Athafnir í stað orða

Greinilega er kominn mikill hræðsluskjálfti í Sjálfstæðismenn í Reykjanesbæ vegna komandi bæjarstjórnarkosninga og byrjaði hann þegar Halldór Ásgrímsson þekktist boð Framsóknarfélagana í Reykjanesbæ um að mæta á fund og upplýsa um stöðu mála vegna þeirrar stöðu sem upp er kominn vegna ákvörðunnar Bandaríkjamanna um að flytja flugflota sinn burt frá Keflavíkurflugvelli. Þetta lýsti sé í æðibunugangi og æsingi til þess að verða á undan forsætisráðherra að ná til starfsmanna varnarliðsins og kynna þeim hraðsuðu sem sett hafði verið saman til þess að líta betur út vegna þeirra vandræða sem sjálfstæðismenn voru komnir í. Hverjir settu þetta í pólitískan klæðnað? Hverjir geistust fram á völlinn og sögðu að þetta snérist um pólitík? Er slæm samviska undanfari þess?

Ég frábið mér slíka umræðu enda dæmir hún sig sjálf. Hugur okkar allra er hjá því fólki sem á nú um sárt að binda. Erfiðir tímar eru framundan og markmið okkar á að vera að finna lausnir til þess að tryggja hag þeirra sem nú missa sín störf. Leita á leiða til þess að aðstoða þá sem missa vinnu sína. Því þarf að leggja á borðið raunhæfar lausnir um trygga atvinnu til framtíðar. Slíkar lausnir koma ekki upp úr morgunverðarpökkum eða eru ákveðnar á nokkrum klukkutímum.

Komið hafa fram skyndilausnir og skýjaborgir, en hver er raunveruleikinn? Það er ekki búið að ákveða hvernig staðið verður að vörnum Íslands og Keflavíkurflugvöllur er ennþá skilgreindur sem varnarsvæði. Hver kemur til með að sjá um varnir landsins? Verða einhver störf áfram á varnarsvæðinu? Komum við til með að hafa aðgang að þeim mannvirkjum sem þar standa?

Svör við þessum spurningum þurfum við að fá sem fyrst, svo við getum farið að vinna að raunhæfum lausnum.

Með baráttukveðju
Arngrímur Guðmundsson