Fimm uppáhaldsplötur Elízu Geirsdóttur Newman
„Það er nær ómögulegt að velja bara fimm uppáhaldsplötur. Það eru alla vega fimm uppáhaldsplötur fyrir hvert tónlistartímabil sem maður gengur í gegnum. Tónlist og plötur fylgja manni í gegnum lífið og tengja mann svo sterkt við alls konar minningar og tilfinningar.
Hér eru fimm af þeim kannski 50 sem gætu komist á listann,“ segir Elíza Geirsdóttir Newman í samtali við Víkurfréttir.
 |
Þessi plata er náttúrlega bara meistaraverk frá fyrstu nótu til þeirrar síðustu. Joni er einn allra besti lagahöfundur sem til er og hvernig hún semur á svo opin, hráan og einlægan hátt snertir við manni á djúpstæðan hátt. Ég man alltaf þegar ég hlustaði á þessa plötu fyrst. Ég var svo hissa á hvað hún var viðkvæm en svakalega sterk á sama tíma og þá uppgvötvaði ég að það er hægt að vera bæði og það má líka í tónlist. Lög eins og River og Case of You eru gæsahúðalög – einföld, einlæg en beinskeitt og söngurinn er svo flottur og næmur að maður getur ekki annað en dáðst að þessum endalausu hæfileikum sem Joni býr yfir. Sem sagt snilld frá A til Ö. |
 |
Neal Young: After the Goldrush Ég var aldrei neinn sérstakur Neil Young-aðdáandi þegar ég var yngri og fannst röddinn hans frekar leiðinleg en þegar ég fékk þessa plötu í hendurnar og hlustaði á hana fyrst fattaði ég hvað hann er mikill snillingur. Þarna eru lög eins og Tell Me Why og Only Love Can Break Your Heart sem eru klassík í dag en líka lög eins og Birds sem er eitt fallegasta lag sem ég hef nokkurn tímann heyrt. Þegar ég heyrði Birds fyrst, í ferðageislaspilaranum mínum í neðanjarðarlest í London hér í den, varð ég eiginlega tárvot yfir fegurðinni í því einfalda, litla lagi. Það er eiginlega fullkomið í mínum eyrum. Þessi plata er full af stemmningu og sál og ég gæti hlustað á hana alla daga og aldrei fengið leið á henni. |
 |
Ég er mikill Bítlaaðdáandi eins og foreldar mínir og ólst upp við að hlusta á þá en þessi plata er eithvað annað. Þegar maður hlustar á Hvíta albúmið þá fer maður á tryllt ferðalag með Bítlunum um þeirra hugarheima og þeirra frábæru lagasmíðar, svo ólíkar og skemmtilegar. Það er allt frá lögum eins og Blackbird yfir í Happiness is a Warm Gun. Það er allt þarna rólegt, tryllt, skrítið. fallegt, fyndið, sorglegt og þessi tvöfalda plata lætur mér líða eins og ég sé að fá innsýn inn í þeirra heim og fái að vera með þeim í partíi í smá stund. Það er góður staður til að dvelja á! Þetta er uppáhalds-Bítlaplatan mín en ég verð að segja að það var mjög erfitt að velja á milli! |
 |
Eins og með Joni þá finnst mér Kate Bush alveg frábær lagahöfundur og ótrúlega mikilvæg fyrirmynd fyrir konur sem semja tónlist því hún hefur alltaf farið sínar eigin leiðir og haft fulla stjórn á sínu listræna ferli frá byrjun til enda. Þessi plata er alveg ótrúlega heilstæð og flott verk og öll lögin standa fyrir sínu. Kate skapar þarna hljóðheim ólíkan öllum öðrum og maður finnur svo sterkt fyrir styrk hennar og sýn. Það eru lög eins og Running Up that Hill, Cloudbusting og The Big Sky sem eru með flottari popplögum sem komið hafa út en mitt uppáhald er titillag plötunnar Hounds of Love. Þar byggir hún upp snilldarhljóðheim með strengjum, trommum og röddum. Spennan magnast í gegnum lagið og það verður betra og betra með frábærum texta og rödd Kate. Ótrúlega frumleg og ögrandi plata. Tær snilld. |
 |
Þessi plata með bresku Showgaze-hljómsveitinni Ride breytti lífi mínu sem unglingur. Þarna kom saman allt sem ég vissi ekki að ég þyrfti í mínu lífi fyrr en ég heyrði þessa plötu! Þessi plata er vanmetið meistaraverk þar sem nýbylgjugítarrokk mætir melódískri draumsýn. Alger snilld. Lagið Dreams Burn Down er með eitt flottasta trommuintró sem nokkurntímann hefur heyrst og ég fæ alltaf gæsahúð þegar ég heyri það. Lagið Vapour Trail er orðið einskonar indí-klassík með sinni bjartsýnu melodíu og stengjakvartett í lokin. Öll lögin eru flott og þessi plata eldist mjög vel. Hún sýndi mér inn í annan heim þar sem krakkar spiluðu í hljómsveitum og breyttu heiminum og ég vildi vera með í því. |
