Gróusögur eru fljótar að berast
Kæru íbúar Sandgerðisbæjar
Ég hef búið hér í bæjarfélaginu í um 5 ár með fjölskyldu minni, eignast hér fullt af góðum vinum og kynnst frábæru fólki. Ég opnaði hárgreiðslustofuna Fimir fingur í september 2006 og hefur starfsemin gengið vonum framar. Bærinn hefur tekið ótrúlegum breytingum til hins betra þennan stutta tíma sem ég hef búið hér.
Það er eitt sem þó hefur farið fyrir hjartað mitt en það er hvernig fólk getur talað um hvort annað. Gróusögur eru fljótar að berast manna á milli. Þá vil ég leggja mikla áherslu á að lítil eyru heyra ýmislegt sem þau ættu alls ekki að þurfa að þola. Börnin eru það mikilvægasta sem við eigum og okkur ber skylda að vernda þau frá öllu illu. Slíkar sögur sem ég tala um eru engin undanskylda. Við sem búum í svona litlu samfélagi eigum að standa við bakið á hvort öðru, ekki sitja hvert í sínu horni og tala illa um náungann eða bera út róg sem á ekki við nein rök að styðjast. Þetta virðist vera algengt í litlum samfélögum en það er eitthvað sem við, íbúar Sandgerðisbæjar, eigum ekki að sætta okkur við.
Ég hef orðið vör við slíkan rógburð í minn garð og fjölskyldu minnar og þykir það miður og eflaust hafa margir lent á milli tannanna á fólki og skilja hvað ég á við. Ég skrifa þetta bréf til að leggja áherslu á að við eigum að sýna samheldni sem íbúar í Sandgerði og njóta þess að búa í sátt og samlyndi við hvort annað. Ég tel það vera forréttindi að fá að búa hér í Sandgerði þar sem mér líður vel og finn fyrir öryggi fyrir mig og fjölskyldu mína. Ég vona að við getum tekið okkur saman og komið í veg fyrir slíkar kjaftasögur sem leiða aldrei neitt annað af sér en depurð og slæma líðan þeirra sem fyrir þeim verða.
Kveðja,
Guðbjörg Sigríður Óskarsdóttir
