Leið eins og Forrest Gump

Sigvaldi Arnar Lárusson lögreglumaður og göngugarpur er maður ársins á Suðurnesjum 2015

Sigvaldi Arnar Lárusson lögreglumaður er maður ársins 2015 á Suðurnesjum. Sigvaldi lét gott af sér leiða með því að ganga frá Keflavík til Hofsóss og safna pening fyrir langveik börn. Þegar hann kom á leiðarenda fylgdi honum hópur fólks líkt og Forrest Gump í samnefndri mynd þegar söguhetjan hafði hlaupið nægju sína. Sigvaldi komst oftar en einu sinni í fréttirnar á árinu sem „dýralöggan“, ýmist vegna útkalla tengdum uglu, nýfæddum kettlingum, köttum í brennandi íbúð eða hundi sem var farþegi bíls sem lenti í árekstri.

Sigvaldi er 41 árs og ólst upp við Háaleitið í Keflavík fram til 8 til 9 ára aldurs en þá flutti fjölskyldan í Eyjabyggð. Hann er sonur Lárusar Kristinssonar eða Lalla á sjúkrabílnum og Kristínar Jóhannsdóttur. Nú býr Sigvaldi í Njarðvík ásamt eiginkonu sinni Berglindi Kristjánsdóttur, verkefnisstjóra hjá Keili. Þau eiga tvö börn, 8 ára gamlan son og 2 ára dóttur. Fyrir á hann 16 ára stúlku sem býr í Reykjavík. „Hér sleit ég barnsskónum og flutti 17 ára til Reykjavíkur að læra til kokks.“

Sigvaldi segir skólagönguna í Keflavík hafa verið ótrúlega skemmtilega. „1974 árgangurinn var auðvitað besti árgangurinn. Eru ekki allir árgangarnir bestu árgangarnir,“ segir hann og hlær. „Þetta voru frábær ár og með mér í árgangi var fullt af skemmtilegu og flottu fólki.“ Sigvaldi átti stóran og samrýmdan vinahóp. „Ætli við höfum ekki verið 12 strákar sem héldum hópinn. Við vorum alltaf fastir saman í hvaða horni sem var.“

Ljóst varð á æskuárum að Sigvaldi yrði kokkur. „Ég var alltaf að vesenast í eldhúsinu heima og gladdi mömmu óendanlega mikið með því.“ Eftir að námi lauk vann hann sem kokkur í nokkur ár í Reykjavík og fór svo í framhaldsnám til Kaliforniu í skóla sem heitir Culinary Institute of America, skammstafað CIA. Eitt sinn var hann stoppaður við vegabréfaeftirlit í Bandaríkjunum og þurfti að sýna skilríki. „Þá var þetta allt í einu ekkert vesen. Seinna rak ég augun í þessa skammstöfun á skilríkjunum og ég held að hún sé ástæðan fyrir því að ég slapp við allt vesen,“ segir hann.

Ætlaði að vera í eitt ár í löggunni

Eftir að framhaldsnáminu í Kaliforníu lauk vann Sigvaldi þar og á Manhattan. Hann flutti aftur til Íslands árið 2000 og ákvað að breyta til og starfa í eitt ár hjá lögreglunni. „Það ár stendur enn og ég er búinn að vera þar í 15 ár. Starfið sem slíkt er fjölbreytt. Það er alltaf eitthvað nýtt á hverjum degi. Þetta er ofboðslega skemmtilegt og erfitt starf og fáránlega illa launað. Það er enginn í löggunni til að verða ríkur. Ég vinn með strákum sem ég hef unnið með í 15 ár. Við þekkjumst mjög vel og vitum nákvæmlega hvar við höfum hvern annan.“

