Gríðarlegur munur á fjárhagsáætlun og ársreikningi
„Hvernig stendur á því að niðurstaða í ársreikningi er allt önnur og gjörólík þeirri sem við vorum að fjalla um í endurskoðaðri fjárhagsáætlun?“ spurði Guðbrandur Einarsson, oddviti A-listans, á bæjarstjórnarfundi í Reykjanesbæ í gær þegar ársreikningur bæjarins kom til síðari umræðu. Eins og fram hefur komið sýnir ársreikningurinn tap á samstæðu bæjarsjóðs upp á rúma 8 milljarða króna.
Fjárhagsáætlun fyrir árið 2008 var lögð fram í desember 2007. Í máli Guðbrands kom fram að rekstrarniðurstaða bæjarsjóðs hafi samkvæmt áætluninni átt að vera 100 milljónir. Niðurstaða ársreikningsins sé hins vegar 3 milljarðar í mínus. Rekstrarniðurstaða áætlunarinnar fyrir fjármagnsliði hafi átt að sýna 190 milljón króna halla en raunin sé 1,195 milljónir.
„Hvað gerðist?“ spurði Guðbrandur. „Í mínum huga er ársreikningurinn mælikvarði á það hversu vel mönnum tekst upp við gerð áætlana…þannig að ég held það þurfi að hugsa þessa áætlanagerð upp á nýtt“.
Guðbrandur vitnaði m.a. í skýringar með ársreikningnum þar sem fram kemur að í Skipulags- og byggingamálum hafi framúrkeyrslan numið 115 milljónum og 240 milljónum í Umferðar- og samgöngumálum. Ekki hafi verið getið um þetta í endurskoðaðri fjárhagsáætlun. Þá vanti skýringar með því sem í ársreikningi er kallað „jöfnunarfærsla“ upp á 300 milljónir. Hennar hafi ekki heldur verið getið í áætluninni. Samtals séu þessi frávik því hátt í 700 milljónir króna. „Við erum núna að telja þúsundkalla og þá vil ég fá skýringar á því þegar umframkeyrsla er upp á hundruði milljóna,“ sagði Guðbrandur.
Böðvar Jónsson, bæjarfulltrúi Sjálfstæðismanna, tók undir orð Guðbrands að mikill munur væri á fjárhagsáætluninni og rekstrarreikningi.
„Ég hef líka sagt hér að í þeirri gríðarlegu þróun og fjölgun sem hér hefur verið á síðustu árum, og var m.a. á árinu 2008, þá er ekkert skrýtið þó mikil breyting verði á fjárhagsáætlun eins hún er lögð fram í upphafi árs og niðurstöðu í lok árs á meðan íbúafjölgun nálgast tíu prósent yfir árið,“ sagði Böðvar. Hann minnti á að í umræðu um endurskoðaða fjárhagsáætlun hefði hann látið þess sérstaklega getið að fjármagnsliðir væru ekki áætlaðir þar sem mikil óvissa hefði ríkt um þá. Hann hefði jafnframt getið þess að ekki væri óvarlegt að ætla að þeir gætu numið um 2 milljörðum á árinu. Því miður hafi sú orðið niðurstaðan.
Böðvar tók undir það með Guðbrandi að það væri „gild spurning“ sem fara þyrfti í gegnum hvers vegna svo mikill munur væri á fjárhagsáætlun og ársreikningi.
Böðvar nefndi sem dæmi lækkandi tekjur sem hugsanlega hefði mátt sjá betur fyrir við gerð endurskoðaðrar fjárhagsáætlunar. Þær væru m.a. vegna aukins kostnaðar við félagslega þætti eins og húsaleigubætur og fjárhagsaðstoð, sem ekki hefði sést fyrir. Eins og fram hefur komið hefur þessi kostnaður hjá bæjarsjóði tvöfaldast frá árinu 2007.