en raunin var. Það sér þó fyrir endan á þessu öllu. Þrátt fyrir Covid tókst mér að fara í afmörkuðum hópum, eins og reglur leyfðu, í göngu frá Garðskaga út að Hvalsnesi, jogadaga við Nesjavelli og í vorveiði í Hólsá. Nokkrir vinir og ættingjar kvöddu einnig á síðasta ári og sumir þeirra langt fyrir aldur fram sem mér þótti afskaplega leitt. Mér finnst Covid áhrifin einna leiðinlegust í tengslum við andlát og jarðarfarir og hef hugsað mikið til nánustu ættingja þessara aðila. Hattavinafélag Suðurnesjabæjar varð til á árinu en við vorum nokkur, aðallega Útsvarslið Sandgerðis og þjálfarar, sem rifum það upp aftur eftir að Hattavinafélag Sandgerðis hafði legið í dvala í nokkur ár. Ástæðan var aðallega sú að heiðra minningu Guðjóns Kristjánssonar sem var einn af þjálfurum liðsins. Ég hef fulla trú á því að Hattavinafélagið eigi eftir að gera góða hluti í framtíðinni – meira en að lífga uppá föstudaga með hattaburði.

– Hversu leið ertu orðinn á Covid?

Ég er vægast sagt orðin hundleið á Covid og tel mig hafa verið duglega við að gæta mín. Ég er heppin að hafa sloppið og hef t.d. ekki „enn“ fengið þá reynslu að fara í Covid próf. Ég viðurkenni þó að þetta tímabil hefur verið hollt að því leyti að hlutir sem maður taldi sjálfsagða eru ekki alltaf jafn sjálfsagðir. Ég er venjulega mikið á ferðinni, hitti fólk, fer í ferðalög og fer út að borða en hef sett þessa hluti á „pásu“ og í staðinn unnið mikið og verið heima.

– Ertu farin að gera einhver plön fyrir sumarið, ferðalög t.d. Ætlarðu til útlanda?

Ég er byrjuð að skoða sumarið og vonast til að ferðast meira og taka meira frí en síðasta sumar. Ég er búin að bóka eina veiðiferð með nokkrum vinkonum og vonir standa til að veiðin verði eitthvað betri en síðasta sumar þegar við veiddum ekki neitt.

Eins vonast ég til að heimsækja austurlandið og Borgarfjörð eystri sem ég reyni að gera reglulega. Fjölskyldan er þaðan og mér finnst afskaplega gaman og gott að vera þar. Ég hugsa að ég reyni að draga frændsystkini mín einnig í einhverjar ferðir en þau hafa verið nokkuð duglega að hanga með frænku sinni. Ég er ekki enn búin að bóka neina ferð til útlanda og hugsa að það muni ekki gerast fyrr en á næsta ári, 2022. Ég viðurkenni þó að það þarf líklega ekki mikið til þess að plata mig til að panta ef ástandið batnar og færi gefst til þess að fara. Bekkjarsystur mínar úr Sandgerðisskóla eru t.d. í startholunum með að panta næstu húsmæðraorlofsferð en einni slíkri ferð til Tenerife var frestað vegna Covid síðasta haust.

– Hvað myndir þú gera ef heimurinn yrði Covid- frír í næstu viku?

Ég myndi reyna að halda innflutningspartý og bjóða eins mörgum vinum og ættingjum heim og rými leyfir. Ég flutti heim aftur á síðasta ári eftir að hafa búið í Reykjavík í rúm tíu ár og á enn eftir að fá tækifæri til að bjóða almennilega heim.

– Uppáhaldsmatur á sumrin?

Ætli flatkaka með kæfu og kókómjólk sé ekki í uppáhaldi þar sem þetta „kombó“ tengist fjallgöngum og útiveru. Annars finnst mér humar á grillið einstaklega góður sumarmatur.

– Uppáhaldsdrykkur á sumrin?

Mér finnst afskaplega gaman að skála í „búblum“ og ég hlakka til að geta skálað við vinkonurnar á pallinum í sumar.

– Hvert myndir þú fara með gest á Reykjanesinu fyrir utan gosslóðir?

Ef um útlendinga væri að ræða færi ég líklega Reykjaneshringinn. Ég myndi byrja á Garðskaganum, fara þaðan út á Hvalsnes og Stafnes og áfram út að brúnni á milli heimskauta, að Gunnuhver og Reykjanesvita. Bláa lónið er auðvitað alltaf með í myndinni og enda svo úti að borða í Reykjanesbæ.

Ef þetta væru vinir og vandamenn utan Reykjaness myndi ég reyna að plata þau í göngu – t.d. frá Garðskaga yfir í Sandgerði eða jafnvel út á Hvalsnes. Reyndar á ég enn eftir að ganga gömlu póstleiðina á milli Sandgerðis og yfir í Grófina í Reykjanesbæ – þannig að það kemur einnig til greina. Það eru óteljandi möguleikar hér á Reykjanesinu og margt í boði fyrir allskonar heimsóknir, útiveru og afþreyingu. Ég sjálf er sannarlega ekki búin að kynna mér allt sem er í boði en útivera væri alltaf ofarlega í huga. Mér finnst einnig afskaplega skemmtilegt að sjá hvað veitingahúsaflóran er að breytast og verða fjölbreyttari.

– Hver var síðasta bók sem þú last?

Hin geysivinsæla bók „Einkamálaréttarfar“ er sú síðasta sem ég las og tengist náminu sem ég er í. Annars er bókin Eldarnir eftir Sigríði Hagalín á náttborðinu og í lestri.

– Hvaða lag er í uppáhaldi hjá þér núna?

Nýjasta lagið hennar Fríðu Dísar frænku, ‘Don´t say’ er í uppáhaldi núna og More Coffee. Mér finnst afskaplega notalegt að hafa tónlistina hennar rúllandi með kaffibollanum um helgar.

– Hvað viltu sjá gerast í þínu bæjarfélagi á þessu ári?

Ég hlakka til að sjá hvernig uppbyggingin verður í Suðurnesjabæ og hvernig nýtt aðalskipulag mun líta út. Aðalskipulagið er í vinnslu núna, verður reyndar ekki tilbúið á þessu ári en er afar mikilvægt verkfæri til að kortleggja frekari uppbyggingu.

Annars vil ég sjá heilsugæslu í Suðurnesjabæ og tel það afar mikilvægt fyrir íbúa – ég geri mér þó grein fyrir því að þetta gerist ekki heldur á þessu ári. Annars bind ég vonir við að hægt verði að halda viðburði í sumar sem ekki var hægt í fyrra, s.s. 17. júní og bæjarhátíð í einhverri mynd. Svo vona ég auðvitað að fótboltasumarið verði báðum liðum hliðhollt í sumar.