Heklar flugur í frístundum

– Arndís Einarsdóttir býr ásamt Róberti Kristjánssyni, manninum sínum, í litlu snotru húsi í Hvassahrauni. „Við höfum tvisvar sinnum fengið umhverfisverðlaun frá sveitarfélaginu,“ segir hún stolt en Arndís hnýtir glæsilegar veiðiflugur hvenær sem færi gefst og ætlar að stunda vatnaveiði af krafti í sumar.

Víkurfréttir höfðu spurnir af Arndísi eftir að hún setti í loftið myndskeið þar sem hún hnýtir veiðiflugu með allsérstæðri aðferð, hún heklar þær og afraksturinn er ótrúlega flottur.

„Aðferðin er komin frá norskri konu sem heitir Torill Kolbu og hún varð alla vega tvisvar heimsmeistari fyrir heklaðar flugur. Það var hún sem fann upp þessa aðferð en margir rugla henni saman við Polish Woven Fly, pólskar ofnar flugur. Ég á bók sem var gefin út um þessa konu og hún hnýtir laxaflugurnar svona líka,“ segir Arndís þegar hún er spurð um þessa aðferð sem hún notar. „Hún er Íslandsvinur, hefur komið hingað nokkrum sinnum til að veiða.“

Arndís segist hafa mjög gaman af því að hnýta veiðiflugur og maðurinn hennar veiðir á þær.

„Mér finnst mjög gaman að hnýta en ég er ekki ennþá búin að læra að kasta með flugustöng. Ég er svo lasin af gigt og þessi hreyfing háir mér svolítið – en kallinn minn veiðir bara á mínar flugur.“

Hefur þú ekki prófað að nota léttari græjur?

„Jú, jú. Ég er búin að prófa allt á milli himins og jarðar í þessum efnum. Ég þreytist svo fljótt en er með tvíhendu núna, hún gefst mér best af því að þá kem ég fluguhelvítinu út,“ segir Arndís hlæjandi. „Þá er ég ekkert að kasta henni neitt oft, leyfi henni bara að dingla. Þannig er það bara með mig.“

Hefur ekki stundað hnýtingar lengi

Arndís segir að hún sé nú ekki búin að stunda fluguhnýtingar að ráði nema í fimm, sex ár en hún hefur náð afbragðsgóðum árangri eins og má sjá á þeim flugum sem hún hefur hnýtt.

„Ég byrjaði þetta fyrir nokkrum árum en hef tekið langar pásur inn á milli, allt upp í ár. Þegar ég byrjaði gerði ég eftirlíkingar af hornsílum, það voru fyrstu flugurnar mínar. Þú getur séð á myndunum mínum fluguna og fyrirmyndina af hornsílinu sem ég notaði til viðmiðunar, bæði hængurinn og hrygnan.“

Þú leitast þá við að gera raunverulegar eftirlíkingar.

„Já, svo er ég líka með fiðrildi, býflugu og grasmaðk.“

Og maðurinn þinn veiðir á þetta.

„Já, hann veiðir bara mínar. Löngu hættur að kaupa flugur.“

Er með veiðikortið

Arndís segir að þau hjónin séu með veiðikortið og þvælist um landið í vatnaveiði hingað og þangað.

„Maður hefur ekkert efni á öðru, ég er öryrki og hann ellilífeyrisþegi. Ég meina það kostar fleiri tugi þúsunda að komast í veiði og svo fær maður ekki einu sinni jólagraflaxinn. Manni hrýs hugur við að sjá verðið í mörgum ám. Þetta hleypur á hundruðum þúsunda sums staðar. Þannig að við erum bara að veiða í vötnum.

Ég er líka farin að hekla klassískar laxaflugur, það eru ekki margir sem kunna þetta handbragð hérna. Eina vandamálið er að ég fæ ekki þær fjaðrir sem þarf í margar þessar flugur.“

Tókstu þetta bara upp hjá sjálfri þér eða fórstu á námskeið í hnýtingum?

„Nei, ég fór ekkert á námskeið. Þetta er bara YouTube og fikt. Ég gekk í Stangaveiðifélag Hafnarfjarðar og þar eru þrjár konur sem eru hnýtarar. Sjálf veiddi ég alltaf með maðki og floti og hafði rosalega gaman af því, svo gekk ég í Stangaveiðifélag Hafnarfjarðar til að komast í Djúpavatn og Hlíðarvatn. Ég fór að sækja fundi hjá félaginu, það voru alltaf fundir haldnir þar einu sinni í viku eftir áramót og út apríl, og þar fór ég að kynna mér þetta. Svo vorum við hjónin stödd út í Flórída þar sem ég rakst á fornfálegan væs [tæki sem heldur önglinum á meðan flugan er hnýtt] sem ég splæsti á mig og kom með heim. Ég þekkti náttúrulega hvorki sporð né haus á einu eða neinu og ég mætti með þetta á fund. Þar fékk ég tvinna og sagt hvaða efni ég þyrfti að kaupa til að byrja að hnýta. Fyrsta flugan sem ég hnýtti var Peacock og svo fór þetta að verða meira og meira.

Þarna var karl sem heklaði flugur, en hann lærði það af þessari Torill Kolbu. Hann kenndi mér handbragðið en skömmu síðar veiktist hann og getur ekki hnýtt lengur.“

Arndís hélt áfram að þróa þessa aðferð áfram og seinna sendi hún bróður sinn, sem býr í Noregi, út af örkinni til að leita að bók um Torill Kolbu.

„Það var allavega búið að gefa út eina bók um þessa konu. Ég komst að því þegar ég fór að grennslast fyrir um hana – en það er ekki mikið um hana á netinu. Flugurnar hennar eru algjör snilld og hún fór m.a. á samning hjá Mustad [framleiðandi veiðiöngla].“

Eignaðist box með flugum eftir Torill Kolbu

„Einhvern tímann var ég stödd í Vesturröst og þá sagði Ingó [eigandi Vesturrastar] mér að hann ætti fjögur flugubox eftir Torill sem hún hafði gefið honum. Ég sagði bara: „Ertu ekki að grínast í mér?“ Ég var búin að leita út um allt að þessu og hafði keypt tvö mjög löskuð af eBay.

Hann nær í þau og ég bauð honum fimmtíu þúsund kall á borðið fyrir þessi box og hann lét mig hafa þau. Þau eru núna stofustáss og ekki að fara neitt. Þau eru alveg geggjuð.“

Ertu ennþá í Stangaveiðifélaginu?

Já og ekkert að fara þaðan. Svo á ég bara eftir að ganga formlega frá inngöngu í Fluguveiðifélag Suðurnesja en þar eru ungar og efnilegar veiðikonur. Ég fór síðast á fyrirlestur hjá þeim um veiðikortið,“ sagði Arndís að lokum en hún stefnir á að veiða mikið með manninum sínum í sumar.