Á teppinu
Ég ætla að hrista svolítið upp í körfuumfjölluninni að þessu sinni og láta formenn félaganna um að spá í úrslit fyrstu umferðar. Þess í stað ætla ég að taka upp nýjan sið. Gera upp deildarkeppnina hjá leikmönnum Suðurnesjaliðanna, gagnrýna tvo (rappa þá) leikmenn eða þjálfara hvers liðs
og hrósa öðrum tveimur (fluffa þá). Fari orðalagið fyrir brjóstið á einhverjum verður bara að hafa það, einhverja skemmtan verð ég nú að hafa af þessu. „Röppun“ fá menn sem, að mínu áliti, hafa ekki staðið sig í stykkinu (geta verulega betur) en „fluffaðir“ eru þeir sem hafa staðið sig afburðavel og verið ánægja að fylgjast með í vetur. Útlendingarnir eru gerðir upp sérstaklega.
Njarðvík
Rappaðir:
Friðrik Ragnarsson og Friðrik Stefánsson
Þeir nafnarnir Ragnarsson, þjálfari, og Stefánsson hafa verið hreinlega arfaslakir að undanförnu og þurfa heldur betur að taka til í skottinu ætli Njarðvíkingar að ná langt í úrslitakeppninni. Tilraun Friðriks Ragnarssonar til að þjálfa og leika hefur ekki gengið upp sem skildi. Liðið er mjög gott
en sjálfum sér hefur hann gleymt og sjálfstraustið alveg brotið. Þessi „gamli jálkur“ er hreinlega enn of góður til að gera sjálfum sér þetta og verður að ná sér upp ætli Njarðvíkingar sér sigur í úrslitakeppninni.
Friðrik Stefánsson kom vel inn um áramótin og bjó til varnarlið í Njarðvíkunum, varnarlið sem náði svo öruggri forystu að þeir höfðu deildarmeistaratitilinn þótt flennistórt bremsufar hafi komið í brækur leikmanna í síðustu leikjunum. Á þessum kafla hefur Hr.Stefánsson ekkert gengur þó mikið sé reynt og fráköstin og stigin í harðri baráttu við villurnar séu tölulegar staðreyndir þessa kafla skoðaðar. Friðrik, miðvörður íslenska landsliðsins, þarf nauðsynlegt að draga höfuðið út úr myrkrinu til að Njarðvíkingar sjái sólina í úrslitakeppninni.
Fluffaðir:
Logi Gunnarsson og Halldór Karlsson
Sonur landsliðsmannsins Gunnars Þorðvarðarsonar, Logi, hefur verið einn besti leikmaður EPSON deildarinnar í vetur, þrátt fyrir að oft gerist að sekur um slakar ákvarðanir í sókninni og gleymi stundum að hjálpa í vörninni. Hæfileikar hans eru slíkir að maður fyrirgefur honum fljótt. Hann
er stigahæstur íslenskra leikmanna með 20,7 stig að meðaltali er á stundum hreint óstöðvandi í sókninni.
Halldór Karlsson gerði verulega sjaldgæfan hlut í sumar, hann skipti úr Keflavík í Njarðvík eftir að hafa fengíð fáa möguleika undir stjórn Sigurðar Ingimundarsonar. Hann hefur verið óþekkta
stærðin fyrir andstæðinga græna hersins í vetur, komið af bekknum uppfullur orku og baráttuanda, og oftsinnis staðið sig betur en stórfæturnir Jes Hansen og Friðrik Stefánsson. Það er erfitt að vera „lítill“ stór maður og hefur Halldór ekki farið varhluta af því og verið „bekktur að ósekju“ svo stóru strákarnir komist að. Hann þarf að fá að skila sínu í úrslitakeppninni
en jafnframt að beisla óhamið skap sitt.
