Segir Gétar Mar hafa stolið frá áhöfninni
Framkvæmdastjóri LÍÚ, Friðrik J. Arngrímsson, segir í fréttabréfi samtakanna að Grétar Mar Jónsson hafi stundað það að selja fisk á markaði og stela af áhöfn áður en til skipta kom.
Frétt af Vísir.is.
"Forsetinn stundaði það í þeirri útgerð sem hann var í þegar hann var valinn til forystu í sambandinu að selja fisk á fiskmarkaði en stela af áhöfninni áður en til skipta kom" segir Friðrik J. Arngrímsson framkvæmdastjóri Landssambands íslenskra útvegsmanna í leiðara Útvegsins, málgangi LÍÚ, og er að ræða um Grétar Mar Jónsson formann Farmanna- og fiskimannasambandsins.
Friðrik fer ekki fögrum orðum um Grétar, en klykkir út með að segja að útvegsmenn vænti þess að FFSÍ verði í fararbroddi um að taka á málum er varði svokallaðar tonn á móti tonni veiðar og uppgjör varðandi þær, og upplagt væri fyrir sambandið að byrja á máli Grétars.
"Ég kannast bara ekki við þetta og þetta er einfaldlega rangt hjá Friðrik og hreinar lygar. Þetta er ekkert annað en aðför að Grétari Mar eins og Friðrik hefur reyndar verið með allan tímann frá því ég varð formaður Farmanna- og fiskimannasambandsins. Friðrik hefur átt afar erfitt með að sætta sig við mínar skoðanir í sambandi við fiskveiðastjórnunarkerfið og baráttuna fyrir því að fá allan fisk inn á markað sem hefur verið barátta mín og míns félags áður en ég fór inn í FFSÍ. Annars kemur þetta ekkert á óvart, ég á von á öllu frá Friðriki Jóni og hans félögum og að þeir reyni allt sem þeir geta til að sverta mannorð mitt og minna félaga".
Í upphafi leiðarans gerir Fiðrik að umtalsefni lög um uppgjör vegna afla, hvort heldur sem útgerðin leggur til allar aflaheimildirnar sjálf eða hvort veitt er fyrir annan aðila s.s. fiskverkun og segir:
"Í sinni einföldustu mynd má lýsa réttarástandinu þannig: Útgerð og fiskvinnsla gera með sér samning um að fiskverkunin leggi útgerðinni til eitt tonn af aflamarki. Útgerðin veiðir tonnið og fær greiddar 100 krónur fyrir hvert kíló. Ef útgerðin hefði ekki fengið aflamarkið hjá fiskverkuninni heldur sjálft lagt aflamarkið til hefði fiskverkunin greitt 200 krónur fyrir hvert kíló."
"Í þessum viðskiptum er verðmæti aflamarksins því 100 krónur fyrir hvert kíló og áhöfnin á því kröfu á því að skipt verði út 200 krónur fyrir hvert kíló sem veitt er. Það sjá allir að þar sem útgerðin fær aðeins 100 krónur og launahlutfallið er nálægt 40% verður lítið eftir þegar búið er að greiða áhöfninni u.þ.b. 80 krónur og allur annar rekstrarkostnaður er eftir."
"Það er því fjárhagslega útilokað að stunda útgerð undir þessum formerkjum auk þess sem það er ólögmætt og hefur valdið ómældum erfiðleikum í samskiptum útgerðarinnar og sjómanna".
Að sögn Friðriks er þessi staða öllum ljós og það hafi því verið ömurlegt hlutskipti samninganefndar útvegsmanna að sitja undir ræðum forseta FFSÍ í síðustu kjaraviðræðum um það hversu ómögulegir íslenskir útvegsmenn væru að hans mati.
Aðspurður hvort orð Frðriks í leiðaranum gefi tilefni til málaferla vegna ærumeiðinga svaraði Grétar Mar því til að hann þurfti að skoða það betur.
