Netsaga.is - ókeypis sögur á Netinu

Hugmyndin að Netsögu.is  varð til seinnihluta ársins 2002, er ég var að reyna að fá útgefnar sögur en fékk hvarvetna höfnun.  Í tölvunni minni átti ég orðið mikið efni af  allskonar sögum:  Í fyrsta lagi eigin lífsreynslusögu (Ótrúleg lífsbarátta  eftir bílslys); öðru lagi spennusögu með ævintýralegu ívafi, þar sem segir  af fjandvinunum Loka Fáfnis og Jóni Jóns, spaugilegum fyrstu kynlífskynnum  hvors um sig af fagra kyninu, samskiptum þeirra innbyrðis og misjöfnu gengi  á lífsins braut.  Inn í söguna fléttast samskipti þeirra við verur bæði úr  annarri vídd og heimi.  Segja má að þessi saga sé veisla fyrir hugann  (Útvalinn); þriðja lagi himneskri og afar spennandi ástarsögu Loka Fáfnis  með þeim óvæntasta endi sem um getur í sögu bókmenntanna (Himnasending); og  í fjórða lagi Tilviljanir sem er safn á annað hundrað smásagna af  ótrúlegustu tilviljunum bæði úr mínu lífi og annarra sem ég hef safnað á  Netinu.

Ég fékk þá hugmynd að koma á fót eigin heimasíðu, þar sem sögurnar yrðu til  sölu.  Ég leitaði ráða hjá ýmsum og einn þeirra, öðlingurinn Hans  Guðmundsson fyrrum handboltakappi kom með nafnið:  Netsaga.is og hafi hann  þökk fyrir.  Netsaga.is fór á Netið; heimsóknir urðu allnokkrar, en minna  varð um sölu.  Synir mínir þrír Sveinn, Eiríkur og Daníel komu til  pallborðsumræðna, þar sem ýmsar snjallar hugmyndir voru reifaðar, þ.á.m. sú  staðreynd að hinum almenna tölvunotanda þætti ekkert sjálfsagðara en að fá  allt ókeypis á Internetinu, og þess vegna mæltu þeir með því að sögurnar  yrðu öllum opnar til aflestrar, en að ég leitaði annarra leiða til  tekjuöflunar.

Á árinu 1975 olli ég alvarlegu bílslysi, vegna ölvunar, þar sem tveir vina  minna létu lífið, en ég slasaðist mikið og var lengi á sjúkrastofnunum,  þaðan sem ég útskrifaðist meira og minna fatlaður.
Fram á þennan dag hef ég gert ýmislegt til að fá mér fasta atvinnu, m.a.  útskrifast úr Kennaraháskólanum, en allt hefur komið fyrir ekki og ég hef  verið meira og minna atvinnulaus.  En lífið hefur ekki eingöngu einkennst af  vonbrigðum; ég bjó t.a.m. með yndislegri konu sem ól mér strákana okkar  þrjá.  Vegna lágra tekna, höfnunar á vinnumarkaðnum og áralangrar baráttu   gegn því að verða talinn öryrki (og alvarlegs vinnuslyss sem henti mig) neyddist ég til að panta örorkumat hjá lækni.
Í atvinnuleysinu hef ég ekki getað setið auðum höndum, en dundað mér við  alls konar skriftir:   Á eigin sögu, tveimur skáldsögum og söfnun á  tilviljanasögum, auk þess sem ég hef skrifað mikinn fjölda blaðagreina, og  hef snarað öllu yfir á enskt ritmál, aðeins til að viðhalda  enskukunnáttunni.
Í endalausri leit minni  að atvinnu og lífsfyllingu var ég kominn að enn  einum tímamótum er við feðgarnir höfðum komist að þeirri niðurstöðu að  affarasælast yrði að birta sögurnar ókeypis, jafnframt því sem ég gæfi öðrum  höfundum sagna, ljóða, brandara (gamansagna) og greina kost á að birta á  netsögu.is efni sitt í stað þess að hafa það engum til skemmtunar eða gagns  í tölvum sínum e'a skúffum.  Enn og aftur sendi ég tölvupóst til ýmissa  aðila og leitaði ásjár og samvinnu við að láta þennan draum minn rætast.   
Forsvarsmönnum Orkuveitu Reykjavíkur leist vel á hugmynd hins fatlaða manns  og ákváðu að veita honum hæfilegt liðsinni til að draumur hans gæti ræst.
Popplistamaðurinn Andy Warhol kvað alla mundu njóta 15 mín. frægðar  einhverntíma á lífsleiðinni, en þátttaka í ævintýrinu netsaga.is mun veita
enn varanlegri frægð ef að líkum lætur, sérstaklega ef höfundar láta mynd af  sér fljóta með skáldskapnum.
Þess má geta í lokin að bandarísku útgáfufyrirtæki líst allskostar vel á  netsögu-hugmyndina og gæti vel hugsað sér að gefa út safn smásagna úr  íslenskum veruleika, þannig að ef vel tekst til gæti netsaga.is átt sinn  þátt í að fjölga heimsfrægum íslenskum rithöfundum sem seldu verk sín á  Amazon-bóksöluvefnum.