Keflavík
Rappaðir:
Gunnar Einarsson og Sigurður Ingimundarson
Landsliðsmaðurinn Gunnar hefur ekki reynst það akkeri í vetur sem áætlað þótti. Margsinnis hefur hann týnst i leikjum, menn hreinlega ekki munað hvort hann var með að leik loknum. Andstæðingarnir gleyma honum þó sjaldan enda piltur með afbrigðum harður varnarmaður. Í ljósi allra þeirra meiðslna sem hrjáð hafa liðið, og vel hefur verið komið til skila í fjölmiðlum, þá ætti hlutur hans að vera stærri. Hann verður að vera föst stærð í úrslitakeppninni til að halda hraðlestinni á sporinu gegn Grindavík í 1. umferð. Það hlýtur að vera hart fyrir þjálfara að sitja undir gagnrýni þegar lið hans hefur náð 3.sæti í deildinni, með jafnmörg stig og
deildarmeistararnir.
Sigurður hefur haldið um taumana í Keflavík lengi, þekkir leikmenn sína út og inn og er með mjög stóran hóp afburðaleikmanna í vetur. Þrátt fyrir öll meiðslin hefur hann getað stillt upp besta erlenda leikmanninum, Calvin Davis, og 4 landsliðsklassamönnum í allan vetur. Það er betra en öll hin liðin. Þetta hikst og hóst sem á liðinu er hreinn skolli á hverri holu.
Fluffaðir:
Guðjón Skúlason og Jón Nordal Hafsteinsson
Annar er nýr landsliðsmaður og hinn er besta þriggja stiga skytta Íslands frá upphafi. Báðir hafa leikið mjög vel í vetur, Guðjón seinni hlutann og Jón þann fyrri. Guðjón er draumur hvers þjálfara, föst stærð í sókninni. Einbeiti liðið sér að því að koma þessari „gömlu fallbyssu“ í skotfæri
opnast færi fyrir alla hina. Það má hreinlega ekki gefa honum skot og það veit hvert einasta lið á landinu. Í versta falli virkar Gaui eins og handboltamaður sem tekinn er úr umferð. Það er einum færra í vörninni.
Nonni „mjói“ Nordal ætti heldur að nefnast hinn hljóði. Ég minnist þess ekki að hafa heyrt píp frá honum í vetur þ.e.s sé röfl og nöldur skoðað en spilamennskan ætti að koma honum í STEF samtökin. Án þess að nokkur hafi tekið eftir tók hann næstflest fráköst (6.0) varði næstflest skot (23) skoraði 7,9 stig með rúmlega 50% nýtingu. Ég hugsa til hans næst þegar ég kaupa geisladisk.
Grindavík
Rappaðir:
Kristján Guðlaugsson og Dagur Þórisson
Þetta ætti að vera auðveldasta verkið því Grindvíkingar rétt höfðu það í úrslit. Eitthvað var það öfugsnúið samt því á meðan Kim Lewis lék með liðinu þá spiluðu flestir ágætlega. Kristján fær hamarinn vegna þess að loforðið sem leikur hans gaf fyrir nokkrum árum er orðið gamalt og enn óuppfyllt. Þessi eldfljóta skytta hefur aldrei náð að brjóta af sér „er efnilegur“ hlekkina og í veturinn í vetur átti að vera „árið hans“. Eins og 12 ára dóttir mín segir gjarnan „Toppvetur, not!“
Dagur Þórisson óskast fundinn, hefur sést öðru hvoru í leikjum Grindavíkurliðsins í vetur. Þessi stóri og líkamlega sterki leikmaður ætti að þrífast vel í þessu smávaxna liði en þess í stað hefur hann týnst. Láti piltur ekki finna fyrir sér í úrslitakeppninni eiga Grindjánar engan séns í Tindastól og stutt í sumarfrí.
Fluffaðir:
Guðlaugur Eyjólfsson og Pétur Guðmundsson
Íslenska landsliðið hefur í gegnum tíðina verið yfirfullt af litlum skyttum og er Gulli „litli“ engu síðri en margir sem þar hafa spilað. Hann hefur leikið mjög vel í vetur, skorað 13,5 stig og skilað sínu á öllum sviðum leiksins. Hann er eitruð 3 stiga skytta 41,7% nýting og kann að velja sér
skotfæri betur en flestir. Stimplaður inn í hóp betri leikmanna.