Í starfi lögreglumannsins hefur Sigvaldi þurft að hringja símtöl og tilkynna foreldrum að börnin þeirra hafi slasast. „Sjálfur tók ég við svona símtali um dóttur mína daginn fyrir gamlársdag. Maður getur sett sig í spor beggja og það er ekki auðvelt. Ég var á leiðinni á næturvakt og fékk símtal frá Lögreglunni í Reykjavík og var tilkynnt að keyrt hafi verið á dóttur mína á Kringlumýrarbrautinni.“ Dóttir Sigvalda handleggsbrotnaði og fótbrotnaði og bíllinn sem hún varð fyrir er óökufær. „Hún var mjög heppin að hafa sloppið ekki meira slösuð en þetta.“ Hann segir lögreglumenn bara venjulegt fólk sem skilji fötin sín eftir í vinnunni þegar það fer heim. „Okkur verður öllum á en reynum öll að standa okkur eins og við getum. Mínir menn eru fagmenn fram í fingurgóma og vinna sitt starf af algjörum heilindum.“ Sigvaldi segir það sennilega öðruvísi að starfa sem lögreglumaður á Suðurnesjum en á höfuðborgarsvæðinu. „Hér þekkir maður nánast alla og það getur líka verið gott. Það er öðruvísi að vera í stóru samfélagi en ég lít á þetta sem kost hér.“

Fjöldi útkalla tengdur dýrum

Á árinu komst Sigvaldi nokkrum sinnum í fréttirnar vegna útkalla tengdum dýrum í háska. „Þetta byrjaði um nótt þegar íbúi á Kirkjuveginum hringdi og þá voru komin tvö hross inn í garðinn hjá honum og hann vaknaði við hávaðann í þeim. Við fórum tveir í þetta verkefni, hvorugur hestamaður. Við kölluðum bara gobba-gobb út um gluggann og keyrðum niður í Gróf og hestarnir eltu. Við fórum með þá í gerði svo þetta leystist mjög vel.“ Í október var hundurinn Emma farþegi í bíl sem lenti í árekstri og var skelkaður eftir atvikið og kom það í hlut Sigvalda að ná henni út úr bílnum. Í þeim mánuði bjargaði Sigvaldi ásamt félögum sínum lífi þriggja katta þegar eldur kom upp í íbúð á Ásbrú. Þeir höfðu fundist nær líflausir á gólfi íbúðarinnar. Í nóvember gaut svo læða þremur kettlingum í ruslaskýli við heimili Sigvalda. Einn þeirra drapst en hinum var komið til móður sinnar. Nóg var að gera við dýra-útköll í haust því að einnig kom tilkynning um uglu sem var föst í gaddavír á girðingu. Sigvaldi og félagar mættu á vettvang og fluttu ugluna til dýralæknis.

Vildi efna loforð til sonar

Í byrjun árs 2015 var Sigvaldi að horfa á útsendingu frá vali á íþróttamanni ársins. Hann lofaði syni sínum því að ef knattspyrnumaðurinn Gylfi Sigurðsson yrði ekki fyrir valinu myndi hann ganga til Hofsóss. „Ég setti þetta á Facebook og örfáum mínútum eftir að í ljós kom að Gylfi hafði ekki verið valinn byrjaði fólk að hringja.“ Sigvaldi er ættaður úr Skagafirði og er því vel kunnugur svæðinu. „Ég var með ýmsa varnagla á þessu loforði og vissi að í Hegranesi er bær sem heitir Keflavík og þaðan eru ekki nema 30 kílómetrar til Hofsóss. Ég á svo góða vinnufélaga sem sáu til þess að það yrði gengið héðan frá Keflavík.“ Úr því sem komið var ákvað Sigvaldi að vera syni sínum góð fyrirmynd og standa við loforð sitt og ganga til Hofsóss.

Sigvaldi undirbjó sig vel fyrir gönguna löngu sem tók níu daga. „Þetta er miklu meira en að segja það. Undirbúningurinn var mjög skemmtilegur tími. Svo ákvað ég að setja af stað söfnun og gera alvöru úr þessu.“ Sigvaldi hafði samband við Garðar hjá Bílaleigunni Geysi og bað um að fá lánaðan bíl til ferðarinnar til að geyma farangur og annað í. „Hugmyndin var að fá lítinn sendibíl og gista í tjaldi eða á gistiheimilum á leiðinni en svo fékk ég húsbíl. Þá vaknaði sú hugmynd að selja auglýsingar utan á hann og það gekk mjög vel. Boltinn varð risastór á nokkrum mánuðum og það söfnuðust rúmar tvær milljónir og það er enn að safnast.“

