Ná fordæmi til Suðurnesja
Öðruhverju berast fréttir um að ríkið hafi verið að selja lendur eða heilar jarðir, eina eða fleiri. Í Morgunblaðinu þann 8. júlí sl.birtist ein slík, þar var sagt frá sölu á Eiðastað með meiru til Austur-Héraðs fyrir kr 27 milljónir. Hér er um að ræða heimavistarskóla með öllu, þar á meðal kennaraíbúðum og heimavist fyrir yfir 100 nemendur, auk þess 6 jarðir og eitthvað af veiðiréttindum. Þetta hljóta að teljast góð kaup, sem vonandi nýtast þessu nýja sveitarfélagi vel. Við hér í Keflavík og víða í þéttbýli þekkjum vel hversu mikils virði það er fyrir sveitarfélag að hafa eignarhald á landi, sem nota á til bygginga og annarra þarfa þéttbýlis, það er því ástæða til þess að óska þeim fyrir austan til hamingju með þessi kostakaup. En því miður njóta ekki allir slíks velvilja af hálfu stjórnvalda. Það má segja að Keflvíkingar og Njarðvíkingar, nú íbúar Reykjanesbæjar hafi staðið í stappi við ríkisvaldið um skák sem nefnd er „Neðra-Nikkel“, allar götur síðan um 1970, með litlum sem engum árangri. Nú er talið að hilli undir lausn og væntanlega standa ráðamenn Reykjanesbæjar í ströngu við lið Halldórs Ásgrímssonar um að fá eignarhald á spildunni þessa dagana, ef marka má það sem frá þeim hefir heyrst, en þar eru engin kostakaup í boði. En ráðamenn hér hafa sýnt að þeir geta náð árangri ef þeim finnst mikið liggja við, samanber þegar kaupfélagið og fleiri þóknanlegir fengu landið undir Samkaup og síðast þegar þeir fengu fótboltahallarfluguna. Nefnt hefir verið að kostnaður við að gera svæðið byggingarhæft muni verða allt að 62 milljónir króna. Þá upphæð er okkur ætlað að greiða. En samkvæmt varnarsamningi munu stjórnvöld ber fulla ábyrgð á öllum spjöllum á landi sem varnarliðið veldur. Olíufélagið á skúrræksni á spildunni , sem líklegt er að þeir hafi leigusamning um. Þarna eru líka rammgerðir sökklar sem áður stóðu skemmur á. Miðað við fyrri reynslu gæti eða einhver talið sig lóðarhafa umhverfis þá. Hvort sem það reynist rétt eða ekki, teljast þetta vart kostir þegar að því kemur að byggja á svæðinu. Í stjórnarskrá okkar munu ákvæði um að þegnar þessa lands skulu njóta jafnræðis. Bitur reynsla hefir kennt okkur að misbrestur er á því. Við getum ekki vænst þess að njóta sömu kjara og þeir fyrir austan, en við ættum að njóta fordæmis sem fyrir er hér á svæðinu, þar á ég við þegar Keflavíkurbær fékk landið á Berginu afhent, það land hafði ríkið á sömu forsendum og margnefnt „Nikkelsvæði “. Ef ekki fæst lausn á þessu máli fljótlega, mætti athuga hvort ekki ætti að leita til Evrópudómstólsins, það yrði ekki í fyrsta sinn sem því ráði er beitt til þess að fá stjórnvöld hér til þess að virða rétt þegnanna. Ólafur Björnsson
