Um fegurðarsamkeppni og klámstjörnu - eftir Birgi Þórarinsson

Það er með ólíkindum hvað þessi blessaði maður hefur fengið mikla athygli í fjölmiðlum. Fréttakona nokkur á Stöð 2 á hrós skilið fyrir að hafa neitað að taka viðtal við hann. Hefur hún orðið fyrir aðkasti vegna þessa eins og fram hefur komið m.a. af sínum samstarfsmönnum. Nær væri að fjölmiðlar gerðu sér grein fyrir áhrifamætti sínum og misnotuðu hann ekki eins og raun ber vitni. Með því að upphefja umræddan mann er klámiðnaðinum gert hátt undir höfði. Umrædd mynd hefur eflaust átt að vera fyndin og ef til vill er hún það, enda maðurinn nokkuð dólgslegur. Með þessu var hins vegar verið að senda skilaboð sem mjög auðvelt er að mistúlka. Ungt fólk er áhrifagjarnt og meðal unglinga eru fyrirmyndir ákaflega mikilvægar. Skilaboðin hér eru á þá leið að klám sé sjálfsagt og eftirsóknarvert.
Fegurðarsamkeppnir eru umdeildar. Reynt hefur verið að hefja þær til vegs og virðingar með ýmsum hætti og því verður ekki neitað að það er góð landkynning þegar þátttakendur ná langt á þessu sviði erlendis. En góður árangur í þessum efnum er ekki ávísun á hamingju eins og komið hefur fram í opinskáu viðtali við Lindu Pétursdóttur, fyrr á þessu ári. Undirbúningur fyrir keppni af þessu tagi er margvíslegur. Legið er lengi í ljósalampa og lært að ganga! Keppendur eru allir steyptir í sama mót og settir í stífar æfingar og aðhaldsaðgerðir sem sumar hverjar hafa dregið dilk á eftir sér og jafnvel endað í alvarlegum sjúkdómum á borð við lystastol. Athyglisverð íslensk heimildarmynd var frumsýnd nú nýverið um fegurðarsamkeppni kvenna. Hún sýnir vel það sem gerist á bak við töldin í þessum bransa. Mynd þessi vann til Edduverðlauna.
Guðfræðilega er ekki hægt að mæla með keppnum af þessum toga. Fegurðin kemur innan frá í augum Guðs. Frá hjartanu eins og segir í orðinu. Hún fellst í hugsunum okkar, orðum og athöfnum. Líkami mannsins er musteri Guðs sem manninum ber að rækta. Það gerir hann með heilsusamlegu líferni. Maðurinn á ekki að upphefja sjálfan sig fyrir sköpunarverkið.
Ég skora á þátttakendur í þeim fegurðarsamkeppnum sem hér eru framundan að íhuga gildi þess að taka þátt í keppni af þessu tagi og láta ekki misvitra stjórnendur þeirra leiða sig í ógöngur. Dæmin sanna að keppendur sjálfir ráða oft litlu um það hvaða brögðum er beitt til þess að ná augum og eyrum fólks í þessum efnum.
Birgir Þórarinsson
Höfundur er guðfræðingur.