Horfðum á öll leikföngin í búðarglugganum

Valgerður María Guðjónsdóttir, Grindavík segir að það hafi verið mikil fátækt þegar hún var lítil en þó hafi alltaf verið gert mikið úr jólum. Valgerður er 91 árs.

Alltaf mikið lagt upp úr jólum

„Ég ólst upp í Reykjavík, fæddist árið 1928 og átti heima á Laugavegi 33A en þar leigðum við af móðurbróður mínum þrönga íbúð undir súð. Við vorum voða fátæk en samt var alltaf lagt mikið upp úr jólum. Ég var alltaf send í sveit á sumrin frá fjögurra ára aldri. Heima hjá okkur var rafmagn nýkomið og kalt vatn í krana. En til þess að fara á klósett þá þurftum við að fara út á Vatnsstíg, í kjallarann þar. Við vorum þrjú systkini.“

Við systurnar fengum saman þessa jólagjöf

„Það var mikil dótabúð á Laugavegi 25 sem Kristinn Einarsson átti ásamt danskri eiginkonu sinni. Þangað fórum við systurnar og horfðum á öll leikföngin sem stillt var út í glugga. Þetta voru allskonar mjög falleg leikföng, brúður og bílar. Ég man eftir grænu dúkkusófasetti sem var rosalega flott sem við systurnar fengum svo saman í jólagjöf. Annars fékk maður ekki margar jólagjafir, fékk bækur, man eftir að hafa fengið Rökkursögur á aðfangadag. Við vorum þvegin oft á ári og fengum alltaf ný föt sem mamma saumaði. Við vorum fljótlega með smíðað jólatré og vöfðum pappír á greinarnar. Aðfangadagur var heilagur og farið í kirkju á jóladag. Það var hangikjöt á jóladag en man ekki eftir kjöti á aðfangadag. Pabbi spásseraði alltaf með okkur niður á höfn þessa jóladaga.“