Að rækta garðinn sinn!

Nú er sumardagurinn fyrsti framundan, sólin hækkar á lofti með tilheyrandi útivist og vorverkum. Við sem erum með garða þurfum að taka til hendinni og byrjum yfirleitt á því að hreinsa til eftir veturinn. Við tökum fallin lauf og greinar og annað sem hefur fokið til. Klippum trén, hreinsum burt illgresið, undirbúum jarðveginn, sáum nýjum fræjum og vökvum.  

En við þurfum að rækta fleira en garðinn okkar, við þurfum líka að rækta þau sambönd sem eru til staðar í lífi okkar. Þegar við erum í samskiptum við aðra þurfum við að undirbúa jarðveginn, hreinsa burt illgresið og búa til áburð byggðan á reynslu og samskiptum úr fortíðinni. Þegar við erum í samskiptum við aðra og lendum í erfiðleikum erum við oft að sækja í gamalt illgresi sem við höfum ekki hreinsað í fortíðinni. Við búum þannig við ógn fortíðar og þurfum því oftar en ekki að vinna í okkur sjálfum til að takast á við erfiðleika nútíðar. Ef við dettum í þá gryfju að spegla bara hinn aðilann og hverju hann getur breytt og gleymum að skoða hvað við erum að koma með inn í sambandið, erum við ekki á góðum stað. Þegar við finnum fyrir óöryggi í samskiptum er gott að spyrja sig „hvað er í gangi hjá mér núna“ áður en við bendum á aðra.

Þegar við opnum hjarta okkar opnum við líka fyrir gamlar tilfinningar og ótti okkar og efasemdir koma upp á yfirborðið. Þannig getur hræðsla við höfnun tengst sárum tilfinningum úr fortíð þrátt fyrir að forsendur séu aðrar. Við þurfum að muna að tjá okkur því ást snýst ekki síst um að treysta hinum aðilanum fyrir tilfinningum okkar, hvort sem þær eru jákvæðar eða erfiðar. Þegar erfiðar tilfinningar koma upp hjá karlmönnum loka þeir oft fyrir tjáningu og þegar þær koma upp hjá konum þá hrynur oft öryggi þeirra. Með því að deila erfiðum tilfinningum með hvort öðru erum við í leiðinni að dýpka sambandið og auka líkur á að við lærum betur inn á tilfinningar hvors annars. Heilbrigð samskipti ganga út á tjáningu og hlustun, að sýna staðfestu og veita stuðning. Þau ganga líka út á að miðla og læra, virðingu, traust og ábyrgð. Í heildina litið eru sambönd góð leið til að læra af hvort öðru og með því að virða hvort annað á þeim stað sem við erum hverju sinni, erum við á góðri leið. Við getum verið saman þrátt fyrir að vera ekki eins. Góð samskipti ganga út á gagnkvæma hvatningu til að vaxa sem manneskja en að vilja að hinn aðilinn vaxi er óeigingjarnt og ekki alltaf auðvelt.

Ég get ræktað jarðveginn og plægt jörðina og meira að segja sáð fræjum og vökvað en svo verð ég að líka að læra að vera þolinmóð. Það er stöðug vinna að viðhalda góðum samskiptum og eilífðar verkefni í skóla lífsins.

Þegar við verðum fyrir áföllum og erfiðleikum í lífinu reynir á og fyrir þessi skrif skoðaði ég  áföllin í lífi mínu og hvað ég hef tekið með mér út í lífið þegar kemur að þeim. Ef ég ætti að lýsa því í einni setningu þá finnst mér áföllin hafa eflt þrautseigju mína þegar kemur að erfiðum tilfinningum. Ég hef alltaf brugðist hratt við tilfinningum mínum og gert eitthvað til að laga/deyfa ástandið. En að upplifa svo að standa uppi vanmáttugur og geta ekkert gert nema verið í tilfinningunni sem í mínu tilviki var sorgin, reyndist mér ótrúlega erfitt en lærdómsríkt og hefur skilað sér á jákvæðan hátt inn í líf mitt þrátt fyrir að ég hefði að sjálfsögðu kosið að vera án áfallanna. Tilfinningar okkar eru mikilvægur leiðarvísir en eiga ekki að taka stjórnina. Stundum þurfum við bara að vera án þess að gera. Þannig að þrátt fyrir að fara í gegnum hæðir og lægðir í lífinu þá stöndum við oft uppi sterkari ef við erum tilbúin að draga lærdóm af þessum verkefnum.

Allt á sinn tíma - leyfðu lífinu að koma til þín en í stað þess að bíða aðgerðalaus eftir að lífið færi þér eitthvað, þá getur þú byrjað á því að rækta garðinn þinn og þú mátt vera viss um að þú munt uppskera eftir því.

Þangað til næst - gangi þér vel og gleðilegt sumar!
Anna Lóa
Fylgstu með mér - http://www.facebook.com/Hamingjuhornid