Pétur Guðmundsson er leikmaður sem allir vilja hafa með sér í liði, óbilandi baráttujaxl, verulega stærri en málbandið gefur til kynna og leiðtogi á velli. Hann hefur þann eiginleika að leyfa félögum sínum að gera það sem þeir gera best og fylla hlutverkið sem vantar. Þunnt hefur hann þurft að
dreifa sér í vetur í liði þar sem allir vilja skjóta og tölur vetrarins eitthvað lægri en vanalega (8,0 stig og 5,4 fráköst) en mikilvægi pilts augljóst öllum sem á horfa.
Útlendingarnir
Calvin Davis er að mínu áliti besti erlendi leikmaðurinn fyrir sitt lið, svokallaður DÚF (Draumur úr Flugleiðavél). Hann smellpassar inn í Keflavíkurliðið og skilar öllu því sem liðið getur beðið um án þess að stela frá hinum leikmönnunum.
Brenton Birmingham er einnig frábær leikmaður en....
í upphafi tímabils tók hann leikstjórnina of bókstaflega, hélt knettinum of lengi og sóknarleikurinn gekk erfiðlega. Í síðustu leikjum hefur hann reynt að láta lítið fara fyrir sér, skilað góðum tölum en ekki verið sá leiðtogi sem þurft hefur á lykilaugnablikum. Leiðtogahlutverkið verður hann að axla á ný ætli Njarðvíkurliðið sér alla leið.
Jes Hansen hefur leikið eins og engill eftir áramót eftir að hafa verið slakur fyrir áramót. Hann er besti kostur liðsins undir körfunni sóknarmegin en þarf að halda aðeins fastar í knöttin í úrslitakeppninni. Þar duga engar „ligeglad* lúkur.
William Keys er þriðji útlendingur Grindvíkinga og ekki verður um hann sagt að hann sé feiminn við að skjóta. Billy, eins og hann er kallaður, er lykillinn að velgengni Grindavíkur í úrslitakeppninni. Sjálfstraust hans er smitandi og sóknarhæfileikar hans opna skotfæri fyrir aðra leikmenn liðsins. Þetta er góður leikmaður, næstum því „súpergúffi“ eins og gárungarnir kalla bestu útlendingana sem hingað til lands koma.
Jóhannes Kristbjörnsson
og hrósa öðrum tveimur (fluffa þá). Fari orðalagið fyrir brjóstið á einhverjum verður bara að hafa það, einhverja skemmtan verð ég nú að hafa af þessu. „Röppun“ fá menn sem, að mínu áliti, hafa ekki staðið sig í stykkinu (geta verulega betur) en „fluffaðir“ eru þeir sem hafa staðið sig afburðavel og verið ánægja að fylgjast með í vetur. Útlendingarnir eru gerðir upp sérstaklega.
Njarðvík
Rappaðir:
Friðrik Ragnarsson og Friðrik Stefánsson
Þeir nafnarnir Ragnarsson, þjálfari, og Stefánsson hafa verið hreinlega arfaslakir að undanförnu og þurfa heldur betur að taka til í skottinu ætli Njarðvíkingar að ná langt í úrslitakeppninni. Tilraun Friðriks Ragnarssonar til að þjálfa og leika hefur ekki gengið upp sem skildi. Liðið er mjög gott
en sjálfum sér hefur hann gleymt og sjálfstraustið alveg brotið. Þessi „gamli jálkur“ er hreinlega enn of góður til að gera sjálfum sér þetta og verður að ná sér upp ætli Njarðvíkingar sér sigur í úrslitakeppninni.
Friðrik Stefánsson kom vel inn um áramótin og bjó til varnarlið í Njarðvíkunum, varnarlið sem náði svo öruggri forystu að þeir höfðu deildarmeistaratitilinn þótt flennistórt bremsufar hafi komið í brækur leikmanna í síðustu leikjunum. Á þessum kafla hefur Hr.Stefánsson ekkert gengur þó mikið sé reynt og fráköstin og stigin í harðri baráttu við villurnar séu tölulegar staðreyndir þessa kafla skoðaðar. Friðrik, miðvörður íslenska landsliðsins, þarf nauðsynlegt að draga höfuðið út úr myrkrinu til að Njarðvíkingar sjái sólina í úrslitakeppninni.