"Ég reikna þó varla með því. Ef maður væri í málaferlum við Friðrik J. í þeim tilvikum sem hann hefur gefið tilefni til, þá gerði maður varla nokkuð annað".
Frétt af Vísir.is.
"Forsetinn stundaði það í þeirri útgerð sem hann var í þegar hann var valinn til forystu í sambandinu að selja fisk á fiskmarkaði en stela af áhöfninni áður en til skipta kom" segir Friðrik J. Arngrímsson framkvæmdastjóri Landssambands íslenskra útvegsmanna í leiðara Útvegsins, málgangi LÍÚ, og er að ræða um Grétar Mar Jónsson formann Farmanna- og fiskimannasambandsins.
Friðrik fer ekki fögrum orðum um Grétar, en klykkir út með að segja að útvegsmenn vænti þess að FFSÍ verði í fararbroddi um að taka á málum er varði svokallaðar tonn á móti tonni veiðar og uppgjör varðandi þær, og upplagt væri fyrir sambandið að byrja á máli Grétars.
"Ég kannast bara ekki við þetta og þetta er einfaldlega rangt hjá Friðrik og hreinar lygar. Þetta er ekkert annað en aðför að Grétari Mar eins og Friðrik hefur reyndar verið með allan tímann frá því ég varð formaður Farmanna- og fiskimannasambandsins. Friðrik hefur átt afar erfitt með að sætta sig við mínar skoðanir í sambandi við fiskveiðastjórnunarkerfið og baráttuna fyrir því að fá allan fisk inn á markað sem hefur verið barátta mín og míns félags áður en ég fór inn í FFSÍ. Annars kemur þetta ekkert á óvart, ég á von á öllu frá Friðriki Jóni og hans félögum og að þeir reyni allt sem þeir geta til að sverta mannorð mitt og minna félaga".
Í upphafi leiðarans gerir Fiðrik að umtalsefni lög um uppgjör vegna afla, hvort heldur sem útgerðin leggur til allar aflaheimildirnar sjálf eða hvort veitt er fyrir annan aðila s.s. fiskverkun og segir:
"Í sinni einföldustu mynd má lýsa réttarástandinu þannig: Útgerð og fiskvinnsla gera með sér samning um að fiskverkunin leggi útgerðinni til eitt tonn af aflamarki. Útgerðin veiðir tonnið og fær greiddar 100 krónur fyrir hvert kíló. Ef útgerðin hefði ekki fengið aflamarkið hjá fiskverkuninni heldur sjálft lagt aflamarkið til hefði fiskverkunin greitt 200 krónur fyrir hvert kíló."
"Í þessum viðskiptum er verðmæti aflamarksins því 100 krónur fyrir hvert kíló og áhöfnin á því kröfu á því að skipt verði út 200 krónur fyrir hvert kíló sem veitt er. Það sjá allir að þar sem útgerðin fær aðeins 100 krónur og launahlutfallið er nálægt 40% verður lítið eftir þegar búið er að greiða áhöfninni u.þ.b. 80 krónur og allur annar rekstrarkostnaður er eftir."
"Það er því fjárhagslega útilokað að stunda útgerð undir þessum formerkjum auk þess sem það er ólögmætt og hefur valdið ómældum erfiðleikum í samskiptum útgerðarinnar og sjómanna".
Að sögn Friðriks er þessi staða öllum ljós og það hafi því verið ömurlegt hlutskipti samninganefndar útvegsmanna að sitja undir ræðum forseta FFSÍ í síðustu kjaraviðræðum um það hversu ómögulegir íslenskir útvegsmenn væru að hans mati.
Aðspurður hvort orð Frðriks í leiðaranum gefi tilefni til málaferla vegna ærumeiðinga svaraði Grétar Mar því til að hann þurfti að skoða það betur.
"Ég reikna þó varla með því. Ef maður væri í málaferlum við Friðrik J. í þeim tilvikum sem hann hefur gefið tilefni til, þá gerði maður varla nokkuð annað".
