Lokaorð Örvars Þór Kristjánssonar- Meistaramánuður
Febrúar mættur og það er kominn meistaramánuður! Skemmtilegt átak/tilraun sem gengur út á það að reyna að fá fólk til að koma sér upp betri venjum í lífinu. Fólk á að skora á sig sjálft, setja sér göfug markmið og verða besta útgáfan af sjálfum sér. (Hvað sem það nú þýðir.)
Markmiðin geta verið stór eða smá en allt frá því að klífa fjöll, taka matarræðið í gegn nú eða þá fara hreinlega fyrr á fætur. Allt saman til gamans gert en samt skv. rannsóknum þá tekur það yfirleitt ca. 21 dag fyrir fólk að tileinka sér nýjar venjur svo markmiðið með þessu er eflaust að við temjum okkur nýja og betri siði sem verða svo að vana en ekki undantekningu. Við eigum sem sagt að taka einn mánuð í það að gera okkur gott en höldum svo eflaust bara áfram að vera lúsablesar hina 11 mánuðina nema við komum þessum góðu siðum upp í vana (sem við fæst gerum).
Alls ekki svo slæm hugmynd, nema kannski með mánuðinn febrúar – það mætti taka einn af sumarmánuðunum sem dæmi. Ég er búinn að velta því mikið fyrir mér að taka samt þátt að þessu sinni, en hvað ég ætti eiginlega að setja mér sem markmið? Nú er mánuðurinn byrjaður og þetta er ekki alveg komið hjá mér, hvorki markmið né löngunin í að taka þátt. Ég byrjaði reyndar að taka mararræðið í gegn í janúar (að mestu leyti) svo það gengur eiginlega ekki upp, ég nenni ómögulega að klífa fjöll (í febrúar) og þá vakna ég yfirleitt nokkuð snemma því ég á bestu vekjaraklukkur í heimi (strákana mína). Hvað mögulega gæti maður samt gert er stóra spurningin? Í kringum mig er fólk sem setti sér alls konar markmið, einn ætlar að heimsækja ömmu sína oftar í febrúar sem ég skil reyndar ekki alveg því hún er með Alzheimer og mun þar af leiðandi ekkert muna eftir fleiri heimsóknum.
Annar sem ég þekki ætlar að mæta í ræktina í fyrsta sinn síðan í febrúar í fyrra og jafnvel drekka meira af vatni (blandað með smá gerjuðu korni þó). Eitt besta markmiðið sem ég heyrði er frá kunningja mínum sem ætlar að grilla allar máltíðir mánaðarins. Það verður gaman á því heimili. Mitt markmið er komið, ætla reyndar að fresta meistaramánuðnum um óákveðinn tíma, taka þetta bara alla leið þegar ég er tilbúinn. Febrúar er ekki alveg mánuðurinn minn, nokkur þorrablót eftir sem dæmi.
Hugmyndin með þessum meistaramánuði er eins og áður segir alls ekkert svo slæm en væri það ekki sniðugra að snúa þessu öllu við? Þ.e.a.s hafa 11 mánuði ársins sem meistaramánuði og taka svo einn mánuð þar sem maður gerir nánast ekkert, heimsækir engan, étur einungis ruslfæði, rífur kjaft og er hreinlega til vandræða. Þá erum við ekki besta útgáfan af okkur í einn mánuð heldur í 11 mánuði ársins en þennan eina mánuð sem við erum í „ruglinu“ gætum við verið í sumarfríi t.d erlendis? Spánn sem dæmi? Á Spáni er gott að djamma og djúsa ekki satt?