Fluffaðir:
Logi Gunnarsson og Halldór Karlsson
Sonur landsliðsmannsins Gunnars Þorðvarðarsonar, Logi, hefur verið einn besti leikmaður EPSON deildarinnar í vetur, þrátt fyrir að oft gerist að sekur um slakar ákvarðanir í sókninni og gleymi stundum að hjálpa í vörninni. Hæfileikar hans eru slíkir að maður fyrirgefur honum fljótt. Hann
er stigahæstur íslenskra leikmanna með 20,7 stig að meðaltali er á stundum hreint óstöðvandi í sókninni.
Halldór Karlsson gerði verulega sjaldgæfan hlut í sumar, hann skipti úr Keflavík í Njarðvík eftir að hafa fengíð fáa möguleika undir stjórn Sigurðar Ingimundarsonar. Hann hefur verið óþekkta
stærðin fyrir andstæðinga græna hersins í vetur, komið af bekknum uppfullur orku og baráttuanda, og oftsinnis staðið sig betur en stórfæturnir Jes Hansen og Friðrik Stefánsson. Það er erfitt að vera „lítill“ stór maður og hefur Halldór ekki farið varhluta af því og verið „bekktur að ósekju“ svo stóru strákarnir komist að. Hann þarf að fá að skila sínu í úrslitakeppninni
en jafnframt að beisla óhamið skap sitt.
Keflavík
Rappaðir:
Gunnar Einarsson og Sigurður Ingimundarson
Landsliðsmaðurinn Gunnar hefur ekki reynst það akkeri í vetur sem áætlað þótti. Margsinnis hefur hann týnst i leikjum, menn hreinlega ekki munað hvort hann var með að leik loknum. Andstæðingarnir gleyma honum þó sjaldan enda piltur með afbrigðum harður varnarmaður. Í ljósi allra þeirra meiðslna sem hrjáð hafa liðið, og vel hefur verið komið til skila í fjölmiðlum, þá ætti hlutur hans að vera stærri. Hann verður að vera föst stærð í úrslitakeppninni til að halda hraðlestinni á sporinu gegn Grindavík í 1. umferð. Það hlýtur að vera hart fyrir þjálfara að sitja undir gagnrýni þegar lið hans hefur náð 3.sæti í deildinni, með jafnmörg stig og
deildarmeistararnir.
Sigurður hefur haldið um taumana í Keflavík lengi, þekkir leikmenn sína út og inn og er með mjög stóran hóp afburðaleikmanna í vetur. Þrátt fyrir öll meiðslin hefur hann getað stillt upp besta erlenda leikmanninum, Calvin Davis, og 4 landsliðsklassamönnum í allan vetur. Það er betra en öll hin liðin. Þetta hikst og hóst sem á liðinu er hreinn skolli á hverri holu.
Fluffaðir:
Guðjón Skúlason og Jón Nordal Hafsteinsson
Annar er nýr landsliðsmaður og hinn er besta þriggja stiga skytta Íslands frá upphafi. Báðir hafa leikið mjög vel í vetur, Guðjón seinni hlutann og Jón þann fyrri. Guðjón er draumur hvers þjálfara, föst stærð í sókninni. Einbeiti liðið sér að því að koma þessari „gömlu fallbyssu“ í skotfæri
opnast færi fyrir alla hina. Það má hreinlega ekki gefa honum skot og það veit hvert einasta lið á landinu. Í versta falli virkar Gaui eins og handboltamaður sem tekinn er úr umferð. Það er einum færra í vörninni.
Nonni „mjói“ Nordal ætti heldur að nefnast hinn hljóði. Ég minnist þess ekki að hafa heyrt píp frá honum í vetur þ.e.s sé röfl og nöldur skoðað en spilamennskan ætti að koma honum í STEF samtökin. Án þess að nokkur hafi tekið eftir tók hann næstflest fráköst (6.0) varði næstflest skot (23) skoraði 7,9 stig með rúmlega 50% nýtingu. Ég hugsa til hans næst þegar ég kaupa geisladisk.
