Fyrirhyggja að forvörnum
Haaalllóóó, er ég virkilega bara einn sem sér hve vandamálin eru alvarleg hér hjá okkur, eða skammist þið ykkur fyrir það hve ástandið er slæmt hjá ykkur. Ég bara spyr?
Nú er ég búinn að reyna í ca. fjóra mánuði að vekja umræðu um forvarnir, ráðgjöf, stuðning og uppbyggingu fyrir þá sem eru að koma úr meðferð og einnig þá sem heima sitja og eru aðstandendur, sem þurfa ekki síður hjálp vegna ástandsins sem hefur þróast. Þá sérstaklega hve þörfin er gríðarlega mikil fyrir okkur að fá svona aðstöðu hingað á Suðurnesin og þurfa ekki að sækja hana alla til Reykjavíkur, því oft gefast mjög margir upp á því, og byrja þá vandamálin enn og aftur. Þeir aðilar sem tengjast veiku fólki á einhvern hátt eru í flestum tilfellum orðin mjög meðvirk og þar af leiðandi veik líka en gera sér yfirleitt ekki grein fyrir því, fyrr en of seint og er því t.d. gott að geta talað við ráðgjafa eða einhvern sem hefur gengið í gegn um þetta. Þessu fylgir undartekningarlaust mikill ótti, kvíði og fl. sem getur valdið þunglyndi, streitu og allskonar andlegum kvillum. Því þurfum við ekki síður á hjálp að halda og sá sem er talinn veikari. Með því að leita okkur hjálpar og byggja upp okkar sjálfstraust, þá verðum við öruggari og sterkari til að geta hjálpað þeim sem eru veikari. Það er allveg með ólíkindum hvað almenningur er blindur fyrir þessum mikla samfélagsvanda okkar. Veit að það er erfitt að skríða út úr holunni sinni. Ég hefði nú haldið að þetta væri sterkt vopn í kosningabaráttuna sem er framundan. En það er nú bara svo notalegt að vera í blessaðri holunni sinni zzzzzzzzz. Gott að geta bara sagt , flott hjá þér, góðar greinar hjá þér, haltu þessu áfram, leyfðu mér bara að fylgjast með. Það er ekki verið að bjóða aðstoð sína. Okey, en það er hægt að aðstoða á ýmsa vegu t.d. með því að fara inn á www.forvarnir.bloggar.is og skrifa þar eitthvað sem ég get notað og hefur áhrif og endilega svarað könnun sem þar er. Borið jafnvel upp spurningu sem hvílir á ykkur og tengist þessu efni og þú færð kannski svar við henni. Þið getið bara ekki látið þetta alveg afskiptalaust. Það teldi nú til stórtíðinda ef að þjóðin tæki sig nú saman gegn fíkniefna iðnaðinum eins og hún gerði gegn klámiðnaðinum á dögunum. Í flestum tilfellum þá tel ég að allur þessi óþvera iðnaður, hver sem hann nú er, þá byrjar þetta oftast hjá þeim sem tengjast neyslu og þá sérstaklega þeim allra verstu og veikustu sem eru innflytjendur og dreyfingaraðillar. ( DÓPSALAR )
Það er fullt af foreldrum ( fólki ) heima sem er í afneitun, vorkunnsemi og ásakar sjálfan, hvað gerði ég rangt? Það vinnst ekkert með því, við breytum ekki fortíðinni en við getum haft áhrif á nútíðina og breytt framtíðinni og það gerum við ekki með því að þegja.
Kveðja
Erlingur Jónsson.