Hlutafélag um Hitaveitu Suðurnesja
Sigríður Jóhannesdóttir (J) alþingismaður segir frá skoðunum sínum varðandi hlutafélagsvæðingu Hitaveitu Suðurnesja og sameiningu Rafveitu Hafnarfjarðar og HS.
Það eru nokkrir áratugir síðan ég átti aðild að því, sem varamaður í bæjarstjórn Keflavíkur, að stofna Hitaveitu Suðurnesja. Ég verð að segja að mér hefur alltaf fundist að þar hafi verið unnið einstakt happaverk og töluvert öðruvísi hafi horft við mannlífi á Suðurnesjum allan þennan tíma vegna Hitaveitu Suðurnesja sem hefur verið afskaplega farsælt fyrirtæki.
Nú hefur verið samþykkt á Alþingi sem gerir ráð fyrir því að Hitaveita Suðurnesja og Rafveita Hafnarfjarðar verði sameinaðar og stofnað hlutafélag um reksturinn. Ég hef ekkert við það að athuga. Mér finnst þetta frekar hagfelld ráðstöfun miðað við það hvernig dæmið lítur út í
dag. Sveitarfélögin fá með þessu góðan pening fyrir hlut í þessu félagi og það er hið besta mál.
Fyrir liggur að ríkissjóður Íslands átti áður í Hitaveitu Suðurnesja um 20%. Eftir samrunann mun ríkissjóður eiga um 16,7% í hinu sameinaða fyrirtæki.
Ég hef kannski ekki verið sú tindilfættasta þegar sölu ríkisfyrirtækja eða eigna ríkisins hefur borið á góma en ég verð að segja það að ég sé hér ákveðið lag þar sem ríkissjóður Íslands á svo verðmæta eign í þessu fyrirtæki, að hann haldi kannski ekki öllu lengur í þessa eign sína heldur setji hana á markað frekar en ýmislegt annað sem rætt hefur verið um. Við höfum ágætt fordæmi úr Mývatnssveitinni, þegar lagt var fram frumvarp um að selja hlut ríkisins í kísilgúrverksmiðjunni og kveðið á um að ágóðinn af sölunni rynni til uppbyggingar atvinnulífs í
Mývatnssveit.
Ég geri það að tillögu minni að ríkissjóður selji þessi bréf sem munu vera að verðmæti u.þ.b. 2 milljarðar og ágóði af sölunni renni til að byggja upp Reykjanesbraut. Þannig mætti fjármagna það og maður sæi fyrir endann á þeirri framkvæmd, en svo er því miður ekki eins og staðan er í dag. Ég vona að þessi hugmynd geti orðið kveikjan að farsælli lausn þessa máls.
Sigríður Jóhannesdóttir (S) alþingismaður
Það eru nokkrir áratugir síðan ég átti aðild að því, sem varamaður í bæjarstjórn Keflavíkur, að stofna Hitaveitu Suðurnesja. Ég verð að segja að mér hefur alltaf fundist að þar hafi verið unnið einstakt happaverk og töluvert öðruvísi hafi horft við mannlífi á Suðurnesjum allan þennan tíma vegna Hitaveitu Suðurnesja sem hefur verið afskaplega farsælt fyrirtæki.
Nú hefur verið samþykkt á Alþingi sem gerir ráð fyrir því að Hitaveita Suðurnesja og Rafveita Hafnarfjarðar verði sameinaðar og stofnað hlutafélag um reksturinn. Ég hef ekkert við það að athuga. Mér finnst þetta frekar hagfelld ráðstöfun miðað við það hvernig dæmið lítur út í
dag. Sveitarfélögin fá með þessu góðan pening fyrir hlut í þessu félagi og það er hið besta mál.
Fyrir liggur að ríkissjóður Íslands átti áður í Hitaveitu Suðurnesja um 20%. Eftir samrunann mun ríkissjóður eiga um 16,7% í hinu sameinaða fyrirtæki.
Ég hef kannski ekki verið sú tindilfættasta þegar sölu ríkisfyrirtækja eða eigna ríkisins hefur borið á góma en ég verð að segja það að ég sé hér ákveðið lag þar sem ríkissjóður Íslands á svo verðmæta eign í þessu fyrirtæki, að hann haldi kannski ekki öllu lengur í þessa eign sína heldur setji hana á markað frekar en ýmislegt annað sem rætt hefur verið um. Við höfum ágætt fordæmi úr Mývatnssveitinni, þegar lagt var fram frumvarp um að selja hlut ríkisins í kísilgúrverksmiðjunni og kveðið á um að ágóðinn af sölunni rynni til uppbyggingar atvinnulífs í
Mývatnssveit.
Ég geri það að tillögu minni að ríkissjóður selji þessi bréf sem munu vera að verðmæti u.þ.b. 2 milljarðar og ágóði af sölunni renni til að byggja upp Reykjanesbraut. Þannig mætti fjármagna það og maður sæi fyrir endann á þeirri framkvæmd, en svo er því miður ekki eins og staðan er í dag. Ég vona að þessi hugmynd geti orðið kveikjan að farsælli lausn þessa máls.
Sigríður Jóhannesdóttir (S) alþingismaður