Grindavík
Rappaðir:
Kristján Guðlaugsson og Dagur Þórisson
Þetta ætti að vera auðveldasta verkið því Grindvíkingar rétt höfðu það í úrslit. Eitthvað var það öfugsnúið samt því á meðan Kim Lewis lék með liðinu þá spiluðu flestir ágætlega. Kristján fær hamarinn vegna þess að loforðið sem leikur hans gaf fyrir nokkrum árum er orðið gamalt og enn óuppfyllt. Þessi eldfljóta skytta hefur aldrei náð að brjóta af sér „er efnilegur“ hlekkina og í veturinn í vetur átti að vera „árið hans“. Eins og 12 ára dóttir mín segir gjarnan „Toppvetur, not!“
Dagur Þórisson óskast fundinn, hefur sést öðru hvoru í leikjum Grindavíkurliðsins í vetur. Þessi stóri og líkamlega sterki leikmaður ætti að þrífast vel í þessu smávaxna liði en þess í stað hefur hann týnst. Láti piltur ekki finna fyrir sér í úrslitakeppninni eiga Grindjánar engan séns í Tindastól og stutt í sumarfrí.
Fluffaðir:
Guðlaugur Eyjólfsson og Pétur Guðmundsson
Íslenska landsliðið hefur í gegnum tíðina verið yfirfullt af litlum skyttum og er Gulli „litli“ engu síðri en margir sem þar hafa spilað. Hann hefur leikið mjög vel í vetur, skorað 13,5 stig og skilað sínu á öllum sviðum leiksins. Hann er eitruð 3 stiga skytta 41,7% nýting og kann að velja sér
skotfæri betur en flestir. Stimplaður inn í hóp betri leikmanna.
Pétur Guðmundsson er leikmaður sem allir vilja hafa með sér í liði, óbilandi baráttujaxl, verulega stærri en málbandið gefur til kynna og leiðtogi á velli. Hann hefur þann eiginleika að leyfa félögum sínum að gera það sem þeir gera best og fylla hlutverkið sem vantar. Þunnt hefur hann þurft að
dreifa sér í vetur í liði þar sem allir vilja skjóta og tölur vetrarins eitthvað lægri en vanalega (8,0 stig og 5,4 fráköst) en mikilvægi pilts augljóst öllum sem á horfa.
Útlendingarnir
Calvin Davis er að mínu áliti besti erlendi leikmaðurinn fyrir sitt lið, svokallaður DÚF (Draumur úr Flugleiðavél). Hann smellpassar inn í Keflavíkurliðið og skilar öllu því sem liðið getur beðið um án þess að stela frá hinum leikmönnunum.
Brenton Birmingham er einnig frábær leikmaður en....
í upphafi tímabils tók hann leikstjórnina of bókstaflega, hélt knettinum of lengi og sóknarleikurinn gekk erfiðlega. Í síðustu leikjum hefur hann reynt að láta lítið fara fyrir sér, skilað góðum tölum en ekki verið sá leiðtogi sem þurft hefur á lykilaugnablikum. Leiðtogahlutverkið verður hann að axla á ný ætli Njarðvíkurliðið sér alla leið.
Jes Hansen hefur leikið eins og engill eftir áramót eftir að hafa verið slakur fyrir áramót. Hann er besti kostur liðsins undir körfunni sóknarmegin en þarf að halda aðeins fastar í knöttin í úrslitakeppninni. Þar duga engar „ligeglad* lúkur.
William Keys er þriðji útlendingur Grindvíkinga og ekki verður um hann sagt að hann sé feiminn við að skjóta. Billy, eins og hann er kallaður, er lykillinn að velgengni Grindavíkur í úrslitakeppninni. Sjálfstraust hans er smitandi og sóknarhæfileikar hans opna skotfæri fyrir aðra leikmenn liðsins. Þetta er góður leikmaður, næstum því „súpergúffi“ eins og gárungarnir kalla bestu útlendingana sem hingað til lands koma.
Jóhannes Kristbjörnsson
