„Hér á ég ekki heima“
Það verður að segjast að blessaður „Master" bæjarstjóri náði ekki að sannfæra mig um réttmæti hækkana á leikskólagjöldum á borgarafundinum þann 19. janúar. Þvert á móti hefur hann styrkt þá skoðun mína hversu gífurleg svívirða þessi hækkun er fyrir barnafólk og ekki síst ímynd Reykjanesbæjar.
Fyrri hluti af þeim glæruljóma sem bæjarstjórinn færði okkur um fjölskylduvænan Reykjanesbæ náði engan veginn að skila þeim markmiðum sem fundurinn var að fjalla um. Árni reyndi að kasta ryki í augun á fundarmönnum og sannfæra þá um að það væri nú þess virði að borga þessa upphæð með upptalningu á þjónustu sem snertu ekki fundinn beint. þó að „sumir“ fundarmanna létu augljóslega blekkjast og voru jafnvel tilbúnir að borga enn meira, þá held ég að flestir geti ekki sætt sig við þær aðdróttanir bæjarstjóra að það sé allt í lagi að borga svona mikið. Enda er þjónustan og fjölskyldustefnan svo frábær á öllum öðrum skólastigum barnsins. Málið er ekki svona einfalt að bíða og sætta sig við að greiða himinhá leikskólagjöld af því þú færð þjónustu seinna. Það verður alltaf erfitt að fá hljómgrunn fyrir þessari fjölskyldustefnu þegar litla barnið þitt er strax sparkað niður á fyrstu skrefum þess inn í skólakerfið af þeim mönnum sem standa fyrir henni bænum okkar. Hvað kemur næst og á hvað stigum munu þeir seilast ofan í vasa okkar aftur?
Ekki hafa Reykjavíkurrökin staðist fyllilegan samanburð og hvað þá „kannski-glærurnar" hans Árna. Er það virkilegt að þeir félagar héldu að við værum einhverjir vitleysingjar í upphafi þessarar umræðu og myndum kaupa rökin með Reykjavík? þeir byrjuðu þetta allt með einni lágkúrulegustu auglýsingu sem ég hef á ævinni litið í Víkurfréttum þann 30. desember 2003 (nýársgjöfinni). Með yfirskriftinni „GJALDSKRÁ REYKJANESBÆJAR 2004“ er tilkynnt um hækkanir á gjöldum bæjarfélagsins og í tvídálki, er innrammaður grár kassi með samanburð á Reykjavík og Reykjanesbæ. Hvílík fásinna, þvílíkur brandari að vera eyða plássi í að auglýsa Reykjavík. þeim hefur greinilega ekki liðið mjög vel með þetta allt saman og til að reyna að losna við óbragðið átti að nota höfuðborgina sem ópal með einni lágkúruauglýsingu, sem átti að réttlæta þessar hækkanir.
En við vitum að systkinaafsláttur er hærri í henni Reykjavík, námsmannafsláttur líka og systkinaafsláttur er veittur með dagmæðrum. Afslættir sem myndu spara sumum fundarmanna allt upp í 20 þúsund á mánuði. Þessi samanburður var alltaf móðgun við okkur og ekki síst lítillækkun á Reykjanesbæ - sem missir trúverðugleika á að geta boðið hagstæðari þjónustu en önnur sveitafélög. Verið bæjarfélag með gott fordæmið, það sterka og sjálfstæða sem aðrir ættu að bera sig saman við. NEI segja þessir fjölskylduvænu menn - við viljum vera eins og Reykjavík. Verðum og það skuluð þið sætta ykkur við. BORGA, BORGA! .
Árni var alls ekki hættur og ekki bættu nú „kannski-glærurnar" með töluleiknum 40% á trúverðugleika bæjarfélagsins né hans manna. Leikandi sér að einhverjum súluritum hægri vinstri til að ná Reykjanesbæ af hættusvæðinu sem eitt dýrasta bæjarfélag landsins fyrir námsmenn með kornabörn eða barnafólk með tvö eða fleiri kríli. Óþarfa ryk og sorglegur samanburður.
Einnig er það augljóst að Reykjanesbær er á láglaunasvæði. Það er staðreynd að það eru fá hálaunastörf á Suðurnesjum. Því er það svo að háskólamenntað fólk sér fá eða engin tækifæri hér vegna launamismunar og skort á tækifærum í nýsköpun. Fyrir mig með mína menntun þá munar hátt í 100 þúsund krónum í laun á mánuði á Reykjanesbæ og Reykjavík. Hér eru horfurnar slæmar í atvinnumálum vegna uppsagna og atvinnuleysi er hæst hér á landinu. Ekki nær þessi hækkun að blása lífi og orku í samfélag sem er í járnum og hvað þá að vera réttlætanleg.
