Kveðjur á samfélagsmiðlum koma alls ekki í stað jólakorta
-segir Ásgeir Margeirsson, fyrrverandi forstjóri HS Orku
Mínir nánustu hafa oft haldið því fram að ég sé nokkuð gamaldags, a.m.k. vanafastur. Það kemur kannski vel fram í kringum jól. Ég er mikið fyrir að halda í hefðir, enda svolítill jólastrákur í mér,“ segir Ásgeir Margeirsson, fyrrverandi forstjóri HS Orku.
Hérabróðir í aðalrétt
Helsta jólahefðin sem ég hef ekki viljað sleppa, er jólamaturinn. Á okkar heimili var jólamaturinn sveppasúpa í forrétt, hérabróðir (sem sumir kalla svikinn héri) í aðalrétt og heimalagaður ís og eplapæ í eftirrétt. Hérabróðirinn, eplapæið og ísinn lifa enn góðu lífi. Í seinni tíð höfðum við þennan mat í boði í foreldrahúsum á annan dag jóla og síðar til skiptis hjá okkur systkinunum. Nú hefur fjölskyldan stækkað mikið og við Sveinbjörg mín höfum þennan mat á „litlu jólunum“ með börnum og barnabörnum í sveitinni. Þessi matarhefð, sem þarf að fylgja kúnstarinnar reglum í undirbúningi og matseld, kemur frá móðurömmu minni, Ragnhildi „Huldu“ Ólafsdóttur, sem vann lengi í Hagafelli við Hafnargötuna.
Jólaglugginn í Hagafelli
Ein sterkasta jólaminningin úr barnæsku var einmitt að sjá jólagluggann í Hagafelli. Þegar hann hafði verið skreyttur máttu jólin fara að koma. Enda var gluggaskreytingin eitt stórt ævintýraland fyrir okkur börnin.
Ein eftirminnilegasta jólagjöfin, sem kom mér jákvætt í opna skjöldu og það á unglingsárum, var ekki af stærri gerðinni en góð og mikilvæg var hún. Sigga móðursystir mín, sem hefur lengst af verið búsett í Bandaríkjunum, gaf mér hljómplötu, Best of the Doobies, bestu lög Doobie Brothers. Ekki hvarflaði að mér að hún vissi að Doobie Brothers væri uppáhalds hljómsveitin mín og þetta er án efa sú af mínum plötum sem var lang mest spiluð.
Barnabörnin eru mesta jólagleðin
Hjá mér og minni fjölskyldu skapaðist sú hefð að borða hamborgarhrygg á aðfangadagskvöld. Forrétturinn er reyktur og grafinn lax og best að hafa veitt hann sjálfur. Eftirrétturinn er gamli góði ísinn hennar ömmu. Hann klikkar aldrei. Nú eru synirnir allir þrír fluttir að heiman og komnir með fjölskyldur. Mesta jólagleðin á þessu æviskeiði er að sjá barnabörnin upplifa jólin, en þau eru orðin sjö talsins.
Við höfum í tvígang verið erlendis um jólin, einu sinni á Flórída og svo á heimili sonar okkar, sem þá bjó í Svíþjóð. Það er afar ánægjulegt að breyta til og upplifa jólin annars staðar, þó vissulega séu samvistir við fjölskyldu mikilvægar á jólum.
Við hjónin höfum verið dugleg að senda jólakort og fáum fjölmörg slík. Það er sérstök gæðastund okkar síðla aðfangadagskvölds að lesa jólakortin. Því miður fer þeim fækkandi, en mér finnast kveðjur á samfélagsmiðlum alls ekki koma í stað jólakorta.
Ekkert jólastress
Jólastress hefur ekki verið til á mínu heimili í áratugi. Hún Sveinbjörg mín hefur svo góða stjórn og skipulag á hlutum að það er alltaf allt í góðu horfi. Í seinni tíð hefur jóladagur, við mikinn fögnuð fjölskyldunnar, verið laus við stór jólaboð og því verið rólegheita dagur, með hangikjöti og öðru góðgæti. Og fastur hluti af jólastemmningunni er að fara á hestbak.
Gleðileg jól!
