Bygg
Bygg

Fréttir

  • Fengu viðurkenningu fyrir björgunarafrek á Ósabotnavegi
    Frá athöfninni þar sem þeir Najdan Llievski og Nikola Tisma voru verðlaunaðir. VF-mynd: Hilmar Bragi
  • Fengu viðurkenningu fyrir björgunarafrek á Ósabotnavegi
    Frá slysstaðnum á Ósabotnavegi á síðasta ári. VF-mynd: Hilmar Bragi
Föstudagur 19. febrúar 2016 kl. 10:40

Fengu viðurkenningu fyrir björgunarafrek á Ósabotnavegi

- Najdan Llievski og Nikola Tisma verðlaunaðir á 112-daginn

Þeir Najdan Llievski og Nikola Tisma voru sæmdir viðurkenningu á 112-daginn, sem haldinn var hátíðlegur í síðustu viku, fyrir björgunarafrek sem þeir unnu við Ósabotnaveg á fyrrihluta síðasta árs. Þar komu þeir Alexöndru Ósk Magnúsdóttur til bjargar eftir að hún festist undir bíl sínum eftir bílveltu. Alexandra var með tvö börn í bílnum þegar slysið varð.

„Það var erfitt að liggja föst undir bílnum og heyra börnin hágráta og hrædd. Ég vonaðist eftir því að einhver kæmi og bjargaði þeim en átti sjálf alveg von á því að vera að enda lífið þarna,“ sagði Alexandra Ósk sem missti bíl sinn út af í lausamöl á veginum við Ósabotna, milli Hafnavegar og Stafness í viðtali við Víkurfréttir á síðasta ári. Hún var þakklát þeim Nikola Tisma og Najdan Ilievski sem komu að slysinu og lyftu bílnum af henni og kölluðu til lögreglu og slökkvilið til hjálpar.
Þeir Najdan og Nikola voru boðaðir til Rauða kross deildarinnar á Suðurnesjum í síðustu viku þar sem þeim var færð viðurkenning fyrir afrek sinn á síðasta ári en alls voru fimm viðurkenningar veittar á landsvísu. Þeir fengu viðurkenningarskjal, blóm og gjafabréf á skyndihjálpartösku.

Í viðtali við Víkurfréttir á síðasta ári sagði Alexandra þegar hún er spurð út í óhappið að hún hafi strax fundið að hún réði ekki við neitt þegar hún missti bílinn útaf. „Ég man eftir fyrstu veltunni og svo eftir þá næstu flaug ég með hausinn út um bílrúðuna farþegamegin fram í og fann svo þakið detta ofan á hausinn á mér. Vinstri hendin lendi líka undir og þetta tvennt náði ég ekki að hreyfa en gat hreyft fætur og annað. Ég var að reyna að ná til barnanna og heyrði bara háværan grát og vildi því freista þess að róa þau. Það næsta sem ég man var þegar ég heyrði í björgunarmönnunum koma. Það gaf mér von. Svo var mikill léttir þegar þeir lyftu bílnum ofan af mér.“
Hún segist ekki vera alveg viss hvort hún hafi verið í öryggisbelti, hún hafi rætt það við prestinn eftir slysið. Hún hafi t.d. ekki losnað úr sætinu við fyrstu veltuna heldur í þeirri næstu. Hugsanlega hafi beltið gefið sig. „Ég var ekki í símanum þegar ég missti bílinn út af heldur að tala við dóttur mína og horfði á hana í baksýnisspeglinum. Börnin voru föst í sínum stólum aftur í og þau sluppu alveg ómeidd út þessu sem er ótrúlegt. Við vorum nýbúin að skipta um belti hjá stelpunni. Þau voru auðvitað mjög hrædd en sluppu alveg við meiðsli.“

Serbarnir Najdan og Nikola, sem hafa búið og starfað á Suðurnesjum á annan áratug, sögðu þetta hafa tekið á andlega og þeir hafi verið í miklu uppnámi eftir slysið. Najdan segir að þeir hafi báðir grátið í bíl sínum á leið heim. Það urðu aftur fagnaðarfundir í síðustu viku því þegar þeir tóku við viðurkenningum sínum frá Rauða krossinum hafi Alexandra einnig mætt á svæðið með börnin tvö sem þeir félagar hafi aðstoðað fyrir tæpu ári síðan.

Viðtal sem tekið var eftir slysið

Bílakjarninn
Bílakjarninn