Það er einnig vani í pólitík að kasta fram tölum og prósentum til þess að réttlæta heildarmyndina. Sjaldan eru þessar tölur krufðar til mergjar og verða því aðeins 23% hækkun á 1/3. Þessi 1/3 er síðan 35% af 2/3, sem er rosalega gott því hún gæti verið eða var 50%. Svona er þráttað og nýjum tölum hent á loft og aldrei fær maður á hreint eða sundurliðað í hvað 27.000 krónurnar fara í á mánuði. Er ekki réttast að segja 1/3 (foreldrar) = 27 þús. + 2/3 (bæjarfélagið) = 54 þús eða samtals 3/3, 81.000 kr (miðað við 8 tíma). Kostar virkilega svona mikið að hafa eitt barn á leikskóla? Við foreldrar eigum rétt á að fá sundurliðun á okkar reikningi, eða er ekki svo? Þannig að ég skora á alla foreldra að fá reikninginn sinn sundurliðaðan hér eftir þannig að þessi talnasúpa þurfi ekki að vefjast svona fyrir manni í fínum súluritum og þess háttar pólitík.
Þessi hækkun hefur líka orðið til þess að fólk er farið að velta því fyrir sér að slíta sambúð á pappírum til þess að geta náð endum saman, fjölskylduvænt? Pör sjá sér hag í því að annaðhvort þeirra verði heima og gæti barnanna, fjölskylduvænt? Fólk reynir að bæta við sig vinnu, fjölskylduvænt? Leikskólakennarar gætu gripið til fjöldauppsagna vegna skerðinga á yfirvinnu því þær hafa ekki efniá að vinna, fjölskylduvænt? Sama hvernig litið er á þetta allt saman þá mun þetta fyrst og fremst bitna á börnunum okkar og hæfileikum þeirra. Þetta er staðreynd um sorglega forgangsröðun.
Ég var ekki sáttur þegar ég dustaði af mér rykið að fundi loknum með „kannski-loforð" um leiðréttingar á systkinaafslætti. Það er bara ekki nóg! Þessi hækkun átti aldrei að koma og er ekki réttlætanleg. Ég gekk þungum skrefum út í nóttina ásamt fleirum fundarmönnum og ég hugsaði „hér á ég ekki heima.“
Virðingafyllst
Steinbjörn Logason
faðir
Fyrri hluti af þeim glæruljóma sem bæjarstjórinn færði okkur um fjölskylduvænan Reykjanesbæ náði engan veginn að skila þeim markmiðum sem fundurinn var að fjalla um. Árni reyndi að kasta ryki í augun á fundarmönnum og sannfæra þá um að það væri nú þess virði að borga þessa upphæð með upptalningu á þjónustu sem snertu ekki fundinn beint. þó að „sumir“ fundarmanna létu augljóslega blekkjast og voru jafnvel tilbúnir að borga enn meira, þá held ég að flestir geti ekki sætt sig við þær aðdróttanir bæjarstjóra að það sé allt í lagi að borga svona mikið. Enda er þjónustan og fjölskyldustefnan svo frábær á öllum öðrum skólastigum barnsins. Málið er ekki svona einfalt að bíða og sætta sig við að greiða himinhá leikskólagjöld af því þú færð þjónustu seinna. Það verður alltaf erfitt að fá hljómgrunn fyrir þessari fjölskyldustefnu þegar litla barnið þitt er strax sparkað niður á fyrstu skrefum þess inn í skólakerfið af þeim mönnum sem standa fyrir henni bænum okkar. Hvað kemur næst og á hvað stigum munu þeir seilast ofan í vasa okkar aftur?
Ekki hafa Reykjavíkurrökin staðist fyllilegan samanburð og hvað þá „kannski-glærurnar" hans Árna. Er það virkilegt að þeir félagar héldu að við værum einhverjir vitleysingjar í upphafi þessarar umræðu og myndum kaupa rökin með Reykjavík? þeir byrjuðu þetta allt með einni lágkúrulegustu auglýsingu sem ég hef á ævinni litið í Víkurfréttum þann 30. desember 2003 (nýársgjöfinni). Með yfirskriftinni „GJALDSKRÁ REYKJANESBÆJAR 2004“ er tilkynnt um hækkanir á gjöldum bæjarfélagsins og í tvídálki, er innrammaður grár kassi með samanburð á Reykjavík og Reykjanesbæ. Hvílík fásinna, þvílíkur brandari að vera eyða plássi í að auglýsa Reykjavík. þeim hefur greinilega ekki liðið mjög vel með þetta allt saman og til að reyna að losna við óbragðið átti að nota höfuðborgina sem ópal með einni lágkúruauglýsingu, sem átti að réttlæta þessar hækkanir.