Fjöldinn allur af fólki gekk með Sigvalda til Hofsóss og segir hann það hafa hjálpað sér mikið. „María, kona úr Keflavík, gekk með mér bróðurpartinn af leiðinni og æskuvinur minn Jóhann Axel gekk tvisvar sinnum með mér. Svo komu vinnufélagar mínir, þeir Baddi og Siggi Kári og gengu með mér og félagsskapurinn var ómetanlegur.“ Eftir því sem á ferðina leið varð Sigvaldi þreyttari og segir það hafa verið svolítið erfitt að leggja alltaf af stað með nýju og fersku fólki á hverjum morgni og þurfa að halda í við það. Hann segir Holtavörðuheiðina hafa verið erfiðasta hluta leiðarinnar. „Það voru 60 kílómetrar og ég var orðinn brunninn á fótunum eftir hitakrem og taldi á mér 17 blöðrur. Ég át 20 verkjatöflur á leiðinni en þetta hafðist.“

Fékk marga seðla á leiðinni

Sigvaldi hóf gönguna við Lögreglustöðina við Hringbraut og byrjuðu bílstjórar þá að flauta á hann í hvatningarskyni og hættu flautin ekki fyrr en hann henti sér í sundlaugina á Hófsósi níu dögum síðar. Margir afhentu honum pening í söfnunina út um bílrúðuna á leiðinni. „Það var einn bílstjóri sem snéri við og kom til baka og stoppaði hjá Jóhanni Axel félaga mínum sem þá var fremstur og lét okkur hafa 10.000 krónur. Ég veit ekki hve marga þúsundkrónaseðla ég fékk út um bílrúður. Í Borgarnesi var okkur boðið í sund og við Laxárbakka í mat og gistingu. Það var alltaf tekið vel á móti okkur svo að eftir á var þetta algjörlega ógleymanleg upplifun og ofboðslega skemmtilegt.“ Sigvaldi kveðst þó ekki ætla að gera gönguna að árlegum viðburði. „Á leiðinni voru tvær til þrjár 60 kílómetra langar dagleiðir og það er allt of langt, sérstaklega ef það eru svo 300 kílómetrar eftir. Ég læri af þessu fyrir næstu göngu.“

Sigvaldi segir náttúruna, fegurðina og veðrið hafa verið það eftirminnilegasta á leiðinni. „Á tímabili var rosalega gott veður. Ég er mikið náttúrubarn og veiðikarl og finnst frábært að vera úti í náttúrunni. Það var líka gott að hafa fjölskylduna með en konan mín gekk helling með mér og krakkarnir.“ Björgunarsveitin Suðurnes fylgdi Sigvalda alla leiðina og sá um fætur og skutl og segir Sigvaldi framlag þeirra ómetanlegt.

Eins og áður sagði hefur fólk áfram styrkt börn í gegnum Sigvalda og hefur einstaklingur sem ekki vill láta nafns síns getið gefið töluverðar fjárhæðir sem runnið hafa til barna á Suðurnesjum. Í nóvember stóð Sigvaldi fyrir skemmtikvöldi Kótilettuklúbbs Suðurnesja þar sem fólk hittist, hafði gaman og borðaði kótilettur. Ágóðinn rann svo til brýnna málefna barna á Suðurnesjum. Sigvaldi segir það mjög gefandi að gefa öðrum. „Þetta er gaman, það er ekkert öðruvísi. Ég er kokkur og matur er mitt áhugamál.“ Hann segir aldrei að vita nema kótilettukvöldið verði að árlegum viðburði.

Titilinn „Maður ársins á Suðurnesjum 2015“ segir Sigvaldi mikinn heiður sem hann muni bera með sóma. Að lokum vill hann þakka fyrir góðar móttökur á göngunni í sumar, jafnt hjá vinnufélögum og fólki sem gekk með honum. „Þegar ég kom á leiðarenda á Hofsósi leið mér um tíma eins og Forrest Gump. Fyrir aftan mig voru um 50 manns en því miður man ég ekki nöfnin á þeim öllum.“