Hjálmar og andalæknarnir

Fyrir nokkru síðan skrifaði Hjálmar Árnason alþingismaður kostulega grein í Víkurfréttir um málefni Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja. Hjálmar sagði í þessari grein að þrátt fyrir harða afstöðu lækna og samtaka þeirra “ hefði tekist að vinna kraftaverk á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja. Síðan segir hann að búið sé að manna 10 læknisstöður fram á haust, fjórir lyflæknar verði ráðnir og að ráðnir verði sérfræðingar á ýmsum sviðum.
Hvaða raunveruleika er Hjálmar þarna að lýsa? Kannast einhver við þessa stöðu og hvers vegna þurfti þá að gera samning við Heilsugæsluna í Reykjavík fyrst ástandið er svona gott.Er verið að reyna að kjafta sig frá vandamálum sem við okkur blasa sem búum hér? Getur það verið að þingmaðurinn sé með þessu að kaupa sér frið fram yfir kosningar og að ekki falli ryk á ráðherrann. Við vitum vel að veruleikinn er allur annar. Ef ástandið væri eins og Hjámar er að lýsa, þá hefði ekki þurft að gera eitthvert neyðarsamkomulag við Heilsugæsluna í Reykjavík. Hvað felur það samkomulag svo í sér. Það á að skaffa okkur 3 - 4 lækna á svæði sem þarf 8 - 10 lækna. Þingmaðurinn ætti að gera sér grein fyrir því að því fylgir mikil ábyrgð að loka augunum fyrir því hörmungar ástandi sem hér ríkir. Mistökin eru þegar farin að gerast, þó að enginn hafi látist enn. Það er búið að leysa deiluna sem upp kom í Reykjavík við starfsmenn sem sinna heimahjúkrun áður en á reyndi en hér suður með sjó gilda greinilega önnur lögmál. Getur Hjálmar Árnason verið fýsilegur valkostur til þess að gæta hagsmuna okkar, með bundið fyrir bæði augun, lýsandi ástandi sem við hin þekkjum ekki og höfum ekki aðgang að?

Guðbrandur Einarsson
bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Reykjanesbæ