En við vitum að systkinaafsláttur er hærri í henni Reykjavík, námsmannafsláttur líka og systkinaafsláttur er veittur með dagmæðrum. Afslættir sem myndu spara sumum fundarmanna allt upp í 20 þúsund á mánuði. Þessi samanburður var alltaf móðgun við okkur og ekki síst lítillækkun á Reykjanesbæ - sem missir trúverðugleika á að geta boðið hagstæðari þjónustu en önnur sveitafélög. Verið bæjarfélag með gott fordæmið, það sterka og sjálfstæða sem aðrir ættu að bera sig saman við. NEI segja þessir fjölskylduvænu menn - við viljum vera eins og Reykjavík. Verðum og það skuluð þið sætta ykkur við. BORGA, BORGA! .
Árni var alls ekki hættur og ekki bættu nú „kannski-glærurnar" með töluleiknum 40% á trúverðugleika bæjarfélagsins né hans manna. Leikandi sér að einhverjum súluritum hægri vinstri til að ná Reykjanesbæ af hættusvæðinu sem eitt dýrasta bæjarfélag landsins fyrir námsmenn með kornabörn eða barnafólk með tvö eða fleiri kríli. Óþarfa ryk og sorglegur samanburður.
Einnig er það augljóst að Reykjanesbær er á láglaunasvæði. Það er staðreynd að það eru fá hálaunastörf á Suðurnesjum. Því er það svo að háskólamenntað fólk sér fá eða engin tækifæri hér vegna launamismunar og skort á tækifærum í nýsköpun. Fyrir mig með mína menntun þá munar hátt í 100 þúsund krónum í laun á mánuði á Reykjanesbæ og Reykjavík. Hér eru horfurnar slæmar í atvinnumálum vegna uppsagna og atvinnuleysi er hæst hér á landinu. Ekki nær þessi hækkun að blása lífi og orku í samfélag sem er í járnum og hvað þá að vera réttlætanleg.
Það er einnig vani í pólitík að kasta fram tölum og prósentum til þess að réttlæta heildarmyndina. Sjaldan eru þessar tölur krufðar til mergjar og verða því aðeins 23% hækkun á 1/3. Þessi 1/3 er síðan 35% af 2/3, sem er rosalega gott því hún gæti verið eða var 50%. Svona er þráttað og nýjum tölum hent á loft og aldrei fær maður á hreint eða sundurliðað í hvað 27.000 krónurnar fara í á mánuði. Er ekki réttast að segja 1/3 (foreldrar) = 27 þús. + 2/3 (bæjarfélagið) = 54 þús eða samtals 3/3, 81.000 kr (miðað við 8 tíma). Kostar virkilega svona mikið að hafa eitt barn á leikskóla? Við foreldrar eigum rétt á að fá sundurliðun á okkar reikningi, eða er ekki svo? Þannig að ég skora á alla foreldra að fá reikninginn sinn sundurliðaðan hér eftir þannig að þessi talnasúpa þurfi ekki að vefjast svona fyrir manni í fínum súluritum og þess háttar pólitík.
Þessi hækkun hefur líka orðið til þess að fólk er farið að velta því fyrir sér að slíta sambúð á pappírum til þess að geta náð endum saman, fjölskylduvænt? Pör sjá sér hag í því að annaðhvort þeirra verði heima og gæti barnanna, fjölskylduvænt? Fólk reynir að bæta við sig vinnu, fjölskylduvænt? Leikskólakennarar gætu gripið til fjöldauppsagna vegna skerðinga á yfirvinnu því þær hafa ekki efniá að vinna, fjölskylduvænt? Sama hvernig litið er á þetta allt saman þá mun þetta fyrst og fremst bitna á börnunum okkar og hæfileikum þeirra. Þetta er staðreynd um sorglega forgangsröðun.
Ég var ekki sáttur þegar ég dustaði af mér rykið að fundi loknum með „kannski-loforð" um leiðréttingar á systkinaafslætti. Það er bara ekki nóg! Þessi hækkun átti aldrei að koma og er ekki réttlætanleg. Ég gekk þungum skrefum út í nóttina ásamt fleirum fundarmönnum og ég hugsaði „hér á ég ekki heima.“
Virðingafyllst
Steinbjörn Logason
faðir